Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

турилкки (тĕпĕ: турилкке) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пысӑк тирӗкрен харпӑр хӑй турилкки ҫине ятарласа салат илме хунӑ кашӑкпа е вилкӑпа уса кураҫҫӗ.

Из большой миски салат накладывают себе на тарелку ложкой и вилкой, приложенной к салату.

Мӗн тата мӗнле ҫимелле // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӑна хӑйӗн турилкки ҫине килӗшнӗ апата тата илсе хучӗ пулсан, пӗччен ҫинӗшӗн ан вӑтантӑр тесе кил хуҫи хӗрарӑмӗн те ҫавнах тумалла.

И, наконец, если гость вторично положит на тарелку того, что остальные уже поели, хозяйка должна сделать то же самое, чтобы человек не ощущал неловкость оттого, что ест один.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Тӑкӑнман ҫӑра апат-ҫимӗҫе хӑна хӑй турилкки ҫине хӑй хурать.

Жаркое и другие блюда гость накладывает себе сам.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӑнасене иккӗн пӑхаҫҫӗ пулсан, ҫырткаламалли апат-ҫимӗҫе кил хуҫи ҫумӗнче ларакан хӗрарӑмсен турилкки ҫине малтан хурса параҫҫӗ, унтан йӗркипе ытти ҫынсен турилккисем ҫине хурса тухаҫҫӗ.

Если стол обслуживают два человека, то начинают одновременно с дам, сидящих по обе стороны хозяина; один сервирующий движется направо, другой налево.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Сӗтел хушшинче хӑнасене чи юлашкинчен улма-ҫырла ҫиме сӗнеҫҫӗ, вӗсене валли уйрӑм вилкӑпа ҫӗҫӗ кирлӗ, шаркку турилкки хыҫӗнче вӗсене виҫкӗтес пек туса хунӑ.

Фрукты предлагают в последнюю очередь и для них тоже уже должны быть положены фруктовые вилка и нож, которые находятся за тарелкой для жаркого, вилка слева, нож справа.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Кюфе ӗҫнӗ чухнехи пекех, пирожнӑй турилкки ҫинче пӗчӗк калаксем, хӗскӗчсем е ятарласа хунӑ вилкӑсем пулмалла.

Как за кофейным столом, так и за чайным, тарелки с пирожными снабжены лопатками, щипчиками или специальными вилками.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Пӗчӗк ҫӑкӑр турилкки ҫине салфетка хураҫҫӗ те ӑна сӗтел хӗрринчен пӗр-икӗ пӳрне чухлӗ шаларах лартаҫҫӗ.

Маленькая, т. н. хлебная тарелка, на которую кладут салфетку, ставится так, чтобы ее край был наравне с краем стола или отстоял от него на ширину пальца.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Пиҫи-пиҫми ҫӑмартана ятарласа хатӗрленӗ савӑтпа памалла, ӑна чей чашки е ҫӑкӑр турилкки ҫине лартмалла, ҫумне пӗчӗк кашӑк хумалла.

Если к завтраку подают яйцо всмятку, оно должно быть в специальной подставке, которую ставят на блюдце или на тарелку для хлеба.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫӑкӑр турилкки сулахай енче пулсан аван.

Хлебную тарелку ставят слева от основной.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Халӗ вара икке е тӑватта хутлатнӑ салфеткӑна тарӑн е ӑшӑх ҫӑкӑр турилкки ҫине хураҫҫӗ.

Теперь кладут вдвое или вчетверо сложенную салфетку на глубокую, мелкую или хлебную тарелку.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ӑшӑх турилкки ҫине какайне кӑларса хучӗ, яшкине чашӑка антарчӗ, сӗтел варрине вырнаҫса, канӑҫлӑн ҫие пуҫларӗ.

Выложил в глубокую тарелку мясо, в миску налил супу и с аппетитом принялся за еду.

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Санин ҫак сӑмахсем хыҫҫӑн, сӗтел ҫине хӑйӗн визитнӑй карточкине пӑрахса, сӗтел хушшинче ларакан офицерсенчен пӗри хӑй турилкки ҫине ӳкернӗ Джемма розине хӑвӑрт ярса илчӗ.

Сказав эти слова, Санин бросил на стол свою визитную карточку и в то же время проворно схватил Джеммину розу, которую один из сидевших за столом офицеров уронил к себе на тарелку.

XVI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Унта тӗлӗнмелле япаласем пур манӑн: моржӑн асав шӑлӗсем — иккӗ, яшка турилкки пысӑкӑш рак хуранӗ — тинӗс шавӗпе шавлаканскер, ӗнер ҫеҫ пӗҫернӗ тӗлӗнмелле пысӑк, хӗрлӗ те йӗпленчӗк, тинӗс усалӗ пек курӑнакан краб, Ҫурҫӗрпе Инҫет Хӗвелтухӑҫӗнче кӑна сутакан ҫур литр спирт, пралук чӗрки пек кӑшӑлласа чӗркенӗ женьшень тымарӗ, темиҫе банка краб консерви…

А в нем лежали удивительные вещи: два огромных моржовых клыка; гудящая раковина величиной с суповую тарелку; могучий краб, лишь вчера вечером сваренный — красный, колючий, похожий на морское чудовище; пол-литра настоящего спирта, продающегося только на Севере да на Дальнем Востоке; свернутый в круг, как проволока, корень женьшеня и несколько банок крабовых консервов.

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Анне пӗр ӑстрӑм чӗнмесӗр тӑчӗ, турилкки ҫине пӑхса тутине кӑна ҫырткаларӗ вӑл.

С минуту мама молчала, глядя в тарелку и покусывая губы.

V сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Анне ҫиме чарӑнчӗ, калакне турилкки ҫине хучӗ те куҫне чарса ман ҫине пӑхрӗ.

Мама перестала есть, положила вилку на тарелку и уставилась на меня.

V сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Пӗр турилкки, ун аллинчен урайне тухса ӳксе, чӑл-пар саланса кайрӗ.

Из рук ее выскользнула тарелка и разбилась об пол на мелкие осколки.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Евсей Нарыжный часах ӳсӗрӗлсе кайса, хӑйӗн турилкки ҫине ҫӗрулми иле-иле хучӗ, ҫав самантра вӑл чӑх урине те ҫаклатса илчӗ; вӑл Федор Лукичпа вӑрҫӑ ҫулӗсенчи йывӑр вӑхӑтра та ӗҫлеме ҫӑмӑл пулни ҫинчен хӗрӳллӗн калаҫрӗ; куҫӗсем унӑн пӗрмаях ачашшӑн хупӑна-хупӑна илчӗҫ.

Евсей Нарыжный, быстро захмелев, подбавлял себе в тарелку картошки, зацепив при этом куриную ножку, горячо доказывал, что с Федором Лукичом даже в трудное военное время работать было легко; глаза его все время ласково жмурились.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Анчах панӑ пӑрҫасене ачасем ҫийӗнчех ҫисе яратчӗҫ, унтан унӑн турилкки ҫине пӑхма тытӑнатчӗҫ.

Но, быстро проглотив их, дети продолжали с жадностью смотреть на оставшиеся.

Кун И-цзи // Хӗветӗр Уяр, Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 3–12 стр.

Старик тӑчӗ, типӗтнӗ пулӑ илсе килчӗ, ӑна алӑк янаххи ҫине хурса патакпа шаккаса ҫемҫетрӗ те, хӑйӗн хытканланнӑ аллисемпе пӗртен-пӗр кӑвак турилкки ҫине хурса, сӗтел ҫине лартрӗ.

Старик встал, принес сушеную рыбу, положил на порог, разбил ее палкой, чтоб она была мягче, и, положив ее своими заскорузлыми руками на свою единственную синюю тарелку, подал на стол.

XVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Гинка упӑшки сӑмах-юмах вакламасӑр апат тӗшӗрет, вӑл турилкки умне ӳпӗннӗ, пӗр-пӗр сӑмах хушма хӑйтӑр кӑна е хытӑрах кулса ятӑр, арӑмӗ ҫавӑнтах ун еннелле хаяррӑн пӑхса илет те, «Ман умра эс мӑштах пул!» тенӗ пек, хӑй кунтах иккенне аса илтерет.

Муж тетки Гинки ел молча, уткнувшись в тарелку, ибо стоило ему вымолвить слово или громко рассмеяться, как жена бросала на него свирепый взгляд, означавший: «Не смей!»

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех