Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тупата сăмах пирĕн базăра пур.
тупата (тĕпĕ: тупата) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кай, тупата, тусӑм, кур-ха, капла тата илемлӗрех-ҫке, — терӗ Селиме, пуҫ кӑшӑлне Тухтар аллинчен илсе.

Но так он даже красивее, чем наши, получился, смотри, подружка, — Селиме взяла венок из рук Тухтара.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тупата, ӑҫта кайса кӗмелле ӗнтӗ ман пек чакӑр куҫлисен?

— А куда же мне деваться, такой черноглазой?

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Нямаҫ тетепе Михаля тете пӗр-пӗринпе ӗмӗрхи тӑшмансем пек хирӗҫсе кайрӗҫ, тупата.

— Дядя Нямась с дядей Михалей так рассорились, что стали смертельными врагами.

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тупата, мӗн сӳпӗлтетен ҫак?

— Чего ты несешь-то, никак в толк не возьму?

Х. Чӗре сасси // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗн-ҫке, эпӗ Тимрук тесе, тупата, ҫунса тухаттӑм…

А я ведь думал, это Тимрук, ей-богу, с ума чуть не сошел…

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ара, ку Савин лаши-ҫке, тупата! — пӑшӑлтатрӗҫ пӑхса тӑракансем.

— В самом деле это лошадь Савина! — зашумели зрители.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тупата, мӗн кӑна шухӑшласа кӑлармасть пуль тӑнӑҫсӑр ачу-пӑчу, тӑнӑҫсӑр ачу-пӑчу.

— И чего только не придумает глупая ребячья голова, чего только не придумает!

VII. «Ҫинҫе шывӗ сивӗ мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Мишер вӗт ку, тупата, ӑҫтан тупӑнчӗ вӑл паянхи кун? — илтӗнчӗ Тӑнккӑш Селиванӗн сасси.

— Ба, да это же татарин-мижер, братцы, откуда он тут взялся в такой день? — изумился Селиван Танккыш.

VII. «Ҫинҫе шывӗ сивӗ мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эс те ҫынпа пӗрле пулсамччӗ, тупата

Будь как все, вместе со всеми…

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ах, ҫак Алимен чӗлхи-ҫӑварӗ, тупата, чӗлхи-ҫӑваре — пыл та ҫу.

Ах эта Алиме, ну что ни слово — то мед пьянящий.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӑмӑллӑ кил хуҫи мӑшӑрӗ, шапӑлти Алиме, карчӑк пулсан та, пӑрчӑкан пек ҫамӑл ҫӳрекенскер, Шерккей килнине малтанах асӑрхаманччӗ пулас, Кантюк, ӑна хӑлхинчен тем пӑшӑлтатсан ҫеҫ, чи кайран килсе ҫитнӗ хӑна патне пычӗ те: — И-и, тупата, Шерккей килнӗ-ҫке пирӗн пата? Кураймарӑм та вӑхӑтра… Мӗнле ҫӳреҫҫӗ-ха ҫемйӗрсем? Сайте тата мӗншӗн килмерӗ?.. — текелесе, алӑ тытрӗ.

Радушная хозяйка дома — жена Кандюка Алиме, несмотря на возраст, порхает как трясогузка, впопыхах, видать, и не заметила, когда в доме появился новый гость — Шерккей, когда же Кандюк шепнул ей об этом на ухо, она тут же подлетела к Шерккею, защебетала: — И-и, тубада, я и не видела, как ты пришел, Шерккей! Как твои домашние, все ли живы-здоровы? А Сайде что ж не пришла?

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— И-и, тупата, ҫак ятпа килнӗ ҫынна сӑра куркисӗрех ӑсатса яма…

— Ах ты, господи, нехорошо получается: такого гостя без чарки отпускать…

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тупата, икӗ чӗрем пулнӑ пулсан, пӗрне, сӑмахсӑрах, сана кӑларса панӑ пулӑттӑм.

Правда-правда, вот было бы у меня два сердца, одно, не раздумывая, отдала бы тебе…

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тупата, ӑҫтан кӑна сана ҫӳлти пӳлӗх тупса ячӗ-ши ман пата?

— Господи, и откуда только тебя бог послал ко мне?!

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӑлявуй мӗн тӑвать-ши, тупата, кунта килсе те курӑнмасть пуль ҫав…

Полевой сторож, видать, здесь и не появляется.

III. Инкекпе куҫа-куҫӑн // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Телейлӗ кун паян, тупата!

Какой же счастливый сегодня день, господи!..

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тупата ыран тавӑрса паратӑп.

— Завтра отдам, честное слово.

4. Вӑрлани // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Тупата, вӗлерчӗ-ҫке-ку!

— Батюшки, убил!

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тупата стрела! — савӑнса кӑшкӑрчӗ вӑл.

Честное слово, стрела! — торжествующе крикнула она.

38 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Тупата, ачасем, пирӗнне ҫитеймест!

 — Честное слово, ребята, не лучше!

1 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех