Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӑмламас сăмах пирĕн базăра пур.
ҫӑмламас (тĕпĕ: ҫӑмламас) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ватӑ Тутаринов, ҫӳллӗ те хытканскер, ҫӑмламас тиртен ҫӗленӗ ҫӗлӗк, тӑлӑп тӑхӑннӑ, аттине тикӗт сӗрнӗ.

Старый Тутаринов, сухой и высокий, был в папахе из кудлатой овчины, в тулупе, в сапогах, смазанных дегтем.

VI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл, Бунчукӑн ҫӑмламас аллине хӑйӗн кӑштӑркка ывӑҫ тупанӗпе ҫупӑрласа тытса, ун хӑлхи патнелле пӗшкӗнчӗ:

Подержав в шершавой ладони волосатую руку Бунчука, нагибаясь к нему, негромко сказал:

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Курасчӗ сан ҫав ҫӑмламас ҫӗлӗклӗ ҫынсен сӑнӗ-пичӗсене.

Видел бы ты эти рожи в косматых папахах.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ватӑ Листницкий ҫӑмламас хура буркине кӑшӑртаттарса, симӗсрех шурӑ мӑйӑхне ҫыртса, зал тӑрӑх алӑкӑн-тӗпелӗн кумса ҫӳрерӗ.

Старый Листницкий расхаживал по залу, чмыкая черными мохнатыми бурками, покусывая зелено-сединный ус.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сергей Платонович самантлӑха ҫавсем ҫине пӑхса илчӗ те ӑна арча ҫинче темле ҫӑмламас та хура этем анкӑ-минкӗллӗн хулпуҫҫийӗсене хутлатса тӑнӑ пек туйӑнса кайрӗ.

Сергей Платонович глянул туда; на миг ему показалось, что кто-то мохнатый, черный стоит на сундуке, недоумевающе вздернув плечи.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫавӑнпа та Бунчук хӑйӗн ҫӑмламас пӳрнисене шинель кӗсйинчи наганӗн картлӑ-картлӑ аври ҫумӗнчен пӗр самантлӑха та вӗҫертмерӗ.

Поэтому-то волосатые пальцы Бунчука и грели неотрывно рубчатую рукоять нагана в кармане шинели.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук шӗвӗр пӳрнипе ҫӑмламас ҫӑра куҫ харшийӗ ҫинчи шыв тумламӗсене шӑлса илчӗ, пуҫне ҫӗклесе пӑхмасӑр, хуллен чӗнчӗ:

Бунчук указательным пальцем смахнул с широких и густых бровей дождевую сырость, — не поднимая головы, тихонько окликнул:

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Юмахри улӑп пек комбриг ҫӑмламас буркӑпа, чалт каялла лартнӑ папахӑпа, сӑнран пӑхма тӗлӗнмелле хӗрӳ кӑмӑллӑ, ҫирӗп ҫын пулнӑ.

Легендарный комбриг был изображен в косматой бурке и в белой, лихо заломленной назад папахе.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Епле эсӗ унта лекрӗн? — тӗлӗнсе ыйтрӗ Сергей, ҫап-ҫутӑ чӳречерен Дорофейӗн ҫӑмламас пуҫне курсан.

— Да как ты туда забрался? — удивился Сергей, увидев в освещенном окне кудлатую голову Дорофея.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл бархат мар, вӑл помидор ани; акӑ эсир хӗвел ҫутинче йӑлтӑртатса выртакан цинкран тунӑ ҫулҫӑсем куратӑр, вӗсем тӗл-тӗл кӑвакарнӑ, кӗл сапнӑ пек, анчах вӑл цинк та мар, кӗл те мар, вӑл купӑста йӑранӗсем; акӑ тата шупка кӗрен пустав куратӑр эсир — пустав та мар вӑл, хӗрлӗ кӑшман ани анчах… йӑрансем хушшинче шыв юхса выртать — ансӑр шыв юххисем пур пахчасене те тӗрлесе пӗтернӗ; унта та кунта, хурал пек, пысӑк, ҫӑмламас тӑлӑп тӑхӑннӑ юмансем тӑраҫҫӗ; ав унта пӗчӗк пӳрт курӑнать, лере хӳшӗ е чалӑш урисем ҫинче лупас ларать.

Это вовсе не бархат, а густая помидорная ботва; вот блестящие на солнце цинковые листы, местами серые, точно посыпанные золой, а ведь это и не цинк и не зола, а капустные гряды; вот бледно-розовое полотно — нет, это не полотно, а свекольная ботва на грядке; между грядами течет вода — узкие ручейки исчертили все поле; то там, то сям, как стража, стоят кряжистые дубы в кудлатых папахах; чернеет домишко, балаган, а дальше — навес на кривых ногах…

VIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ыраш вырса пӗтерчӗҫ ҫеҫ — урпа пулса ҫитрӗ, урпан ҫӑмламас пучахӗсем лаптӑкӑн-лаптӑкӑн пӗтӗмпех саралса ларчӗҫ, шӗлтӗркесе пуҫӗсене ҫӗрелле усрӗҫ.

Только что управились с житом — подошел ячмень, желтел кулигами, ник чупрынистыми колосьями.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫак вӑхӑтра тӗкне тӑкма ӗлкӗреймен пӗр вараланчӑк сӑрӑ кашкӑр, ҫӑмламас пӗҫхушшиллӗскер, хӑмӑшпала чакан кӑшласа ларакан тип ҫырман лачакаллӑ тӗпӗ урлӑ каҫрӗ те, урисемпе шӑва-шӑва ӳксе, ҫӗр ҫумнелле лӑпчӑнса, хӑвӑрт чупса кайрӗ.

Пересекая хлюпкое, заросшее кугой и камышаткой днище буерака, скользя и пригибаясь к земле, быстро бежал грязно-бурый, клочковатый в пахах, невылинявший волк.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тепӗр хӗресӗ тайкаланса илчӗ, каллех виле тухса тӑчӗ, ку вара лешӗнчен те хӑрушӑрах, тата ҫӳлӗрех: ҫӑмламас вӑл, сухалӗ чӗркуҫҫи таран, чӗрнисем тата вӑрӑмрах.

Зашатался другой крест, и опять вышел мертвец, еще страшнее, еще выше прежнего; весь зарос, борода по колена и еще длиннее костяные когти.

II // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Пӑхать, хыҫалтан ҫӗршер ҫӑмламас алӑ кармашаҫҫӗ, пурте чечеке татса илесшӗн.

Смотрит, тянутся из-за него сотни мохнатых рук также к цветку.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Темиҫе минут хушшинчех вӗсен кашнинех куҫхаршисем, куҫ хӑрпӑкӗсем кӗске кӗрӗкӗсен ҫӑмламас ҫухисем пасарса кайрӗҫ ҫӑматӑ тӑхӑннӑ урисем шӑна пуҫларӗҫ.

В течение нескольких минут у каждого из них заиндевели брови, ресницы, вороты коротких шуб, начали мерзнуть ноги в шерстяном пальто. и короткие шероховатые шероховатые воротники.

XXIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Румянцев самолет ҫине ларнӑ чухне Марийка, партизансен хушшинчен сиксе тухса, ун патне ыткӑнчӗ те унӑн ҫӑмламас куртки аркинчен ярса тытрӗ.

Когда Румянцев садился в самолет, Марийка, выскочив из-за партизан, бросилась к нему и схватила его за подол шерстяной куртки.

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Полицайсем десант пирки шапӑлтатса калаҫрӗҫ, шухӑшларӗҫ, Лозневой вара, сӑмсине кӗске кӗрӗкӗн ҫӑмламас ҫухи ӑшне пытарса, йӗри-тавра пӑхкаласа пычӗ.

Полицаи шумно судили-рядили о десанте, а Лозневой, пряча нос в лохматом вороте полушубка, молча и угрюмо поглядывал по сторонам.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Сылтӑм бортра, алӑк патӗнчи ирӗк вырӑнта тата пилот кабинине кӗмелли ҫӗрте ҫынсем кӗпӗрленсе тӑраҫҫӗ, вӗсем пурте пӗр пек тумланнӑ: симӗс ӑшӑ куртка, сӑрӑ ҫӑматӑ, ҫӑмламас тиртен ҫӗлетнӗ хӑлхаллӑ ҫӗлӗк тӑхӑннӑ; кашнин хулпуҫҫи ҫинчех парашют.

Всюду на мешках сидели десантники, — все как один в теплых ватных куртках защитного цвета, в серых валенках и пушистых меховых шапках-ушанках; за плечами у всех — парашюты.

XII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Тен, сана хӑвӑн пӗтӗм проспектсемпе, бульварсемпе, садсемпе тата ҫеҫенхирӳсемпе пӗрле такамӑн курӑнман алли ярса тытнӑ та таҫта Архангельск ҫывӑхне илсе кайса лартнӑ; сан ҫине ҫакӑ ҫӑмламас шурӑ кӗрӗке ҫакса янӑ та ҫапла каланӑ: «Кӑнтӑр хӗвелӗ айӗнче хӗрӗннипе ҫитӗ, ешӗл симӗслӗхре ачашланса лартӑн — чыса та пӗлме вӑхӑт!»

А может быть, чья-то невидимая рука взяла тебя, со всеми твоими проспектами и бульварами, с садами и со степными далями, перенесла да и поставила где-то вблизи Архангельска, накинула на тебя эту белую мохнатую шубу и сказала: «Хватит, погрелся под южным солнцем, понежился в сочной зелени — пора и честь знать!»

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫулла вӑл уй-хирте вӗҫсе ҫӳрекен юмахри кайӑк пек ларнине курма пурте хӑнӑхнӑ; халӗ вӑл ҫӑмламас шурӑ, утсан-утсан ҫеҫенхирти икӗ ҫул хӗресленнӗ вырӑна канма выртнӑ тӗве пек туйӑнать…

Летом всем своим видом он напоминал птицу, парящую над полями, и к этому все привыкли; теперь же он походил на косматого белого верблюда, который шел-шел, а потом прилег отдохнуть на скрещении степных дорог, да так и остался лежать…

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех