Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Виле сăмах пирĕн базăра пур.
Виле (тĕпĕ: виле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Малтан хамӑр умӑртан тем вӑрӑмӑш сулӑ ирттерсе ятӑмӑр, вӑл виле пытарнӑ чухнехи процесси евӗр вӗҫсӗр тӑсӑлать.

Пропустив сначала вперед длинный-длинный плот, который тащился мимо без конца, словно похоронная процессия.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Унсӑр пуҫне тата вилнӗ ҫын ҫӗрлесенче хамӑр пата килсе ан ҫӳретӗрччӗ — пытарман виле масар ҫине чипер йӗркеллӗн тирпейлесе пытарнӑ ҫын пек мар-ҫке, вӑл кирек ӑҫта та ҫапкаланса ҫӳреме пултарать.

А кроме того, как бы мертвец не повадился к нам таскаться по ночам, — ведь человек, который не похоронен, скорей станет везде шляться, чем тот, который устроен и лежит себе спокойно на своем месте.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Акӑ тата вӑрманта такам йынӑшма тытӑнчӗ, куҫа курӑнакан виле евӗр йынӑшать вӑл, лешӗ хӑй чӗринче мӗн пуррине каласа парасшӑн, анчах хӑйне ӑнланакансене тупаймасть, ҫавӑнпа масарта лӑпкӑн выртаймасть вӑл, ҫӗрӗ-ҫӗрӗпе йынӑшса ҫӳрет.

Потом в лесу кто-то застонал, вроде того как стонет привидение, когда оно хочет рассказать, что у него на душе, и не может добиться, чтобы его поняли, и ему не лежится спокойно в могиле, вот оно скитается по ночам и тоскует.

Пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Стражник, яла пырса: «Виле сирӗн ҫӗр ҫинче мар-и?» — тесе ыйтсан, Энӗшкасси ҫыннисем: «Пирӗн ҫӗр унта ҫук», — тесе пӗр чӗлхеллӗ пулса каласа янӑ.

Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Тӳре-шарасем кӑларна йӗркесем тӑрӑх, виле камӑн ҫӗрӗ ҫинче тупӑнать, ҫав ял ҫыннисен ӑна хуралламалла, тирпейлесе пытармалла.

Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Амӑшӗ виле ҫинче макӑрнӑ пекех макӑрать, ашшӗ ун ҫине кураймасӑр, сиввӗн пӑхать: часах уйрӑлмалла пулни ӑна та тертлентерет, анчах вӑл хӑйӗн тивӗҫӗ, кӳрентернӗ ашшӗн тивӗҫӗ вырӑнне хурса, хӑйӗн туйӑмне — хӑйӗн ачашлӑхне палӑртмарӗ.

Мать причитала над ней, как над мертвою, а отец обходился с ней презрительно холодно: близость разлуки втайне мучила и его, но он считал своим долгом, долгом оскорбленного отца, скрывать свои чувства, свою слабость.

XXXII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Сывлӑш, толпа ҫунӑк, бензинпа виле шӑрши кӗрет пулин те, уҫӑ, пуҫ ҫаврӑнса каймалла ырӑ…

И воздух, несмотря на запах тола и гари, бензина и трупов, был свежий, весенний, дурманящий.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫак вӑхӑтра эпӗ тата тепӗр виле ҫинчен пӗлмен иккен-ха.

В эти минуты я не знал еще об одной смерти.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Сасартӑк миҫе виле!

Сколько же смертей сразу!

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Виле тӑпри ҫинче хӗҫпӑшалсем: авӑрланӑ пӑшал, сӑнӑ, питӗ чаплӑ пуртӑ, ҫӗр айӗнче сунара ҫӳреме ҫителӗклӗ тарпа пулькӑсем выртаҫҫӗ.

На могильном холмике лежало оружие: заряженное ружьё, копьё, великолепный топор и запас пороха и пуль, достаточный для загробной охоты.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Виле тӑпри тавра лартса тухнӑ тӗкмесем хушшине шӑпа хуранӗсемпе чул татӑкӗсенчен эрешлесе тунӑ мӑйҫыххисем ҫакса тултарнӑ.

Чётки из амулетов, ракушек и камешков были протянуты между столбами частокола.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫавӑнпа та виле шӑтӑкӗ тавра тӗрлӗ апатсем хунӑ, вӗсем хушшинчех вилнин хӗҫпӑшалӗсемпе тумтирӗсем те выртаҫҫӗ.

Поэтому внутри частокола были сложены пища, оружие и одежда покойника.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тӑватӑ салтак Кара-Тетепе арӑмӗн виллисене носилкӑпа виле шӑтӑкӗ патне йӑтса кайрӗҫ, вӗсен хыҫҫӑн мӗнпур туземецсем хурлӑхлӑ юрӑсем юрласа пычӗҫ.

Четверо воинов подняли носилки с трупами Кара-Тете и его жены и под звуки траурных песнопений всего племени медленно перенесли их к месту последнего успокоения.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Удупа текен виле шӑтӑкне картиш тулашне, фортран икӗ миль аяккарах ларакан Маунганаму сӑрчӗ ҫине чавнӑ.

Удупа, то есть могила, была выкопана за чертой ограды, примерно в двух милях от форта, на вершине невысокого холма Маунгаиаму.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тӗмеске ҫинче халӗ икӗ виле юнашарах выртаҫҫӗ.

Оба трупа лежали теперь рядом на возвышении.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫак виле квартала, кашни лавка патӗнчех куҫа курӑнман хӑрушлӑх пытанса тӑнӑ ҫӗре, ҫӗрле сайра хӑюллӑ ҫын ҫеҫ килсе кӗме шикленмест.

Не всякий смельчак рискнет ночью углубиться в этот мертвый квартал, где за каждой будкой — немая угроза.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унта икӗ виле выртать.

Там валялись два трупа.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Виле тӑприсем ем-ешӗл курӑкпала витӗннӗ, мӗншӗн тесен вӗсене туземецсем лайӑх астӑваҫҫӗ.

Могилы, за которыми обычно благоговейно ухаживают туземцы, заросли уже густой травой.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫитменнине тата туземецсем те катастрофа пулнине, коршунсем виле шӑршине таҫтан сиснӗ пекех час сисекенскерсем, карапӑн ванчӑкӗсене чи пӗчӗк винтисем таран пуҫтарса кайма ӗлкӗрмелле.

К тому же туземцы, которые как коршуны издалека чувствовали запах падали, хорошо чувствовали произошедшую катастрофу, должны были успеть собрать обломки корабля, вплоть до мельчайших деталей включая мелкие винтики.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Эпӗ ыттисенчен сахалтарах асаплантӑм: ҫапа пуҫласанах урайне виле пек кайса ӳкрӗм.

Я мучился меньше других: после первых же ударов свалился замертво на пол.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех