Шырав
Шырав ĕçĕ:
Хуа вара ҫапла ҫеҫ шутланӑ: эпӗ ӗнтӗ хӗрӗхрен иртрӗм, ватах мар та, ҫамрӑках та мар.
III // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Сӑнтан пӑхсан, вӑл хӗрӗхрен иртнӗ, хӗрӗх иккӗ, хӗрӗх виҫҫӗсенче, темелле.
Пакӑлти Микиш // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 3–17 с.
Связнойсемпе юланутҫӑсем халиччен икӗ кустӑрмаллӑ урапасемпе кӳмесене ҫеҫ кӳлнӗ кулаксен самӑр лашисене халтан янӑ, шиклӗх сӑрса, партизансен йышне хӗрӗхрен ҫӗре ҫитиччен, ҫӗртен икҫӗре, виҫҫӗре… ҫитиччен ӳстернӗ.
27 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.
— Вӗсенчен хӗрӗхрен кая мар чаплӑ та пуян ҫынсем.
Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.
Вӑл хӗрӗхрен те иртнӗ ӗнтӗ, унӑн ывӑлӗ те ҫарта службӑра тӑрать, анчах эсир ҫав ҫын ҫине ҫаврӑнса пӑхӑр-ха: вӑт ку вӑй-хӑват, тейӗр, ку таҫта ертсе кайма та, темӗнле хӑрушлӑхран илсе тухма та пултарать!..
XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Ку акӑ мӗншӗн: тапӑнса яла вут тӗртнӗ хыҫҫӑн хӗрӗхрен иртнӗ ҫынсене пӗр шеллемесӗр вӗлернӗ е таврари йывӑҫсем ҫине ҫакнӑ.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
— Хӗрӗхрен кая пулмасть, — ҫирӗп каларӗ вӑл, винтовка меллӗн хулпуҫҫи ҫумне выртнине сиссе.— Меньше сорока не будет, — твёрдо заявил он, чувствуя, как ладно и послушно легла винтовка к плечу.
Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.
— Хӗрӗхрен иртнӗ, — тепӗр хут каларӗ Зинаида, ун ҫине хӑвӑрт пӑхса илсе.— За сорок лет, — повторила Зинаида, взглянув на него быстрым взглядом.
XI // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.
— Каҫарӑр, — кӑшкӑрчӗ Лушин, — вӑл хӗрӗхрен иртнӗ пулнӑ.
XI // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.
Эсӗ хӗрӗхрен иртнӗ ӗнтӗ, пӑртак ӑс-тӑн пулмалла пек.
Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.
Яштака, хӗрӗхрен иртмен ҫын, вӑл ялти пек питӗ чипер пулнӑ, ун илемӗ пур енчен те курӑнса тӑнӑ: уттинче те, йӑл куллинче те, пуҫне кӑшт айккинелле тайса тытас йӑлинче те.
XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.
Вакула тимӗрҫӗ амӑшӗ хӗрӗхрен те иртмен-ха.
Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.
Сӑнран пӑхма та хӗрӗхрен ытлах пулас ҫук ху.
II // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 90–106 стр.
Марина ҫав кӗркунне хӗрӗхрен иртнӗччӗ ӗнтӗ, анчах вӑл хӑйӗн мӑнтӑркка та ҫирӗп, вӑйлӑ ӳт-пӗвӗнче, тӗксӗм-сарӑ сӑн-питӗнче яр уҫҫӑнах палӑрман илемне ҫухатманччӗ-ха.
5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959
— Беликов хӗрӗхрен тахҫанах иртнӗ, ку вара вӑтӑрта… — тесе хӑй шухӑшне уҫҫӑнтарах ӑнлантарса пачӗ директорша.— Ему давно уже за сорок, а ей тридцать… — пояснила свою мысль директорша.
Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.
22. Ҫак тӗлӗнмелле ӗҫ пулса сывалнӑ ҫын хӗрӗхрен иртнӗскер пулнӑ.22. Ибо лет более сорока было тому человеку, над которым сделалось сие чудо исцеления.
Ап ӗҫс 4 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.
- 1
- 2