Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ун хыҫӗнчен юр пӗрчисем тусан пек мӑкӑрланса юлчӗҫ, ури айӗнче йӑранасем шурӗҫ, ҫывӑрса кайнӑ урисем йӗнер ҫунатти ҫумӗнче сӑтӑрӑнса пычӗҫ.

За ним оседало снежное курево, в ногах ходили стремена, терлись о крылья седла занемевшие ноги.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӑлтӑрсен ут чӗрнипе те, урапа та таптанман мӑнаҫлӑ ҫулӗсем питӗрӗнсе ларнӑ; сапса янӑ тулӑ пӗрчисем пек сапаланчӑк ҫӑлтӑрсем типӗ те хура тӑпра пекех хура тӳпере шӑтмасӑр, калчаланса куҫа савӑнтармасӑр пӗтеҫҫӗ; уйӑх пирчесе хытса кайнӑ тӑварлӑ тӑпра пек курӑнать; ҫеҫехирте вара талккишпех — типӗ ҫанталӑк, ҫунса кайнӑ курӑк; ун тӑрӑх пур ҫӗрте те шурӑ ҫунатлӑ путенесем лӑпланма пӗлми ҫапӑҫӑвӗпе шӑрчӑксен тимӗр пек хӑйранса тухакан сасси янӑраса тӑрать…

Забились гордые звездные шляхи, не попранные ни копытом, ни ногой; пшеничная россыпь звезд гибла на сухом, черноземно-черном небе, не всходя и не радуя ростками; месяц — обсохлым солончаком, а по степи — сушь, сгибшая трава, и по ней белый неумолчный перепелиный бой да металлический звон кузнечиков…

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каҫ пулнӑ ҫӗре каллех аяк пӗрчисем курӑнма пуҫланӑ.

К вечеру — снова ребра наружу.

Ҫӗнӗ пушмаксем // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

— Тӑн-тӑн-тӑн-тӑн! — сасартӑк чиркӳ тӑрринчен татӑлса анса, площадь тӑрӑх, урамсем, тӑкӑрлӑксем тӑрӑх янӑраса кайрӗ сасӑ; чан сасси хӑмӑррӑн явӑнса выртакан ҫурхи шыв ҫийӗн, типсе ҫитме ӗлкӗреймен шур чуллӑ тӑвайкки ҫийӗн тӗнкӗлтетсе чупрӗ, вӑрман тӗлне ҫитсен, вӗтӗ-вӗтӗ ясмӑк пӗрчисем пек тӗпренсе саланчӗ те хурлӑхлӑн йынӑшса шӑпланчӗ.

Дон-дон-дон-дон! — сорвалось с колокольни и залило площадь, улицы, проулки; над бурой гладью полой воды, над непросохшими меловыми мысами горы звон пошел перекатом, в лесу рассыпался на мелкие, как чечевица, осколки, — стеня, замер.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӗрелсе кайнӑ пичӗ ҫинче хӑранӑ палли те ҫук; ахӑртнех темиҫе кун хырӑнмасӑр ҫӳренӗ пулас вӑл, — пит ҫӑмартисемпе янахӗ ҫине сарӑ сухал пӗрчисем шӑртланса тухнӑ.

И тени испуга не было на его розовом лице: он, видимо, не брился несколько дней, — русая поросль золотилась на щеках и подбородке.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Голубов йӗнер ҫинче каҫӑралса ларать: аркӑ хӗррипе кӑтраланса тӑракан сарӑ ҫӑмлӑ кӗрӗкне йӳле янӑ, ҫӗлӗкне хӑяккӑн чалӑштарса лартнӑ, ҫамки ҫине тар пӗрчисем тапса тухнӑ.

Голубов сидел, отвалясь на седле: полушубок, опушенный в бортах пожелтевшим каракулем, был на нем расстегнут, папаха сдвинута набок, лоб увлажнен потом.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ура айӗнче юр пӗрчисем кӑчӑртатаҫҫӗ.

Сыпко хрустел снег.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сайра хутра вӗлтӗртетсе ӳкекен юр пӗрчисем тӗксӗм кӑвак тӳпене вӑйсӑр та ачаш ҫутӑпа хупланӑ.

Перепадающий снежок крыл небо тусклой, ласковой поволокой.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Каҫалапа сивлек ҫӗр сийӗн малтанхи юр пӗрчисем вӗлтӗртетсе вӗҫме тытӑнчӗҫ.

К вечеру над суровой землей, снижаясь, завертелись первые снежинки.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӑшт ҫӗкленерех тӑракан ҫӳлти тути хӗррипе, ахаль те ҫутах мар ӳтне тӗксӗмлетсе, вӗтӗ-вӗтӗ хура мамӑк пӗрчисем тапса тухнӑ.

На приподнятой верхней губе темнел крохотный пушок, четче оттеняя неяркую белизну кожи.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сергей пуҫне ҫӗклерӗ, пичӗ ҫине, куҫхаршисем ҫине шултра юр пӗрчисем ларнӑран кӑмӑллӑн кулса илчӗ.

Сергей подымал голову, чувствуя, как крупные пушинки садились ему и на ресницы и на брови.

XVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Анчах тӗлӗнмелле, мӗншӗн ун чух, ача ят хунӑ ӗҫкӗре, ҫак хӗр нимех те уйрӑм мар, Усть-Невинскинчи ытти хӗрсем пекех туйӑннӑ ӑна, халӗ хӑйпе юнашар, ҫуна ҫинче пачах урӑх Ирина ларса пынӑ — куҫ тӗкӗсемпе куҫхаршисем ҫинче юр пӗрчисем йӑлтӑртатнӑ, куҫӗсем темле иксӗлми савӑнӑҫпа ҫуталса пыраҫҫӗ, сивӗре нар пек хӗрелсе кайнӑ пичӗ ытарма ҫук чипер.

Но странно, что в тот вечер на крестинах она казалась ему обычной девушкой, каких в Усть-Невинской немало, а тут, рядом с ним, сидела на санях точно совсем другая Ирина, — и глаза с пушинками инея на ресницах и на бровях светились какой-то щедрой радостью, и лицо, смуглое и немного подрумяненное морозом, было необыкновенно веселым.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пучахсем хуллен кӑна хумханнӑ, анчах ҫил хускатнипе мар, пӗрчисем сӗткенпе тулнӑран хумханнӑ, — ҫултан инҫерех кайнӑҫем пучахсем вӑйлӑрах хумханнӑ, пучах хумӗ пӗр ҫӗкленсе, пӗр анса, хӗвел ҫинче йӑлкӑшса тӑнӑ.

И колыхались они не от ветра, а оттого, что зерна в них уже наливались молочным соком, — чем дальше от дороги, тем сильнее волновались колосья, тем величественней были их изгибы, тем ярче блестели на солнце то вздымающиеся, то спадающие волны.

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Унӑн нимрен хӑрами хаваслӑ кӳҫӗсем йӑлтӑртатаҫҫӗ, ҫулӗ нумаях мар пулин те, пуҫӗ ҫап-ҫутах, кукшаланса кайнӑ, ҫара пуҫ шӑммийӗсем аяккипе кӑна сайра сарӑ ҫӳҫ пӗрчисем тӑрса юлнӑ.

Веселые, бесстрашные глаза его вечно смеялись; несмотря на возраст, светил он лысиной, лишь по бокам оголенного шишкасто-выпуклого черепа кустились редкие русые волосы.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӑйӗн хӗвел пӗҫертнипе пӑхӑр тӗслӗ пулса кайнӑ кӑкӑрӗсем хушшинчи лупашкана пӑрҫа пек шултра тар пӗрчисем пӑчӑртатса тухнӑ.

В ложбинке меж побуревших грудей копился серый зернистый пот.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Наталйӑн тураса якатнӑ хура ҫӳҫӗпе витӗннӗ тӑнлавӗ ҫине ҫутӑ тар пӗрчисем пӑчӑртатса тухнӑ, куҫӗсене халсӑр пулнӑ чухнехи пек ҫулланса тӑракан ҫурхах хупласа илнӗ.

На висках у Натальи, у гладко причесанных черных волос, глянцевител пот, масленой нездоровой поволокой подернулись глаза.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тӑвӑннипе, ҫилленнипе тата хӑранипе Митькӑн тӗлсӗр сапаланчӑк пичӗ ҫине уяр ҫанталӑкри сывлӑм нӳрӗклӗхӗ пек вӗтӗ тар пӗрчисем пӑчӑртатса тухрӗҫ.

Отчаяние, злоба, трусость выдавили на растерянном Митькином лице пот, скупой, как росная сырость в засуху.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӑвайт ҫинче, юр пӗрчисем ӳкнӗ евӗр, лӗпӗшсем арпашӑнаҫҫӗ.

Над огнем метелицей порошили бабочки.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий вӑлта ҫине кӳпченӗ тырӑ пӗрчисем тирчӗ, кулса илчӗ.

Григорий нанизал на крючок взбухшие зерна, улыбнулся.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Шурӑ юр пӗркеннӗ хир талккишӗ кӗмӗл пек йӑлкӑшса выртать, юр пӗрчисем, ҫӑлтӑр пек, йӑл-ял ҫиҫеҫҫӗ.

Снег загорелся широким серебряным полем и весь обсыпался хрустальными звездами.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.