Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кӑшт сăмах пирĕн базăра пур.
Кӑшт (тĕпĕ: кӑшт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫавӑн пек ик-виҫӗ кун выртса ирттернӗ хыҫҫӑн хӑйне ҫапах та кӑшт самайланнӑ пек туя пуҫларӗ, вырӑнӗнчен тӑркаласа ҫӳрерӗ, пӗр ирхине вара, апат анмалла пултӑр-ха тесе, картишне тухрӗ.

Так продолжалось еще три дня, и тут Элендей почувствовал маленькое облегчение, начал вставать с постели и прохаживаться по избе, а однажды утром отважился выйти во двор, на свежий воздух, — мол, аппетит, может, появится.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ӑса кӗртрӗм кӑшт кӑна…

— Да ничего с ним не случится, поучил малость уму-разуму…

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккее ашшӗ нимӗн те пехиллесе хӑвараймарӗ, кӑшт хӗрсе калаҫнӑ чухне кӑна: «Манӑн мул! Манӑн мул!..» — тесе йӑнкӑлтататчӗ.

Шерккею вон отец ничего не оставил, а ведь, бывало, выпьет и ну хвалиться: «Мое богатство! Мое наследство!»

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элентей килсе кӗнине кӑшт астӑвать, ятлаҫрӗҫ пулмалла вӗсем, хыттӑн шапӑлтатрӗҫ.

А-а, приходил Элендей, шумели сильно, видно, ругались.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӑшт тӑрсан, Ильяс таврӑнчӗ.

Чуть позже вернулся Ильяс.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Ҫунакан машина машинах ҫав. Пӑркӑчне кӑшт пӑрсанах ҫутӑ хутшӑнать», — хавасланса мӑкӑртатать Шерккей.

«Горящая машина — она и есть машина. Крутни малость фитилек — она еще пуще разгорается», — радостно бормочет сам с собой Шерккей.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӳрт умӗнчен ҫаврӑнса иртнӗ чӗрме тупан ҫуна йӗрӗ ҫеҫ ӑна кӑшт савӑнтарчӗ: такам пӗри ҫапах та ун патне кӗрсе тухнӑ пулмалла-ха.

Единственно порадовал свежий санный след вокруг него: кто-то все же интересовался им, заходил к нему.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Ан кай, хӗрӗм, хам сывӑ чухне хамран кӑшт та ан уйрӑл», — тейӗччӗ вӑл Селимене, анчах ҫакӑн пек кун, пӗтӗм яш-кӗрӗм те хӗрупраҫ савӑннӑ вӑхӑтра, ӑна пӳртрен кӑлармасӑр хупса тӑрас пур-и?

Ей вдруг захотелось сказать дочери: «Не ходила бы ты, дочка, побыла со мной, пока я жива», — но в день, когда вся молодежь гуляет на улице, она не могла заставить ее сидеть дома взаперти.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗншӗн ун ашшӗ те ҫавӑн пек майпа кӑшт тытӑнса пӑхмасть-ши?

А почему бы и его отцу не попробовать это дело?

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ахаль, эп платник ӗҫӗпе хам пӗлнӗ пек кӑшт тӑрмашкалатӑп та, вӑрман, вӑрман кӑларса курман ҫав халиччен, — тунмасӑр каларӗ Шерккей.

— Да нет, я так, помаленьку плотничаю, как могу, а лес до сего дня рубить не доводилось, — не стал запираться Шерккей.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ытла кӗске вӑхӑта пулчӗ ҫав вӗсен пӗрлехи телейӗ, — кӗрхи ачаш хӗвел ҫути пек, кӑшт ҫеҫ йӑлкӑшса вӗсен чӗрисене ӑшӑтрӗ те, унтан йывӑр та тӗксӗм пӗлӗтсемпе карӑнса, курӑнми пулчӗ.

Коротким оказалось их счастье с Селиме, как осенний редкий луч: сверкнул, согрел души и погас под тяжестью черных туч…

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кунта тин ҫулсем уйрӑлаҫҫӗ: Кантюк тӳрех каять, Шерккейӗн тата кӑшт иртмелле те хӑйсен тӑкӑрлӑкӗпе пӑрӑнмалла.

Кандюк продолжил путь прямо, а Шерккей свернул в свой переулок.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Манӑнне те ыраша кӑшт ҫапнӑ та, пӑхса тухрӑм, питех сарӑплама кирлӗ мар пек-ха, ҫурла кӗртмелӗх пур.

У меня тоже маленько побило рожь-то, поглядел я, но чересчур горевать не стоит — серпом ее еще можно сжать.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ильяс кӑшт каялла чакрӗ, шикленсе пӑхкаларӗ.

Ильяс отступил, на всякий случай, назад.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чӑвашла кӑшт такӑнарах, вырӑсла хурмӑрах калаҫать, Тухтар хӑй мӗншӗн килнине пӗлтерчӗ те ҫӗтӗк-ҫурӑкпа чӗркенӗ сӳре шӑлӗсене кӑтартрӗ: таҫта нумай выртса пӗтнӗ вӗсем, вӗҫӗсем кукӑр, вӑрӑмӑш пӗр пек мар, вучахра ҫӗнӗрен шӑратмалла вӗсене.

Говорил он по-чувашски чуть спотыкаясь и перемежая речь русскими словами, когда Тухтар объяснил, зачем он здесь, кузнец сказал, что у них есть готовые железные зубья для борон и нет нужды тратить время на то, чтобы довести до ума старые, что принес Тухтар.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫамрӑк тимӗрҫӗ сарлака та тӗреклӗ ҫын, сӑнӗ-пичӗ — ӗҫлесе пӑшӑхнипе пуль — хӗрелсе кайнӑ, кӳпшекрех сӑмси, ашшӗнни пек, авӑнчӑкрах, чӑшӑл хура сухалне ик-виҫӗ кун хушши хырман пулмалла, ҫӳҫне хыҫалалла тураса янӑ та, итлесех кайман ҫӳҫ пайӑркисем хӑй кӑшт авӑнмассерен малалла усӑна-усӑна анаҫҫӗ.

Был он молод, широкоплеч и крепок; лицо его было красным от напряжения и близости огня; крупный отцовский нос с небольшой горбинкой не портил лица, поросшего густой черной щетиной, — видно, парню не до бритья; зачесанные назад волосы при каждом наклоне спадали прядями на лицо.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Шерккей хуҫам, — тет вӑл ҫурӑмне кӑшт пӗкӗртсе, — сире, ав, ҫав енчен хура инкек кӗтетчӗ.

— Вон с той стороны грозила вам беда, Шерккей-хозяин!

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Селимене кӑшт иментерет юмӑҫ сӑмахӗ, вӑл халь те ашшӗ-амӑш сӑмахӗнчен тухмасть-ҫке, хӑй хыҫӗнче тӑракан Тухтар енне ҫаврӑнса пӑхать, ҫӑкӑр татӑкне хыпать те чӑмласа ярать.

Селиме несколько смутили эти слова йомзи — она и так всю свою сознательную жизнь слушалась отца и мать, тем не менее, оглянувшись на стоявшего позади нее Тухтара, взяла в рот хлеб, разжевала.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Вӑл ҫаплах ӗнтӗ, — ҫӑмламас ӗнсине кӑтӑр-катӑр хыҫкаларӗ вӑл; унтан, пуҫне кӑшт ҫӗклетсе, ачисем еннелле ҫаврӑнчӗ, — эсӗр халь унта-кунта хӗвӗшсе ан ҫӳрӗр, пӳртре тӗкех ларӑр, тухса ҫӳреме юрамасть.

— Да, это уж точно, — он поскреб лохматый затылок, приказал детям: — Вы тут не очень-то мельтешите, идите вон лучше в дом, а на улицу выходить нельзя.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӑшт чарӑнса тӑрсан, ҫывӑрса тӑнӑ Ильяс еннелле пӑхрӗ.

И, постояв молча с минуту, крикнул Ильясу:

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех