Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туйӑнать (тĕпĕ: туйӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫавӑ пушӑ хура пӗлӗтре ҫакӑнса тӑракан хытса ларнӑ путӑк-шӑтӑклӑ тӗнчене курма питӗ хӑрушӑ туйӑнать.

Очень страшно было видеть этот корявый, окоченевший мир, висящий в пустом черном небе.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫаксем пурте темӗнле, чӑн-чӑн ҫапӑҫу умӗнхи хатӗрленӳ пек туйӑнать.

Все это походило на подготовку к какому-то настоящему большому сражению.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Каҫсенче, пурте ҫывӑрса кайсан, вӗсем мӗнле шӑпӑлтатнине итлетӗп эпӗ, вара мана Петька та, ман пекех, ӑҫта та пулин шурӑ кровать ҫинче выртса шухӑша кайнӑн туйӑнать, е, ман пекех, ҫулҫӑ шавланине итлесе выртнӑн туйӑнать.

По вечерам, когда все засыпали, я слышал, как они шумят, и мне казалось, что Петька, так же как я, лежит где-то на белой койке, думает, слушает, как шумят деревья.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сӑмси унӑн кӑштах каҫӑр, хӑй маншӑн ырӑ, кӑмӑллӑ пек туйӑнать.

У нее нос был немного кверху, решительный, и вся она была какая-то добрая и решительная.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вилӗм юпи патӗнче пӗтӗм халӑх куҫӗ умӗнче тӳсейми тарӑхупа ҫапла калама хатӗр пулни те маншӑн халӗ унта усӑсӑр мухтанни пулнӑ пек ҫеҫ туйӑнать.

И то, на что был я готов под виселицею в глазах всего народа и в первом пылу негодования, теперь казалось мне бесполезной хвастливостию.

Саккӑрмӗш сыпӑк. Чӗнмен хӑна // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Унӑн сӑн-пичӗ мана таҫта курнӑ пек туйӑнать.

Лицо его показалось мне знакомо.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӗсен пуҫлӑхӗ кӑна пӗр пӗччен мала тӑрса юлчӗ, вӑл хӗҫӗпе сулкаласа, хӑй ҫыннисене хӗрсех хистенӗ пек туйӑнать

Предводитель их остался один впереди, он махал саблею и, казалось, с жаром их уговаривал…

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Плита тӗлӗнче, ҫӳлте, чейник ҫакӑнса тӑрать, унӑн мӗлки ҫине пӑхсан, вӑл пӗрре те чейник пӗк мар, такамӑн ҫав тери пысӑк сӑмси пек туйӑнать.

Чайник висит над плитой, а на тени — это не чайник, а чей-то огромный перевернутый нос.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ӗнтӗ тахҫанах куҫран ҫухалчӗ, анчах та маншӑн ҫаплах-ха унӑн пӗчӗкҫеҫ сӑрӑ ҫуначӗсем инҫетре-инҫетре ярӑнса пынӑн туйӑнать.

Он давно исчез, а мне все казалось, что я еще вижу вдалеке маленькие серые крылья.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах вӑл ман ҫинчен питех шухӑшласа чӑрманас та ҫук пек туйӑнать; Иван Кузмичӗ эпӗ ҫапӑҫни ҫинчен рапортсем пама кирлӗ тесе шутламарӗ.

Но он, казалось, обо мне не слишком заботился; а Иван Кузмич не почел за нужное рапортовать о моем поединке.

Пиллӗкмӗш сыпӑк. Юрату // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Манӑн шутӑмпа, килӗшетӗп пек туйӑнать, — терӗ вӑл.

— Мне кажется, — сказала она, — я думаю, что нравлюсь.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пит те хаяр, ҫирӗп тыткалакан старик пек, хӑйӗн службисӗр пуҫне урӑх ним те пӗлми, пур вак-тӗвекшӗнех арестлесе мана шывпа ҫӑкӑр ҫине лартасскер пек пулассӑн туйӑнать.

Представлял его строгим, сердитым стариком, не знающим ничего, кроме своей службы, и готовым за всякую безделицу сажать меня под арест на хлеб и на воду.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Гарнизон пурнӑҫӗнче илӗртмеллиех, кӑмӑла килмеллиех маншӑн пит те сахал пек туйӑнать.

Гарнизонная жизнь мало имела для меня привлекательности.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк. Крепость // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Маншӑн вара пурте хам пекех кӗлтумасӑр, ҫав пайӑркан-пайӑркан ҫаврӑнса ҫӳлелле, шӑнса пӑрланнӑ кӑвак кантӑк патнелле ҫӗкленекен тӗтӗм ҫине пӑхса тӑнӑ пек кӑна туйӑнать.

И мне казалось, что все, так же как и я не молятся, а просто смотрят на этот дымок, как он поднимается струйками, кружится и несется вверх, к синему, замерзшему окну.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӳлтен ӳкекен юр пӗрчин сасси те илтӗнес пек туйӑнать.

что слышен, кажется, даже мягкий стук падающего снега,

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пичӗ-куҫӗ унӑн чылаях кӑмӑла килмеллескер, анчах та ҫав хушӑрах аскӑнчӑк чее ҫынӑнни пек туйӑнать.

Лицо его имело выражение довольно приятное, но плутовское.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Халичченех-ха, ӑна хам пурнӑҫра пулса иртнӗ тӗлӗнмелле ӗҫсемпе ҫыхӑнтарса пӑхсассӑн, темле малашнехине пӗлтерекен тӗлӗк пулнӑ пек туйӑнать вӑл мана.

В нем до сих пор вижу нечто пророческое, когда соображаю с ним странные обстоятельства моей жизни.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Турӑ пӗлет-и тен, барин, — терӗ вӑл, хӑй вырӑнне ларса, — лав тес — лав мар, йывӑҫ тес — йывӑҫ мар, хӑй мӗкӗлтетнӗ пек туйӑнать.

— А бог знает, барин, — сказал он, садясь на свое место, — воз не воз, дерево не дерево, а кажется, что шевелится.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Вӑл халь-халь кайса ӳкес пек туйӑнать.

что она, кажется, готова была отвалиться,

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗвел тӗксӗммӗн туйӑнать, ун ҫути мана ӑшӑтаймасть.

Солнце казалось мне тускло, лучи его меня не грели.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех