Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тенкел сăмах пирĕн базăра пур.
тенкел (тĕпĕ: тенкел) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тенкел ҫине вырт-ха.

Ложись на скамейку.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Ташланӑ чухне пиншака хывсан, тенкел ларкӑчӗ ҫине хураҫҫӗ, ҫурӑмӗ хыҫне ҫакмаҫҫӗ.

Если на время танца снимают жакет, его кладут на сидение стула, а не развешивают на спинке.

Кӗпе-тумтир // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Тенкел ҫинче ларнӑ чухне урасене тӑсса лартаҫҫӗ.

Сидя на скамье, не вытягивают свои ноги так, чтобы они касались других пассажиров.

Ҫула тухсан // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Вӑл тенкел ҫине ларасшӑн пулчӗ, унтан тӑчӗ, тепре ларса пӑхрӗ, каллех тӑчӗ.

Присел было на стул, снова поднялся, не в силах унять волнение.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Василий Петрович варринчи тенкел ҫине ларчӗ.

Василий Петрович присел в центре стола, на стуле.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл, темле сада кӗрсе, йывӑҫ айӗнчи тенкел ҫине ларчӗ.

Забрел в какой-то сад, присел на мокрую скамейку под деревом.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Акӑ пушӑ тенкел те пур, ларма пит меллӗ.

Сейчас устроится вот на этой пустой и удобной скамейке.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей тенкел вырӑнне хунӑ пукан ҫине пырса ларчӗ, шухӑша кайрӗ.

Шерккей присел на чурбак, заменявший ему стул, и задумался.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йӗркеллӗ ҫын пӳртре-ҫуртра пируса нихӑҫан та сӗтел е тенкел ури ҫумне тӗксе, сӗтел е ура айне пӑрахса сӳнтермест.

Воспитанный человек никогда не потушит сигарету о какой-нибудь предмет обихода: о скамейку, ножку стола, о другую мебель или о стену дома, о забор и т. д.

Туртман ҫынсем е ачасем пур пӳлӗмре туртма юрамасть // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Уҫӑ сывлӑшра улах вырӑнта, сӑмахран, аллейӑри е паркри тенкел ҫинче, туртма юрать.

На открытом воздухе можно курить только в уединенных местах, например, сидя на скамейке в аллее парка и т. п.

Туртман ҫынсем е ачасем пур пӳлӗмре туртма юрамасть // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Аслисем пур чухне ҫамрӑксем тенкел хыҫне чавсапа таянмалла мар, аллисене чӗркуҫҫи йӗри-тавра ҫаклатса е кӑкӑр ҫинче хӗреслетсе тытмалла мар.

В обществе старших молодые не должны опираться локтями о спинку своего или чужого стула, сцеплять руки вокруг колена или скрещивать их на груди.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хальхи модӑпа тунӑ меллӗ кресло е аял тенкел ҫине ларса урасене (ҫакӑ иртен-ҫӳрене кансӗрлемест пулсан) малалла тӑсса кантарма пулать.

Сидя в модном удобном кресле или на низкой скамейке, ноги можно вытянуть перед собой, если это не мешает проходящим.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Тенкел ҫине ларнӑ е тӑнӑ чухне шавсӑр тӑмалла.

Садиться и вставать нужно бесшумно.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Сулкаланса, е тенкел ҫине утланса, е ытла хӗрринче ларни аван мар.

Не следует раскачиваться на стуле, сидеть на краешке либо верхом.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хыҫлӑ пукан е тенкел ҫинче тӳрӗ те ирӗклӗн, курпун кӑлармасӑр, таянмасӑр ларма тӑрӑшмалла.

На стуле рекомендуется сидеть прямо и свободно, не горбясь и не облокачиваясь.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Унтан кӑмака умӗнчи пӗчӗк тенкел ҫине ларса лӑпкӑн, пӗчӗк ача пек: — Манпа юнашар лар, анне, — терӗ.

Потом присела тут же на низкую скамеечку и тихонько, по-детски попросила: — Посиди со мной.

Уйрӑлу // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Эпир пӗве хӗрринчи тенкел ҫине пырса лартӑмӑр.

Не сговариваясь, мы подошли к скамье у самого пруда и сели.

Тухса кайни // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Шура вӑтанасса туйса, эпир Зойӑпа аяккарах кайса, йывӑҫ сулхӑнӗнчи тенкел ҫине лартӑмӑр.

Я знала, что и Шура будет стесняться, поэтому мы с Зоей отошли в сторону и сели на скамейку в тени.

Тухса кайни // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Эпӗ лапша чугунне тенкел ҫине лартас тенӗччӗ, вӑл йӑванса кайрӗ те лапша тӑкӑнчӗ!

Я хотела поставить чугунок с лапшой на скамью; чугунок поставила на рогач, он у меня перевернулся, и лапша моя полетела!

Дневник // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Хӑш чухне ӗнтӗ ачасем эпир пӳртре пурри ҫинчен манса каяҫҫӗ те хӑйсем тӗллӗн калаҫаҫҫӗ; Анатолий Петрович вӗсем калаҫнине итлеме пуҫласан умӗнчи кӗнекине аяккалла шутарса хурать, унтан, кӑмака умӗнчи лутра тенкел ҫине пырса ларса, Шурӑна пӗр пӗҫҫи ҫине, Зойӑна теприн ҫине лартать.

Иной раз ребята, кажется, вовсе забудут о нас, старших: сидят в уголке и тихонько толкуют о чем-то своем — и вдруг Анатолий Петрович прислушается, отодвинет книги, подойдет к печке, усядется на низкой скамеечке, Шуру возьмет на одно колено, Зою — на другое.

Xӗлле // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех