Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тупата сăмах пирĕн базăра пур.
тупата (тĕпĕ: тупата) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Канӑҫсӑр чун мар-и, тупата, сӗкӗннӗ ҫав ӗнтӗ…

Несчастный, ох несчастный, попался на удочку…

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тупата.

Куҫарса пулӑш

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тупата, калатӑп, хӑтӑласса сунманччӗ.

— Уж и не надеялся живым остаться.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тупата, кам пулчӗ вара ку?

Кто же это был-то, господи?

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шӑп кӑна ҫакӑн пек чухне хуртлашса ҫӳреҫҫӗ-ҫке, тупата, тесе шухӑшне илчӗ Шерккей.

Надо же, черт принес его как раз в ту минуту, когда Шерккей собрался наконец открыть сундучок!

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑтланнӑ-ҫке, тупата, ан авӑнтӑр, ан чӗриклеттӗр тенӗ-ши?..

Зачем это было сделано, чтоб доски, что ли, не скрипели?

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Ах, тупата!..» — пӑшӑрханса ӳкрӗ Шерккей, унтан тулли чӗресне ҫӗкленипех пӑлтӑралла чупса кӗчӗ — ҫӑра тӗтӗм пӳрте явса илнӗ иккен.

«Ай, тубада!» — ахнул Шерккей и с полным лукошком кинулся в дом, здесь тоже было не продохнуть от дыма.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ах, тупата, ӑм-ма шӑл пирки асӑнтартӑр?

— Ай, тубада, зачем ты мне про зубы-то напомнил?

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Ай, тупата, ӑҫта-ши вӑл халь?

«Ай, тубада, где ж он сейчас-то?

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ай, пӑятам, — аллисене пӗр-пӗринпе чӑмӑртаса пӑшӑрханчӗ Савантей арӑмӗ, — хамӑр ялта ӗлӗк пӗр инкек пулса иртнине астӑватӑп та, тупата, халь тесен халь чунӑм ҫук манӑн…

— Ай, свекор, — скрестив на груди руки, запричитала вдруг жена Савандея, — помню, как-то в деревне нашей беда стряслась, так у меня до сих пор душа от страха в пятки уходит…

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кай, тупата, ҫын тени тем те шухӑшласа кӑларӗ ҫав.

Да, досужие языки напридумывают такого, что и во сне не приснится.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кай, тупата, ун пек пысӑк йытӑ пулсан та, тӗлӗкре кӑна курӑнать пуль ҫав.

Уж больно большая была собака, такую только во сне и увидишь.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тупата, хам ун чухлӗ ҫӑкӑр пӗҫерсе кӑларнине, курсан та, тӗлӗкре кӑна куратӑп ҫав.

Хлебы такие я только во сне и видела, наяву сроду столько не пекла.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ара, кам каларӗ-ши мана, ҫав Шерккейсем пӳрт лартаҫҫӗ тесе, Кантюксемччӗ пулас, ҫавсем каларӗҫ-ши, халь ниҫта кайса хураймастӑп, тупата, ҫавсемех каларӗҫ пулмалла.

Вот только не помню, от кого узнала, что Шерккей дом ставит, кажись, от Кандюков, да-да, кажись, от них…

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тупата, кам апла-капла шухӑшлама пултарнӑ?..

Кто бы мог подумать, что так все обернется…

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫыпӑҫтарса ярать-ҫке ҫапла пӗр-пӗр карма ҫӑвар, ай, тупата!

Нашелся же какой-то зубоскал, приклеил прозвище — и поди от него избавься!

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ай, тупата, икӗ хут, икӗ хут тӑвар янӑ-ҫке кунта?

— Ай, тубада, видать, дважды соль-то пустил!

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӑсӑк пулса иртрӗ ҫав, тупата.

Интересно всё это, ей-богу…

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мурӗ вӗретме вӗреннӗ-и ӑна, кам пӗлтӗр, а тулӗккӗш усси вара… э-э, тӑванӑм, йывӑр шухӑш пусать-и сана, нуша йӗртет-и, ҫак таса тумлама сыпсан, вӑхӑтлӑха пӗтӗм инкек-синкек манӑҫать, тупата, чӗрене уҫсах ярать.

Кто ее изобрел, кто научил делать, черт ли, бог ли — все равно, но польза от нее, дорогой мой, великая… к примеру, гложет тебя тоска проклятая иль нужда заела — примешь этих чистых капель и на время забудешь все свои несчастья, сердце помягчеет…

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ай, ура сурать-ҫке, тупата.

— Ноги сильно ломит.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех