Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пупӑн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пупӑн сехрине кӑна хӑпартас пулать.

Куҫарса пулӑш

Уҫӑппа юлташӗсем тата Якку атте // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Пупӑн ӳстермелле, муллана юрамасть.

Куҫарса пулӑш

Муллапа Сахар // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Класра шӑп, пупӑн хулӑн сасси ҫеҫ илтӗнет.

Куҫарса пулӑш

Эпӗ шкула кайни // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Пупӑн тепӗр ик лашине вӑл ҫырма хӗрринчен тупса килчӗ.

Двух поповских лошадей Яндул обнаружил на берегу оврага.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Упӑшки пупӑн тӑван пиччӗшӗ иккенне, лешӗ ӑна ача чух амантса хӑварнине Янтулпа Енчӗпеке Хветле шӑтнӑччӗ.

О том, что Микки приходится Салагаику родным братом и что тот еще в детстве его покалечил, Яндулу и Ендебек поведала его жена Фекла.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сан мӑшӑру ӗҫченнине те, эсир пупӑн малтанхи тарҫисемпе килӗштернине те, пупне хӑйне юратманнине те…

Говорят, жена у тебя очень работящая. С прежними работниками поповыми, сказывают, хорошо ладите. А самого попа будто не любите…

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Аллине пупӑн тӗреклӗ аллинчен вӗҫертрӗ те Янтул аяккарах кӗтсе тӑракан арӑмӗпе танлашрӗ.

Высвободившись из довольно крепкой руки священника, Яндул подошел к стоявшей в стороне Ендебек.

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Амӑшӗ ӑна Чӑвашра, Урхас Кушкӑ ялӗнче пурӑнакан тӑван аппӑшӗ патне, Протопопов пупӑн килне, ӑсатнӑ.

Мать в тот же день отправила его в чувашское село Урхас-Кошки, в семью старшей сестры Анны, что была замужем за священником Иваном Степановичем Протопоповым.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Кантурпа пупӑн пӗр юрӑ.

— У конторщиков да попов одна песня.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Тепӗр тесен, пупӑн халӑх кӑмӑлне хӑварма та юрамасть.

Но с народом теперь, пожалуй, не посчитаться нельзя.

Турӑпа ҫӳреме тухни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хыҫалти картара (пупӑн икӗ хутлӑ карта) Микки таҫта улӑм чӑштӑртатнине илтет.

Вдруг со стороны заднего двора (двор у отца Александра двойной) донесся шорох раздвигаемой соломы.

Шурча пупӗ (Малалли) // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Анчах курпун Микки пупӑн пиччӗш иккенне приххутра никам та пӗлмест.

Однако в приходе ни одна живая душа не ведала о том, что горбун Микки — родной брат отца Александра.

Микки // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пупӑн кӗлетки самаях йывӑр та тӑрмашсан-тӑрмашсан ҫирӗппине те авса антарать.

Так что поп, хоть и мал да неуклюж, иного так согнет в дугу — вовек не распрямиться.

Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Унтанпа пупӑн икӗ хӗрӗ учителе тухрӗҫ, ывӑлӗ ашшӗ-ҫулӗпех кайнӑ, семинари пӗтерсе, пупа тухнӑ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Ионӑ пупӑн ывӑлӗ, семинарист Архангельский, ялти икӗ учитель, тата эпӗ палламан виҫӗ ҫын, хӑйсене-хӑйсем эпир эсерсем, тесе ҫӳреҫҫӗ.

Сын попа Ионы, семинарист Архангельский, два сельских учителя и еще трое, незнакомых мне, называли себя эсерами.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Паллах ӗнтӗ, эсӗ пупӑн арӑмӗ мар, анчах та хӑйӗн должноҫӗ тӑрӑх, кӗнекесенче ҫырнӑ пек, унӑн кашни чӗрчунах юратмалла.

— Положим, ты попу не жена, однако, по должности своей, он обязался любить всякую тварь, как написано в книгах.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Чемодан ҫинче, пӗр купа пулса выртнӑ пупӑн укҫисем ҫинче, диван ҫинчен пӗр пус юлмиех чемодан ҫине куҫса выртнӑскерсем ҫинче, ним юлмиех выляса янӑ земецӑн лӳчӗркеннӗ хут укҫи каҫӑрӑлса выртать: халӗ ӗнтӗ банкӑра икҫӗр тенкӗ ытла укҫа пуҫтарӑнчӗ.

На чемодане, поверх рассыпавшихся в единую груду поповских стопок, до последней перекочевавших с дивана на чемодан, топорщились мятые кредитки в пух и прах проигравшегося земца: в банке было уже около двухсот рублей.

ХХIII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Хӗрарӑмӑн сасси ҫинҫешке те тытӑнчӑклӑ, пупӑн — хулӑн та хӑлхара илемлӗрех янӑраса тӑрать.

Ее голос был визглив и прерывист, его — гудел низкими, тягучими, приятными на слух переливами.

XX сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Хӗрарӑмӑн пӗтӗмпех ҫыхса пӗрнӗ, пупӑн — пурте шалпар: ҫул ҫине ҫӳренӗ чух тӑхӑнмалли чей ҫырли тӗслӗ чӑштӑртатакан пурҫӑн ряси те, усӑнса аннӑ ҫавра хырӑмӗ те, пит-куҫӗ те, ҫур кӑкӑрне ҫити ӳснӗ пысӑк сухалӗ те, лаптак сӑмсаллӑ, сарлака кунчаллӑ хӗрлӗ атти те ҫавах.

У дамы все было подтянуто, у попа — все распущено: и дорожная шелковая шуршащая ряса густого вишневого колера, и круглое вислое брюхо, и щеки, и окладистая, на полгруди, борода, и даже тупоносые, с рыжими широчайшими голенищами сапоги.

XX сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Васька кӑртах сикрӗ те пупӑн сулахай аллинчи савӑта пуҫӗпе аялтан ҫапрӗ.

Васька вздрогнул и поддал головой чашу, которую поп держал в руке.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех