Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӗнчӗ (тĕпĕ: сӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тергенспа Ботредж талӑкӗпе ӗҫлейччӗр тесе Стомадор вӗсене михӗсем пама сӗнчӗ, — вӗсен тӑпрана ҫав михӗсене тултармалла та пусӑран тухнӑ тӗле — ҫӳле — лартмалла, лавкка хупӑнсанах Галеранла Стомадорӑн акшара сарайне кӗртсе тӑкмалла.

Чтобы Тергенс и Ботредж могли работать круглые сутки, Стомадор придумал дать им мешки, куда они должны были складывать известняк и приставлять их к выходу наверх, чтобы после закрытия лавки Галеран и лавочник снесли их в сарай.

XII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ван-Конет шофера хула ҫумӗнчи тавернӑра чарӑнма хушрӗ, Сногдена пуҫӗпе сӗлтсе хӑйӗн хыҫҫӑн пыма сӗнчӗ, Вейспа сыв пуллашрӗ, усал пӑтӑрмах ҫинчен шарламалла мар тесе унран та ыйтрӗ.

Ван-Конет приказал шоферу остановиться у пригородной таверны и, кивнув Сногдену, чтобы тот шел за ним, расстался с Вейсом, которого тоже попросил молчать о тяжелом случае.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Вун икӗ гинея, килӗшетӗр-и? — сӗнчӗ Давенант.

— Двенадцать гиней, хотите? — предложил Давенант.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ирхине Стомадор мана хӑна ҫуртне илсе юлма сӗнчӗ, — вӑл ӑна пӑрахса Гель-Гьюна пурӑнмашкӑн куҫма тӗв тунӑ иккен.

Утром Стомадор сделал предложение отдать гостиницу мне, — он решил ее бросить и переселиться в Гелъ-Гью.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Лешӗ Давенанта хул пуҫҫинчен ҫатлаттарчӗ те ӑна вӑйӑ пӗтӗмлетӗвне хӑна пӳлӗмӗсенчен пӗринче кӗтсе ларма сӗнчӗ, «Ав ҫавӑнта», — тӗллесе кӑтартрӗ мӑнтӑркка.

Тот, хлопнув Давенанта по плечу, посоветовал ему ожидать результат игры в одной из гостиных, которую весьма предусмотрительно указал.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Уҫмашкӑн мана ирӗк парсамӑр, — сӗнчӗ Давенант.

— Позвольте, я открою! — предложил Давенант.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— О, Давенант, малтан перӗр! — сӗнчӗ Рой.

— О Давенант, выступайте первым! — предложила Рой.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Унтан вӑл Давенантран пӳлӗм ҫинчен, Галеран ҫинчен ыйта-ыйта пӗлчӗ, каччӑна туслӑн сӑнаса пиншакӗн мӗн пур тӳмине ҫаклатма сӗнчӗ, капмар кресло-ниша ҫине лартрӗ, — ҫав вырӑнтан, пушӑлӑхран тейӗн, кӗнеке шкапӗсем, каҫӑн мрамор кӳлепи, шалтан кулса тинкерекен Футроз курӑнаҫҫӗ.

Затем он расспросил Давенанта о комнате, о Гале-ране, дружески посоветовал застегивать пиджак на все пуговицы и усадил в огромное кресло-нишу, откуда, как из провала, видны были книжные шкафы, мраморная фигура Ночи и проникновенно улыбающийся Футроз.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Ларӑр, кирлӗ ҫӗрте хӑварӑпӑр, — сӗнчӗ Рой.

— Садитесь, мы вас подвезем, — предложила Рой.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Ӑна алӑран алла тыттарӑр, кӗтесре — никам та ан куртӑр, — сӗнчӗ Рой.

— Передайте его из рук в руки, за утлом, чтобы никто не видел, — посоветовала Рой.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Сире валли пӗр-пӗр кӗвӗ каласа парар-и? — сӗнчӗ Элли.

— Хотите, мы вам сыграем? — предложила Элли.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Хонс алӑка уҫрӗ те мана иртме сӗнчӗ:

Хонс открыл дверь и, пропуская меня, сказал:

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 331–337 с.

Таулис тумтир патне тухрӗ, Спангид Тенброка лӑплантарса ҫирӗп пулма, юлнӑ икӗ сехете малашлӑхшӑн тӳссе ирттерме сӗнчӗ.

Таулис вышел за платьем, а Спангид, утешая Тенброка, советовал быть твердым и выдержать оставшиеся два часа ради будущего.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 276–284 с.

— Ҫирӗп пулӑр, — тухнӑ май сӗнчӗ Таулис.

— Крепитесь, — посоветовал Таулис, уходя.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 276–284 с.

— Атьӑр, ӗҫер ҫак ятпа! — сӗнчӗ Курносов, ҫамрӑккипе хытсах ҫитмен сассине хулӑннӑн кӑларма тӑрӑшса.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тен, килӗнче унӑн мул нумай пулӗ, — хӗрӳленсе сӗнчӗ Куччанов.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Кӗмӗл хӗрессене илсе каяр, — сӗнчӗ Хуснутдинов.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Эх, йӗкӗтсем, кун пек апат хыҫҫӑн юрласа-ташласа илсен те пӑсмасть, э! — сӗнчӗ Куччанов.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Тен, хальхинче пирӗн пата кайӑпӑр? — сӗнчӗ Кучан.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑрмана татах килсе тӑрас килтӗр унӑн, хе-хе, — сӗнчӗ вара хуҫа.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех