Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ав сăмах пирĕн базăра пур.
ав (тĕпĕ: ав) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ав мӗнле иккен!

— Вот как!

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Правительствӑна хирӗҫ тӑракансем, ан тив, Москови еннелле таптарччӑр, Московине ав Климент учитель пит юратать, вара пирӗн ҫуртсене вут тӗртеймӗччӗҫ.

Кто недоволен правительством, пускай убирается в Московию, которую так любит учитель Климент, а не поджигает наши дома.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ман ҫуртра ав кушак ҫурисем те пӑлханма шут тытнӑ: пистолетсем туянаҫҫӗ, пульӑ шӑратаҫҫӗ…

В моем доме котята и те вздумали бунтовать — покупают пистолеты и льют пули…

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стойко мучи, ав, йывӑр тӑпри ҫӑмӑл пултӑр та… — мӗн ыйтнине тӗплӗн пӗлмесӗрех калама тытӑнчӗ Калчо.

Дед Стойко, царство ему небесное… — начал отвечать Калчо, толком не поняв вопроса.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсем кунта иртсе килнӗ ҫулпа ҫынсем те тухма пултарчӗҫ пуль; кунтан ав арман та инҫе мар.

А на дороге, которой они шли сюда, наверное, уже появились путники; к тому же недалеко от нее стояли мельницы.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Хӑрах куҫли, ав ҫав ҫӗре ӳкни.

— Одноглазый, тот, что упал.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ав леш, хӑрах куҫли.

— Вон тот — одноглазый…

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ав пӑхӑр-ха, вӗсем патне тепӗр кашкӑр кӗтӗвӗ персе ҫитрӗ!

— Посмотрите, к ним подошла еще стая!

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юр татти-сыпписӗр ҫӑвать, тарӑн ашӑм ларта-ларта хӑварать, ҫавна пула ушкӑн та васкавлӑн пыраймасть, анчах вӑл ҫапах та малаллах шӑвать-ха, ав мӗнле чӑрмав та асӑрхамасть, чи пысӑк шухӑшӗ унӑн — тӑшмана тавӑрасси.

Снег валил непрерывно, намело большие сугробы, и это задерживало движение отряда, но он неуклонно шел вперед, не замечая препятствий, поглощенный одной мыслью — мстить.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑшӗ калать: пӑлхавӑшни вӑхӑтӗнче хамӑр хӗҫсене хатӗрлетпӗр, тет, тепри; Юрьев кунӗ, тет, Божил пичче ав ҫу вӑхӑчӗ ҫитичченех кӗттересшӗн-ха… — терӗ пит чипер те хитре йӗкӗт Спирдончо.

Одни говорят, что мы обагрим свои клинки на благовещенье, другие — на юрьев день, а дядя Божил откладывает дело до лета… — говорил Спиридончо, стройный, красивый парень.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

…Пирӗн Донкӑпа юнашар ав Пею хӗрӗ тӑрать.

А рядом с нашей Донкой сидит Пеева дочка.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ав ҫавна куратӑн-и тата, хулӑнламас Стайкӑран сылтӑмрине?

А видишь ту, что справа от толстой Стайки?

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унран сулахай енчи — Цвета Проданова: вӑл ав ҫав ӗннӗ пек тӑраткаланнӑ мӑйӑхлине савать.

Та, что слева от нее, это Цвета Проданова: у нее любовь вон с тем, у которого усы торчат, как опаленные…

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пӗтӗм ял халӑхне пуҫтарӑп та, сана кунта вӑйпа хупса илӗпӗр; пирӗншӗн эс турӑ симӗ пек кирлӗ, ху ав — вилмеллипех каясшӑн.

— Я созову всю деревню, и тебя силком запрут здесь; ты нам нужен, как причастие божие, а собираешься идти на верную смерть!

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчовах ав, тискер кайӑк тӑванӗ, мӗнле чӑтаймасӑр кӗтет пуль-ха Бойчона вӗлерессе!

А Стефчов, этот зверь, с каким нетерпением он, должно быть, ждет сейчас гибели Бойчо!..

XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Халь ав арман патӗнче чаваҫҫӗ…

— Сейчас копают у мельницы…

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗн палли те ҫав вӑрттӑнлӑха влаҫсем те ав пӗлеҫҫӗ!

Ясно одно: тайну уже узнали власти!

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Йӑлт аптраса ҫитнӗ хӗре пӑрахса хӑваратӑр ав.

Девушку опозорили.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Сире ав пурте Граф теҫҫӗ, манӑн курса пулмарӗ-ҫке сире ҫав рольте, курас тенӗ пулсан, кансӗрлекен сӑлтавӗ пысӑках марччӗ ҫав та…

Все называют вас Графом, а вот мне один пустяк помешал увидеть вас в этой роли.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӑнастир ҫаранне кайса пӑшал перекен ҫил хӑвансен айванлӑхӗнчен тӗлӗнместӗп-ха эпӗ, вӗсем тем те аташма пултарӗҫ, — тесе пуҫларӗ Марко бай, — хӑшӗн-пӗрин ав сухалӗ кӑвакарнӑ, хӑй ҫапах унталла туртӑнать, ҫавӑн йышшисем тӗлӗнтереҫҫӗ мана; мӗнле шӑна сӑхнӑ-тӑр, шуйттанӗ те пӗлсе пӗтерес ҫук…

— Удивляюсь не глупости тех вертопрахов, что ходят стрелять на монастырский луг и бредят всяким вздором, — начал дядюшка Марко, — нет, я на тех не могу надивиться, у кого седина в бороде; какая их муха укусила?..

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех