Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Халӑх ҫийӗнче хӑрӑмпа тусан пӗлӗчӗ хумханса тӑчӗ, тарпа витӗннӗ пит-куҫсем ҫунчӗҫ, питҫӑмартисем хура куҫҫулӗпе витӗнчӗҫ.

Над толпой колыхалась туча копоти и пыли, облитые потом лица горели, кожа щек плакала черными слезами.

XII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӑл ҫиеле тухасшӑн, кӑшкӑрасшӑн, чӗнесшӗн, аллисемпе тытасшӑн, шыв ҫийӗнче тытӑнса тӑрасшӑн тӑрмашнӑ, анчах вӑй хуни те ахалех пулнӑ.

Он напрасно старается вынырнуть, крикнуть, позвать, схватиться, удержаться на поверхности…

XXX // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Кӑшт тӑхтарахпа тӗттӗмре кантӑк палӑрма пуҫланӑ, кантӑк витӗр шавласа тӑракан хула ҫийӗнче пысӑках мар шупка уйӑх курӑнса кайнӑ.

Через некоторое время в темноте обозначилось окно, а за окном высоко над продолжающим гудеть огромным городом стояла небольшая, бледная луна.

X // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Унӑн ҫийӗнче, Боркӑнни пекех, «хула ҫи-пуҫӗ», ҫутӑ клеткӑллӑ кӗске панталон, пысӑк та йывӑр, шнурла ботинкӑсем, крахмаллӑ кӗпе тата йӑлтӑркка жилет.

На нем было «городское платье», как и на Борке, светлые клетчатые короткие панталоны, большие и тяжелые шнуровые ботинки, крахмальная сорочка и светлый жилет.

VII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Вӗсен ҫийӗнче илӗртекен пӑс явӑнса тӑнӑ.

Над ними курился соблазнительно пахнущий дымок.

Ӗмӗрхи депутат // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Симӗс курӑк ҫулҫисем шыв ҫийӗнче ишсе ҫӳреҫҫӗ.

Листики зелени плавали сверху на воде.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Тен, вӑл пуҫран шухӑшласа кӑларнӑ япала ҫеҫ, уншӑн палӑртнӑ вырӑн та, палӑртнӑ вӑхӑт та ҫук пуль, халӗ вӑл, тен, урӑх юханшывпа ишет пуль, унӑн ҫийӗнче урӑх тӗтре явӑнать пуль?

Или это призрак, для которого вовсе нет никакого места, никакого срока и который плывет сейчас, может быть, по другой реке и другой туман стоит за его кормой?

IV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вӑрман ҫийӗнче хӗвел вӑрахчен анмасӑр тӑрать, кантӑксем умӗнчи шӑршӑсӑр пысӑк чечексем темӗнччен лараҫҫӗ.

И долго не склонялось над лесами солнце, и долго во дворах под окнами цвели большие, без запаха цветы.

II // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Пӗрин хыҫҫӑн тепӗрне, пӗрин хыҫҫӑн тепӗрне — умлӑн-хыҫлӑн хывса пӑрахать, вӗлт-вӗлт вӑркӑнаҫҫӗ тумӗсем; пӗтӗмпе вӑл вунҫичӗ тумтир хывса пӑрахрӗ, вара йӑрӑс пӳллӗ хитре йӗкӗт пулса тӑчӗ, ун ҫийӗнче шутсӑр илемлӗ трико.

Одно за другим, одно за другим — до того быстро, что одежда так и мелькала в воздухе, а всего он сбросил семнадцать костюмов, и стоит стройный и красивый, в самом ярком и нарядном трико, какое можно себе представить.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Хӗрарӑмсем улӑм шлепкесемпе, хӑш-пӗрисем ҫурма ҫӑм, теприсем ҫӗрмамӑк кӗпесем тӑхӑннӑ, ҫамрӑкраххисен ҫийӗнче — ҫитса кӗпесем.

Женщины были в соломенных шляпках, некоторые — в полушерстяных платьях, другие — в бумажных, а кто помоложе — в ситцевых.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ҫийӗнче унӑн вӑрӑм кӗпе, ҫӳҫ-пуҫӗ тӑрмаланчӑк.

Он был в ночной рубашке, весь взлохмаченный.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пирӗн Санкт-Петербургра каланӑ тӑрӑх, Сен-Луи хулинче ҫирӗм-вӑтӑр пин ҫын пурӑнать, анчах ҫӗрле, икӗ сехетре, ун ҫийӗнче ҫавӑн пек нумай ҫутӑ куриччен эпӗ ӑна ӗненменччӗ.

У нас в Сент-Питерсберге говорили, будто в Сент-Луисе живет двадцать, а то и тридцать тысяч человек, но я этому не верил, пока сам не увидел в два часа ночи такое множество огней.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Сиксе тӑрса, ҫыран хӗрне чупрӑм, ҫулҫӑ витӗр пӑхатӑп та: юханшыв ҫийӗнче, манран чылай аякра, пристаньпе пӗр тӗлерех, тӗтӗм палкамӗ сарӑлать.

Я вскочил, побежал на берег и посмотрел сквозь листву; гляжу, по воде расплывается клуб дыма, довольно далеко от меня, почти наравне с пристанью.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Татьяна ҫийӗнче чӑлт-шурӑ пусмаран ҫӗленӗ шупӑр.

Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Унӑн ҫийӗнче блуза евӗр шалпар шурӑ пальто; ҫинҫе мӑйне сенкер тутӑр ҫыхнӑ, лӳчӗркенсе пӗтнӗ улӑм шлепки хӑй ҫумӗнче, курӑк ҫинче йӑваланса выртать.

На нем было просторное белое пальто вроде блузы; голубой платок охватывал его тонкую шею, измятая соломенная шляпа валялась в траве возле него.

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Хӗрарӑмӗ — сӗрӗнсе якатнӑ сӑнлӑскер, ҫийӗнче темӗн чухлӗ матери.

Женщина — смазливая, с большим количеством материи на теле.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унӑн хӗрри таҫта, кӑвак тӗтӗм ӑшне кӗрсе ҫухалать, шӑраннӑ хӗвел унӑн ҫийӗнче пушар ҫулӑмӗ пек курӑнать.

Где-то в далекой голубой дымке терялись его границы; расплавленное солнце отражалось на его поверхности пожаром бликов.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Лавсене шыв урлӑ каҫарнӑ чухне вӗсем шыв ҫийӗнче пыччӑр тесе, яланах вӗсен йӗри-тавра пушӑ пичкесем ҫыхса тухаҫҫӗ.

Обыкновенно, когда переправляют повозки вброд, их окружают цепью пустых бочек, которые поддерживают их на поверхности.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тинӗс шывӗ ҫийӗнче икӗ хура акӑш чӳхенеҫҫӗ, вӗсем питӗ хӑравҫӑскерсем, нихӑҫан та хӑйсен ҫывӑхне ямаҫҫӗ.

На гладкой поверхности вод плескалась пара чёрных лебедей, пугливых и неприступных.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫумӑр пӑртак лӑпланнӑ, анчах нӳрлӗ ҫӗр ҫине каҫӗпе ҫунӑ ҫумӑр шывӗ сӑхса пӗтмен, ҫавӑнпа ҫӗр ҫийӗнче темӗн чухлӗ шыв кӳленчӗкӗсем, лачакасем те пӗвесем тата темӗн пысӑкӑш кӳлӗсем пулса ларнӑ, ҫаксем пурте ултавлӑ та тарӑн «банадосем» пулса тӑраҫҫӗ.

Дождь несколько утих, но сырая почва не впитала выпавших за ночь осадков, и поверхность её была покрыта лужами, болотами, прудами и целыми озёрами, образующими предательски глубокие банадо.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.