Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑйӑ сăмах пирĕн базăра пур.
вӑйӑ (тĕпĕ: вӑйӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑйӑ хӗрсе-хӗрсе пычӗ те, чӑтаймарӗҫ малалла вылямасӑр.

Куҫарса пулӑш

VII // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Вӑйӑ вӑхӑтӗнче килсе лекнӗ тӗлӗнтермӗш сӑмахсене кӗрет чӑнлӑх ҫапла кӗтмен ҫӗртен пырса ҫапни ытла та тӑрук пулчӗ — ҫынна хыҫалтан ярса тытнӑ евӗр темелле-тӗр.

Этот внезапный удар действительности по возникшим за игрой странным словам был так внезапен, как если человек схвачен сзади.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑйӑҫ тимлӗхӗ картсемпе темӗнле супӑшсах-путсах кайсан та ҫав тимлӗх ыйту — вӑйӑ — варринче, анчах айккинче — ирӗклӗ.

Как ни поглощено внимание игрока картами, оно связано в центре, но свободно по периферии.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑйӑ вӑхӑтӗнче Андерсон ҫурт енне ҫурӑмӗпе, пахчаналла пӑхса ларнӑ; вӑл нимӗн те илтмен, нимӗн те курман-мӗн.

Во время игры Андерсон сидел спиной к дому, лицом к саду; он сказал, что никого не видел и ничего не слыхал.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Вылянӑ вӑхӑтра вӑйӑ йӳтӗм-тӗллевӗн сунӑшӑвне путнӑччӗ.

— Когда я играл, я был исключительно поглощен соображениями игры.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Галлюцинаци — е мӗн пулнӑ унта ҫавӑ — мана вӑйӑ кӑмӑл туртӑмӗнчен кӑларса пӑрахрӗ.

Галлюцинация — или то, что это было, — выключила меня из настроения игры.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Унӑн сӑмахӗсен сассипе пӗр вӑхӑтрах манӑн ӑнӑм, сасартӑк вӑйӑ картинчен тухса, пӑхӑнтаракан шӑплӑхпа тулса ларчӗ, кӗҫех эпӗ хӗрарӑмӑн хӑйне евӗр сассине илтрӗм, тата — пусӑмпа: «…Хумсем ҫинче чупакан».

Одновременно с звуком его слов мое сознание, вдруг выйдя из круга игры, наполнилось повелительной тишиной, и я услышал особенный женский голос, сказавший с ударением: «… Бегущая по волнам».

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ача пахчине ҫӳрекен шӑпӑрлансем илемлӗ тумсемпе ташланӑ, вӑйӑ картине тӑнӑ, юрӑсем шӑрантарнӑ.

Малыши, воспитанники детского сада, танцевали в красивых нарядах, водили хороводы, пели песни.

Хӗрлӗ Чутайра ача-пӑча фольклориадин фестивалӗ иртнӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/31918.html

Вӑл юлташӗсен хушшинче юрлама-ташлама ӑста, тӗрлӗ вӑйӑ пуҫарма маҫтӑр, ӗҫӗ аллинче вӗрет, сӑнӗпе вара пиҫсе ҫитнӗ ҫырла пек.

Куҫарса пулӑш

Тимӗр туйпа! // З.Ларионова. «Сувар», 2010.01.15, 3№(837), 8 стр.

Вӑйӑмсен хӗрӳллӗ вӑйӑ картинче куҫатӑп-куматӑп, вӗсен хӑвӑртлӑхне пуҫ ҫаврӑнаслӑх шайне ҫитеретӗп; меллӗ чул катрамӗсене киленсе-рехетленсе хуратӑп та — вӗсемпе баррикадӑн черетлӗ ретне тӗреклететӗп, унтан — ҫӗнӗ муклашкасем патне.

Я двигался в страстном хороводе усилий, ускоряя темп их почти до головокружения; с наслаждением замечал я удобные камни и, взвалив их, шатаясь, в следующий ряд баррикады, спешил за новыми.

VI. Фильбанк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Тӗллеве вӑл ӗҫ тӗлӗшӗнчен тата ӑна пурнӑҫламалли меслетсем енчен тишкерет, — ҫак вӑйӑ капашсӑр пысӑк хӑрушлӑх кӑларса тӑратассине ӑнланма кӑткӑс мар.

Он рассматривал замысел с точки зрения техники и работы, — чудовищную опасность затеи, разумеется, приходилось подразумевать.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

— Филь… — пуҫларӗ Биг, — вӗсем пинӗ-пинӗпе, Астарот, анчах мана ҫак вӑйӑ килӗшет.

— Филь… — начал Биг, — их тысячи, Астарот, но мне такая затея нравится.

V. Бигӑн ту ҫул // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Лев Саввич тата тепӗр рюмка тултарса ӗҫрӗ те вӑйӑ сӗтелӗ патне таврӑнчӗ.

Лев Саввич выпил еще одну рюмку и отправился к игорному столу.

Тавӑру // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/lib/haylav/7548.html

Кӗтесре выляҫҫӗ, табак тӗтӗмӗн пӗлӗчӗсем сарлака шлепкесен купи ҫийӗн шӑваҫҫӗ; вӑйӑ шакмакӗсен пурте пӗлекен ҫатлатӑвӗ ятлаҫупа тата енчӗксен шаклатӑвӗпе хутӑшсах кайнӑ.

В углу шла игра, облака табачного дыма плавали над кучкой широкополых шляп; характерный треск костей мешался с ругательствами и щелканьем кошельков.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Ку шӳт, вӑйӑ иккенне ӑнланатӑп, манӑн ватӑ, ырӑ кӑмӑллӑ кондотьерӑн, — чунӑн вӑрттӑн кӗтесӗсенче эпӗ хам пирки ҫапла шухӑшлатӑп, — ят-сумне хӳтӗлес кӑмӑл ҫуралчӗ.

Я понимал, что это шутка, игра, у меня явилось желание поддержать честь старого, доброго кондотьера, каким я считал себя в тайниках души.

XVI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫак самантра вӑйӑ вӑхӑтлӑха пирӗн енче иккенне ӑнлантӑм.

Тут я понял, что игра временно остается за нами.

X // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Шахмат пирки эпӗ тӗтреллӗн кӑна чухлатӑп, анчах — ирӗксӗрех — ҫак хуравпа килӗшрӗм те ӑсра вӑйӑ шакмакӗсемпе карчӗсемлӗ шашка хӑмине кӑларса тӑратрӑм.

О шахматах я имел смутное представление, но поневоле удовлетворился этим ответом, смешав в уме шашечную доску с игральными костями и картами.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Эппин… эппин, уҫӑмлӑ вӑйӑ

— Значит, игра в открытую.

IV. Хейлӗн юлашки пӑнчи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Ӑна «шӑшипе кушакла» ҫак вӑйӑ йӑлӑхтарма пуҫларӗ.

Ему начинала надоедать эта игра в «кошку и мышку».

Суккӑр Дей Канет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 379–382 с.

Шуан ҫамрӑклӑхӗ, именчӗк-айӑплӑ, пусӑрӑнчӑк сӑнӗ Линзӑна татӑклӑнах хавхалантараҫҫӗ; халӗ вӑл темӗнле кӑнттам вӑйӑ та ҫав тери ӑнӑҫлӑ килсе тухасса чухлать.

Молодость Шуана, его застенчиво-виноватое, подавленное выражение лица окончательно ободрили Линзу, он знал теперь, что самая грубая игра выйдет великолепно.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 305–313 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех