Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑлне (тĕпĕ: шӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Шӑлне ҫыртса, вӑл ҫамрӑк патне пычӗ.
Сжав зубы, он подошел к юноше.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Эпӗ ӑна хам маларах ҫыртса илӗп, Джек мистер! — терӗ Геркулес, кулнӑ майӑн икӗ рет тикӗс шурӑ шӑлне кӑтартса.
— То я сам его укушу, мистер Джек! — ответил Геркулес, оскалив два ряда великолепных зубов.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫак вӑхӑтра анасласа хӑйӗн хаяр асав шӑлне кӑтартнӑ Динго ҫинелле тӗллесе.
Указывая на Динго, который в эту минуту зевнул, обнажив свои страшные клыки.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах Динго карап кокне курсанах хаяррӑн хӑрлатса ячӗ, шӑлне йӗрсе пӑрахрӗ.
Но Динго, увидев судового кока, яростно зарычал и оскалил зубы.

Сашӑна курсан, вӑл шӑлне йӗрсе пӑрахрӗ, аллине шалча тытса, ун патнелле утса пычӗ.
Увидев Сашу, он осклабился и с колом в руках пошел навстречу.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Акӑ вӑл шӑлне йӗрсе илчӗ, ӗнси ҫинчи шӑрчӗсене тӑратрӗ, икӗ хутчен вӑраххӑн хӳрине вылятрӗ.
На мгновение зверь оскалил зубы; шерсть у него на спине поднялась дыбом; он дважды медленно шевельнул хвостом.

Тигр хыҫҫӑн // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 92–104 с.

Хӑй ҫав тери тискерленсе кайнӑ: хӑлхисене лӑпчӑтнӑ, симӗсрех сарӑ куҫӗсем хаяррӑн ялкӑшаҫҫӗ, шӑлне йӗрнӗ, хӑрушшӑн харлатать.
Прижатые назад уши, свирепые зеленовато-желтые глаза, крупные оскаленные зубы и яростный хрип делали ее очень страшной.

Ҫулевӗҫпе унӑн ҫури // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 75–80 с.

Ах, тупата-а! — шӑлне ҫыртса ватас пек хӗсрӗ Кукуҫ.
Ах тубада! — Кукусь возмущался так искренне, что впору было поверить.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Аллисем чӑмӑртанчӗҫ, шӑлне шӑтӑртаттарса илчӗ те, сӑмахӗсене ҫиллес сӑрхӑнтарса: — Ҫӗпӗрччӗ сана ҫак сӑмахшӑн!.. — тесе хучӗ.
Сжал кулаки и, скрежетнув зубами, процедил: — В Сибирь бы тебя за такие слова!..

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шӑлне ҫыртса та пулин, хуҫа пире пӗрер тенкӗ хушса пама пулчӗ.
Ну, скрипя зубами, так и прибавил нам по рублю.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Кансӗрлерӗҫ имӗш ӑна кунта, кур-ха эс, кнеҫ тейӗн, кнеҫ тейӗн, ылханса тухса каять-ха тата. Ӑ-ӑ, пӗтме маннӑскер! Пуҫна пултӑр!..» — шӑлне ҫыртса илчӗ Шерккей.
«Ишь, помешали, видите ли, ей, потревожили княгиню. У-у-у, дармоедка! Холера тебя подери!» — Шерккей разозлился так, что скрежетнул зубами.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шӑлне хӗссе ҫыртнӑ-ха вӑл, ҫапах та ҫурма уҫӑ тути тем чӗтрет, тем туртӑна-туртӑна илет, ӑна вӑл хӑй те сисет.
Он намертво сомкнул зубы, и все же верхняя губа его дрожала, дергалась.

Аллисем ырататчӗҫ пулмалла унӑн, вӑхӑчӗпе шӑлне хӗссе чӑткаларӗ, ахлатмарӗ, ыратнине палӑртмарӗ.
Обожженные ладони, конечно же, болели, но он не подал и виду.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вара хӑй тӗллӗнех мӑкӑртатса: «Пӗҫертесшӗн-и? Мана пӗҫертесшӗн-н?.. Ҫук, вут-ама, Шерккей санран вӑйлӑрах, пӗҫертейместӗн ӑна, пӗҫертейместӗн ӑна!..» — тесе кӑшкӑрса, шӑлне хыттӑн ҫыртса, ҫав кӑвара сылтӑм аллипе чӑмӑртарӗ те сӗлӗ пӗрчи пек ватса ҫӗре сапрӗ.
Бессмысленно приговаривая: «А-а, обжечь меня хочешь? Обжечь? Нет, батюшка-огонь, Шерккей сильней тебя, не обожжешь ты его, не обожжешь!» — он дико вскрикнул и яростно сжал уголь в правой ладони, раскрошил его в мелкую пыль и с размаху хватил оземь.

Селиме шӑлне шатӑртаттарса ҫыртрӗ.
Селиме скрежетнула зубами, еле выговорила:

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗчӗк Ильяс, шӑлне хыттӑн ҫыртса, авӑна-авӑна кӗчӗ пулин те, сасӑпа кӑшкӑрса ямарӗ, куҫҫульне те кӑтартмарӗ.
Маленький Ильяс закусил губы и терпеливо сносил удары, не закричал и не заплакал.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Куҫӗ хӑйӗн вут та хӗм тӑкать, пичӗ хӑрах енчен кӗскен-кӗскен турткалана пуҫларӗ, вӑл шӑлне ҫыртрӗ те тилӗрсе кайрӗ, Урнашка патне пычӗ.
Он с горящими от ненависти глазами и дергающейся щекой двинулся на Урнашку.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл ҫӑварне сарса кулать, шӑлне ейсе тӑрать.
Ощерив крупные зубы, Нямась улыбнулся во весь огромный рот.

Шпион шӑлне йӗрсе, сикме хатӗрленсе тӑчӗ.
Однорукий, оскалив зубы, приготовился к прыжку.

21. Пилӗк сехет // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Эп астӑватӑп, Тухтар, эс те ан ман, — кӑмӑллӑн кулкаланӑ май, икӗ рет тикӗс шурӑ шӑлне кӑтартрӗ Селиме.
— А я помню, Тухтар, и ты помни, — Селиме улыбнулась, обнажив ровные белые зубы.

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика