Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Анчах ҫав кӑшт ҫеҫ палӑракан йӗр те чулсем хушшинче пачах ҫухалса кайнӑ.

Но даже и этот мало заметный след совсем потерялся среди камней.

XLV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӑш-хӑш тӗлте чулсем шӑйӑрӑлнине курма пулнӑ, ку таканран юлнӑ йӗр пулмалла.

Кое-где на камнях можно было обнаружить царапины, повидимому от подковы.

XLV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Чулсем!

Камни!

ХLII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Капла ӑна атӑпа пынинчен те усалтарах пулнӑ: чулсем тӑрӑх пынипе вӑл урисене йӑлт кастарса пӗтернӗ; хӑй юлнӑҫемӗн юлса пынӑ.

еще того хуже: изрезал все ноги по камням и все отстает.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара Рим ҫыннисем чупса пынӑ та чулсем, пӗренесем иле-иле аялалла ывӑта пуҫланӑ, галлӑсене темӗн чухлӗ вӗлерсе пӗтернӗ.

Тогда сбежались римляне и стали кидать бревна и каменья под обрыв и перебили много галлов.

Хурсем Рима хӑтарни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тул ҫутӑлсан, каллех вӑл вӑрттӑн ҫырма хӗррине вак чулсем пуҫтарма кайма тытаннӑ.

И, как пришло утро, хотел идти потихоньку в ручей за камушками.

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Магнис, чулсем йӗпе мар-ши тесе, аллипе хыпаласа пӑхнӑ: чулсем тип-типех пулнӑ, алӑ ҫумне ҫыпҫӑнман.

Он потрогал рукой — камни сухие и к рукам не липнут.

Магнит // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чулсем ҫинче утса пынӑ чух унӑн атти кӗлисем чул ҫумне ҫыпҫӑна пуҫланӑ.

Он пошел по этим камням и чувствует, что сапоги на нем прилипают к этим камням.

Магнит // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫавӑн пек пайсем хӑш-хӑш чухне алӑ хурси пысӑкӑш пулаҫҫӗ; ҫавӑн йышши чулсем ҫӗр айӗнчен тухаҫҫӗ.

Иногда фигуры эти большие, в руку; такие находят камни в земле.

Япаласенӗн пайӗсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӑч-пӑч чӑпар лаша картишӗнче чулсем ҫинче тӑма юратмасть, вӑл прерин ҫемҫе курӑкӗ ҫине каясшӑн пит туртӑнать.

Крапчатому не нравится стоять на камнях во дворе, он рвется на мягкую траву прерии.

XXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Тӑпри ҫине чулсем хутӑмӑр.

Потом сделали над его могилкой бугорок и положили камушек.

Мӑнакка алла вӗрентнӗ Живчик ятлӑ ҫерҫи ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Иртнӗ каҫ вӗсем тимлӗ пулман пулсан, кимӗ шывсиккине лекнипе хӑйсенчен ҫыран хӗрринчи чулсем ҫине кӑларса пӑрахнӑ пилӗк виле ҫеҫ пулма пултарнине шутласан, ҫамрӑк ҫын пӗтӗм ӳт-пӗвӗпе чӗтренсе илчӗ.

Юноша содрогнулся при мысли, что если бы они были менее внимательны прошлой ночью, пирога неминуемо попала бы в водопад, который выбросил бы на прибрежные камни лишь пять изуродованных трупов.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Шыв айӗнче чулсем ҫук.

 — Подводных камней больше нет!

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Юхӑм кимме тӳрех ҫав ҫуртсен еннелле юхтарчӗ, кимӗ сӑвайсем хушшипе иртсе каймалла, мӗншӗн тесен сулахай ҫыран ҫумӗпе иртме май ҫук — унта шывран чулсем кӑнтса тӑраҫҫӗ.

Течение несло пирогу прямо на хижины, и лодка должна была проплыть между сваями, так как у левого берега реки пробраться было нельзя — там из воды торчали камни.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Юн тумламӗсем папирусӑн темиҫе тунине вараларӗҫ, ҫыран хӗрринчи вак чулсем ҫине юнлӑ йӗр выртса юлчӗ.

Капельки крови запятнали несколько стеблей папируса, и по прибрежной гальке протянулась кровавая полоса.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Халӗ ӗнтӗ, — терӗ Бен, типсе ларнӑ чӗлхине аран хускатса, — самолет алӑкӗ умне чулсем купалас пулать.

— Теперь, — сказал он, с трудом ворочая пересохшим языком, — надо навалить камней у дверцы самолета.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

А эсӗ халлӗхе самолётӑн икӗ кустӑрми тавра та чулсем купаласа хур та пӗр ҫунатти айӗнче ӗмӗлте лар.

Ты пока что обложи камнями оба колеса и посиди под крылом, в тени.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

— Тата эсӗ шыва чулсем ан пер, — терӗ ашшӗ, цилиндр евӗрлӗ, шыв кӗмен киноаппаратне ҫӗклесе, ҫав вӑхӑтрах унӑн аври ҫинчи хӑйӑра шӑлса тасатса.

— И не кидай в воду камни, — сказал отец, поднимая цилиндрический, водонепроницаемый футляр киноаппарата и стирая песок с рукоятки.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Йӑлтӑркка хумсем, ҫыран ҫине капланса килеҫҫӗ те, чулсем ҫумне ҫапӑнса янӑравлӑн саланса, тем пӗлтерсе чеен кулаҫҫӗ…

Сверкающие волны загадочно смеялись, набегая на берег и звонко разбиваясь о камни…

VII // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Кӑвак та йывӑр хумсем, хӗвел ҫинче ҫуттӑн та савӑнӑҫлӑн ҫиҫсе, чулсем ҫумне хулленрех те хулленрех пыра-пыра ҫапӑнаҫҫӗ.

Синие, тяжелые волны все тише бились о камни, сверкая на солнце яркими, веселыми брызгами.

VII // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.