Шырав
Шырав ĕçĕ:
«Кам-ха вӑрманта сӗрме купӑс калатӑр?»
Музыкант // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 17–86 с.
Старик сӗрме купӑсне хурать те упа ӑҫта курни ҫинчен ыйтса пӗлет.Старик отложил скрипку, расспросил колхозника, где он видел медведя.
Музыкант // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 17–86 с.
Упа тытакан ватӑ старик пӳрт ҫумӗнче сӗрме купӑс каласа ларать.
Музыкант // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 17–86 с.
Ку вӑл — сан, ҫамрӑкӑн, хусах арҫынӑн ӗҫӗ… манӑн, ав, тахҫанах хам хатӗр-хӗтӗре карчӑка ҫу милки тума пама вӑхӑт ҫитнӗ, ҫатма тӗпне ҫу сӗрме…
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑкӑрсем чӗркуҫлене-чӗркуҫлене ӳкнӗ, сӗрме купӑс хӗлӗхӗ пек туртӑнса тӑракан сӑнчӑрсем янӑраса тӑнӑ, е «Цоб! Цоб! Хушка пуҫлӑ мурне ҫап!», е хастарланса «Ну-ну, харӑсрах!» тени илтӗнсе тӑнӑ, вара каллех шыв хӗррине пӗренесем шуса пынӑ, каллех ӳкекен пӗренесем ухлатни сӑрт хушшинчи ансӑр ҫырма тӑрӑх ян-ян кайнӑ.
XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.
Вӑл хӗвӗнчен пӗчӗк тӑваткал куҫкӗскипе писев кӑларса, ыйхӑллӑ, кӑшт тӑртаннӑ питне сӗрме пуҫларӗ.
XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.
Аксинья васкаса ӗнисене хӑваласа кӑларчӗ, пӑлтӑра сӗт сӗрме ҫӗклесе кайрӗ.Аксинья, спеша, выгнала коров, понесла в сенцы цедить молоко.
14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
— Эсир мӗн сӗрме пӑрахрӑр?
4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Малтан ӗнтӗ чӑнах та ӗҫлеҫҫӗ темелле: йӗкесем сӗрлеҫҫӗ, юрӑ янӑрать, пӗри те пуҫне ҫӗклесе айӑккалла пӑхмасть; анчах пӳрте сӗрме купӑсҫӑпа каччӑсем кӗрсе тулсан вара — шӑв-шав пуҫланса каять, выляма тытӑнаҫҫӗ, ташлама тапратаҫҫӗ, мӗн кӑна шухӑшласа кӑлармаҫҫӗ пуль, каласа пама та сӑмах ҫитес ҫук.
Умӗнхи сӑмах // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.
Ун чух вара, каҫ пулнӑ-пулманах, пӗр-пӗр урам вӗҫӗнче, ӑҫта та пулин, хӑй ҫути курӑнчӗ-тӗк, инҫетрен кулӑ та юрӑ илтӗнме пуҫлать, тӑмра тинкӗлтетет, час часах тата сӗрме купӑсӗ те сасӑ парать, калаҫни, шавлани…
Умӗнхи сӑмах // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.
Лена ҫав вӑхӑтра ыттисемпе пӗрле, сӗрме купӑс хӗлӗхӗ юрланӑ пек, ҫӗкленнӗ чун-хавалӗпе, ырӑ кӑмӑллӑ вӑйпа ӗҫлерӗ.
X // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.
«Ҫӑлтӑр» хумӗпе юнашарах такам пӗр чарӑнмасӑр нимӗҫле пакӑлтатнӑ, кӑштах аяккарах вара Мускав, ӗмӗрех паттӑр та пултаруллӑ тата тӑшмана парӑнман Мускав калаҫнӑ, юрланӑ тата сӗрме купӑспа вылянӑ.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
— Вӑл епле ӑслӑ, тарӑн шухӑшлӑ; унӑн йӑмӑкӗ сӗрме купӑспа выляканскер, вӑл хӑй те учӗнӑй пулать.— Он такой умный, серьезный, сестра у него скрипачка, и сам он будет ученым.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
Яшлӑх пакӑлтетни, электричество плафонӗсен тикӗс ҫути, сӗрме купӑссем тӗксӗммӗн йӑлтӑртатни — мӗн тери аякра халь ҫак япаласем пурте!Лепет юности, ровный свет электрических плафонов, тусклый блеск скрипок — как все было далеко!
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
Ун йӑмӑкӗ, Лена, Мускаври консерваторинче сӗрме купӑс класӗнче вӗренекен студентка, хӑйӗн ҫитӗнӗвӗсем ҫинчен пӗлтернӗ.Сестра Лена, студентка Московской консерватории по классу скрипки, писала о своих успехах.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
Вӑл ачасем ҫинчен, тете ҫинчен, няня ҫинчен, ҫӗнӗрен туяннӑ япаласем ҫинчен ҫырать, ҫавсемпе пӗрлех ним пулман евӗр Трухачевские аса илет: вӑл арӑм патне кӗрсе тухнӑ иккен, нотӑсем илсе килнӗ, татах сӗрме купӑс калама пулнӑ, анчах арӑм килӗшмен.
XXIV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Вӑл ултавлӑ сӑнпа рояль умне пырса ларчӗ, вара, яланхи пекех, фортепиано ҫинче lа илесси, сӗрме купӑс пиччикати, нотӑсене вырнаҫтарасси пуҫланчӗ.
XXIII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Ах, ҫав каҫа эпӗ мӗнпур вак-тӗвексемпех епле лайӑх астӑватӑп; сӗрме купӑсне мӗнле илсе тухнине, ещӗкӗн ҫаклатмаллине вӗҫертнине, дама тӗрлесе панӑ хупӑлчине уҫнине, купӑсне кӑларса мӗнле ӗнернине — пӗтӗмпех астӑватӑп.
XXIII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Вырсарникун хӑнасем пуҫтарӑнчӗҫ, вӗсем иккӗш каллех сӗрме купӑс каларӗҫ.
XXII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
— Куратӑп, эпӗ вырсарникун сӗрме купӑс калас тенишӗн кӑмӑлсӑрланатӑн ӗнтӗ эсӗ, — терӗ вӑл.— Я вижу, что ты недоволен тем, что я хочу играть в воскресенье, — сказала она.
XXII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.