Шырав

[+] хушма опцисем

Шырав ĕçĕ:

туйӑнать (тĕпĕ: туйӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Сунарҫӑ урине вӑл халь-халь хыпса лартассӑнах туйӑнать.
Куҫарса пулӑш

Пӑшалсӑр эпӗ пӗр кунта виҫӗ упа тытрӑм // Георгий Орлов. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 76-80 с.

Пирӗншӗн пулсан, земснарядсем ӗҫлекен вырӑнта нимӗн те улшӑнман пек туйӑнать.
Куҫарса пулӑш

Тинӗс уҫакансем // Александр Аслут. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 70-76 с.

Лутра та сарлака хулпуҫҫиллӗ ҫын вӑл, сӑнран пӑхсан, чӗмсӗртерех пек туйӑнать.
Куҫарса пулӑш

Тинӗс уҫакансем // Александр Аслут. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 70-76 с.

Амӑшӗ пурнӑҫран уйрӑлса кайни ачана питӗ хуҫса хӑварни туйӑнать.
Куҫарса пулӑш

Вӗрентекен — пӗлӳ хуҫи, телей тӗнчин чӑн-чӑн уҫҫи… // Е.ПЕТРОВА. http://елчекен.рф/2023/02/14/%d0%b2e%d1% ... 3cc%d0%b8/

Халӗ ак унӑн чун-чӗрине ирхи ӑшӑ та йӑваш ҫил пӗрех май ачашласа тӑнӑ пек туйӑнать.
Теплый утренний ветерок, казалось, ласкал ее душу.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Кун пек ҫуртра вилме маннӑ пӗр-пӗр йӳтенӗ карчӑкӑн ҫеҫ пурӑнмалла, ҫакӑнта ӳсекен хытхура хушшинче пӗр-икӗ чӑхӑн тата кӗсенленсе пӗтнӗ анчӑк ҫурин ҫеҫ сулланса ҫӳремелле пек туйӑнать.
В таком домике впору было бы жить какой-нибудь старушке, забытой смертью.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Анчах темшӗн ӑна Люба хӑйне юратнӑ пекех туйӑнать.
Но почему-то он уверен: она любит его.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Пӑхатӑн та, вӗсем тул ҫутӑлсан каллех хӑйсен ҫулӗпе малалла каяссӑн туйӑнать.
который с рассветом нужно будет продолжать.

Ман шутӑмпа, халлӗхе хирӗҫ тӑма кирлӗ мар пек туйӑнать.
Мое мнение — пока что воздержаться от выступления.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Питҫӑмартисем те унӑн ҫавӑн пекех йӑлтӑртатса ҫиҫеҫҫӗ, «вӗсенчен вара чун-чӗрене темле ҫемҫен ачашлакан ӑшӑ тухса тӑнӑ пек туйӑнать!
И щеки у него были такие свежие, и такая мягкая исходила-от них теплота!

Вӑл сӑнран пӑхма ачалларах туйӑнать пулин те, унӑн шухӑша кайнӑ пек пӑхакан тарӑн куҫӗсемпе хытӑ ҫивӗтленӗ хулӑн ҫӳҫӗсем ӑна ӳссе ҫитнӗ ҫын пекех кӑтартаҫҫӗ.
Вдумчивый взгляд ее темных глаз и туго заплетенные толстые косы придавали ее ребяческой внешности оттенок какой-то серьезности.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Сӑнран пӑхма вӑл тӗреклӗ пӳ-силлӗ, хӗрлӗрех питлӗ ҫын — хӑйӗн пурнӑҫӗнче цирк артисчӗн шӑпине пур енчен те астивсе курнӑскер пек туйӑнать.
Это был здоровенный, краснощекий малый, прошедший уже, как видно, всю иерархическую лестницу циркачей.

Кунӗ вара ҫав тери ырӑ та илемлӗ пулас пек туйӑнать.
А день между тем обещал быть таким чудесным!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Хородничану господинпа танлаштарсан, ӑна пӗртте унӑн арӑмӗ теме май ҫук — ҫамрӑк сӑнлӑ пирки вӑл учителӗн хӗрӗ пек кӑна туйӑнать.
Элеонору с виду можно было принять за дочь Хородничану.

Вӑл маларах мӗнле те пулин ӗҫ тӑвас шутпа тӗлсӗррӗн васкаса чупса ҫӳрени килне пырсанах пӳлӗмсенчи ҫемҫе кавирсенче, мамӑк минтерсенче, унӑн ҫуртне пур енчен те хупӑрласа илнӗ ватӑ йывӑҫсен ҫулҫисем чӑштӑртатса хускалнинче йӑлтах путса ҫухалнӑ пек туйӑнать…
Деловая суета, казалось, тонула в мягких коврах комнат, в пуховых подушечках, в шелесте старых, тенистых деревьев, что окружали его особняк…

Учителӗн сӑн-пичӗ темле ытла та ҫамрӑк ҫынӑнни пек курӑннӑ пирки, тип-тикӗс каснӑ вӑрӑм хура сухалӗ малтанлӑха ҫыпӑҫтарса лартнӑ пекех туйӑнать.
Длинная черная борода, идеально ровно подстриженная, с первого взгляда казалась приклеенной — такой она составляла контраст с моложавым холеным лицом учителя.

Курпун кӗлеткеллӗ, ырханкка та ҫӗр сӑнӗ ҫапнӑ пит-куҫлӑ, кӑвак мӑйӑхлӑ Цэрнэ ҫӑварӗнчи чикаркине нихҫан та кӑлармасть темелле, ҫавӑнпа та вӑл яланах сарӑрах тӗтӗм ӑшӗнче ишсе ҫӳренӗ пек туйӑнать.
Сгорбленный, морщинистый, с землистыми впалыми щеками, с седыми прокуренными усами, с вечным окурком в зубах, Цэрнэ, казалось, всегда плавал в желтоватых клубах дыма.

Иккӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Ют ҫӗршывран килнӗ сӑнара та хирӗҫлесех килмест, апла пулсан та хамӑрӑнне ытларах хисеплесен лайӑхрах пек туйӑнать.
Куҫарса пулӑш

Хамӑрӑн уявсене те манас марччӗ // О. ПАВЛОВА. http://avangard-21.ru/gazeta/44179-kham- ... as-marchch

Строительство материалӗсене мӗн чухлӗ пӗҫертет, пурпӗрех сахал пек туйӑнать Виктор Федоровича, кунпа чарӑнмасть, тата, татах хӗстерес килет ун.
Куҫарса пулӑш

Ҫӑтӑ пыр // Геннадий Мальцев. Мальцев Г.С. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: кулӑшла каласем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 80 с. — 70–72 с.

Кӗҫ-вӗҫ милицинчен шӑнкравлассӑн туйӑнать.
Куҫарса пулӑш

Усал пулсан та хамӑн // Геннадий Мальцев. Мальцев Г.С. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: кулӑшла каласем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 80 с. — 45–51 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика