Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑвашланса (тĕпĕ: йӑвашлан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Пульс йӑвашланнӑҫемӗн йӑвашланса пырать.

— Пульс слабеет.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Мӗншӗн пытанмаллаччӗ-ши ман? — тӗлӗнем пек пулса ыйтрӗ вӑл, Григорипе танлашсан; хӑй вара ҫапӑҫу хыҫҫӑн ҫаплах йӑвашланса ҫитеймен хӗрелсе кайнӑ хаяр куҫӗсене именчӗклӗн аяккалла тартрӗ.

— И чего бы это мне хорониться? — с кажущимся удивлением спросил он, поравнявшись с Григорием, а сам смущенно отводил в сторону еще не потухшие после боя, налитые кровью, осатанелые глаза.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Тӗрӗс калатӑн, сюртукӗ чӑнах та ҫӗнӗскер ман, — халӗ те пӳлӗнчӗклӗн хӑшӑлтатса, анчах кӑмӑлӗпе йӑвашланса килӗшрӗ вӑл.

Все еще прерывисто дыша, но посмирнев, согласился: — Сюртук на мне, верно говоришь, новый.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр вӑхӑтра, тепӗр ҫӗрте пулсан, Ксени ҫакӑн пек каланишӗн, сивленӗ пулӗччӗ: парти работникӗ ҫапла каланинчен чылаях тӗлӗнмелле ӗнтӗ, тата вӑл ӑна юратнине пӗтӗмӗшле интерессенчен мала хурать акӑ, анчах халӗ Иннокентие итленӗ чухне вӑл ытла та йӑвашланса кайрӗ.

В другое время, в иной обстановке она осудила бы такое признание, звучавшее довольно странно в устах партийного работника, ставившего любовь к ней выше общих интересов, но сейчас она слушала Иннокентия, проявляя необъяснимую слабость.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Бунчук, кӑкӑрӗнче тӑвӑлса капланнӑ ҫиллине кӑшкӑрса кӑларса янӑ евӗр, тӳрех йӑвашланса кайрӗ.

Бунчук потух как-то сразу, словно криком выплеснул скопившееся в груди бешенство.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Мӗншӗн вӗсем ҫавӑн пек йӑвашланса кайнӑ вара?

Почему же они так присмирели?

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Унӑн кӑмӑлӗ ӑраснах темскерле ҫемҫелсе кайнӑ пек пулчӗ, вӑл хӑй йӑвашланса, ҫынсем умӗнче, арӑмӗ умӗнче, ывӑлӗ умӗнче, мӗнпур ҫын умӗнче хӑйне хӑй кӗҫӗне хунипе пит хавхаланса кайнӑ пек пулчӗ.

Он испытывал какое-то особенное, умиленное, восторженное чувство смирения, унижения перед людьми, перед нею, перед сыном, перед всеми людьми.

IV // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Ҫыран мӗн чухлӗ ҫывӑх, шыв та ҫавӑн чухлӗ ӑшӑхланса, шыв юхӑмӗ йӑвашланса пырать, кӗҫех Сергей урисем шыв тӗпне те тиврӗҫ.

Чем ближе к берегу, тем река становилась мельче, а течение спокойнее, и вскоре Сергей коснулся ногой дна.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл каллех йӑвашланса, ҫепӗҫленсе кайрӗ, итлекен пулчӗ.

Он сделался опять кротким, покорным и нежным.

XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вара каллех, чӗри хуллен-хулленех йӑвашланса пынӑ май, шалти пӑлханӑва пула, ытларах та ытларах шурса, хӑйне хӑй кӳренсе, туйса илет: вӑл ҫакна тума пултараймасть.

И опять, с робко замирающим сердцем, бледнея от внутреннего волнения, досадуя на самого себя, он чувствовал, что не в, состоянии это сделать.

VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хушӑран вӗсем татӑлса ӳкекен грушӑ патне ушкӑнӗпех чупса пыраҫҫӗ, ҫавна пӗр-пӗринчен туртса илесшӗн тӗрмӗшеҫҫӗ, унтан хӗрелсе кайса чиркӗве кӗреҫҫӗ те ытла йӑвашланса сӑхсӑхаҫҫӗ.

Время от времени они гурьбой бросались за какой-нибудь спелой золотистой грушей, упавшей с дерева, и старались вырвать ее друг у друга из рук; потом, раскрасневшись, возвращались к молящимся и крестились.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Михаил Иваныч Верочка килӗшме шутланине ӗненчӗ — килӗшме шутламан пулсан, ун парнисене илес те ҫукчӗ вӑл; мӗншӗн вӑраха ярать-ха вӑл? — Мӗншӗн вӑраха янине Михаил Иваныч хӑй те ӑнланать, Марья Алексевна та каласа кӑтартать: Анна Петровна йӑлтах йӑвашланса ҫитессе кӗтет вӑл.

Михаил Иваныч видел и убеждался, что Верочка решилась согласиться — иначе не принимала бы его подарков; почему ж она медлит? — Михаил Иваныч сам понимал, и Марья Алексевна указывала почему: она ждет, пока совершенно объездится Анна Петровна…

IX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫамки шыҫса тухмалла тӑрӑнтар — ҫийӗнчех йӑвашланса ларӗ!

Выбей ей бубну — сразу посмирнеет!

30-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Уйӑхлӑ каҫхине ялӑн сарлака урамне, унӑн пӳрт-ҫурчӗсене, капанӗсене, ӗнтӗркенӗ ҫӳҫисене курса тӑнӑ хушӑра чун лӑп пулать, ҫав канлӗхре ӗҫ-пуҫсенчен, шухӑшсенчен, хуйхӑ-суйхӑсенчен, ҫӗрлехи ӗмӗлкесемпе витӗннӗ чун йӑвашланса, салхуланса, чиперленсе каять, ҫӑлтӑрсем те ун ҫине ачашласа тата ҫемҫе кӑмӑлпа пӑхса тӑнӑн туйӑнать, ҫӗр ҫинче текех усал япала ҫук пек пӗтӗмпех чипер иртсе пынӑн туйӑнать.

Когда в лунную ночь видишь широкую сельскую улицу с ее избами, стогами, уснувшими ивами, то на душе становится тихо; в этом своем покое, укрывшись в ночных тенях от трудов, забот и горя, она кротка, печальна, прекрасна, и кажется, что и звезды смотрят на нее ласково и с умилением, и что зла уже нет на земле, и все благополучно.

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

Ариша аппа, пӑртакҫӑ йӑвашланса, ӑна усадь6ӑн историлӗхӗ ҫинчен, ӑҫта пӑхсан та аваллӑх ҫине аваллӑх иккенне калама пуҫларӗ.

Тетя Ариша, немножко присмирев, стала объяснять ему, что усадьба эта историческая, что тут везде, куда ни кинь, — все старина.

25 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӑрахут ҫинчен ун патнелле нимӗнле шав та илтӗнмен: ҫамрӑксем йӑвашланса кайса, шӑпах лӑпланса ларнӑ, ытла ывӑнса ҫитнӗ ҫынсем яланах ҫавӑн пек пулаҫҫӗ.

Он не слышал никакого шума, потому что молодежь присмирела и притихла, как это обычно бывает с людьми, которые очень устали.

29-мӗш сыпӑк. Гек тӑлӑх арӑма ҫӑлать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

3. Хама панӑ тивлетпе эпӗ сире пурсӑра та калатӑп: хӑвӑр ҫинчен ытлашшине ан шухӑшлӑр: Турӑ кама мӗн чухлӗ ӗненмелӗх панӑ, ҫав таран йӑвашланса шухӑшлӑр.

3. По данной мне благодати, всякому из вас говорю: не думайте о себе более, нежели должно думать; но думайте скромно, по мере веры, какую каждому Бог уделил.

Рим 12 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

6. Ҫавӑнпа ӗнтӗ йӑвашланса Туррӑн хӑватлӑ аллинче тӑрӑр, вӑхӑчӗ ҫитсен Вӑл сире асла кӑларӗ.

6. Итак смиритесь под крепкую руку Божию, да вознесет вас в свое время.

1 Пет 5 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

21. Ҫавӑнпа ӗнтӗ пӗтӗм тасамарлӑхран тата юлашки усаллӑхран хӑпса, хӑвӑр чунӑра ҫӑлма пултаракан, хӑвӑра вӗрентекен сӑмаха йӑвашланса хапӑл илӗр.

21. Посему, отложив всякую нечистоту и остаток злобы, в кротости примите насаждаемое слово, могущее спасти ваши души.

Иак 1 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

12. Вӑл мана каларӗ: ан хӑра, Даниил; эсӗ, хӑвӑн Турру умӗнче йӑвашланса, пӗлесчӗ, ӑнланасчӗ тесе чӗрӳне Турӑ еннелле ҫавӑрнӑ пӗрремӗш кунранах санӑн сӑмахна илтнӗ.

12. Но он сказал мне: «не бойся, Даниил; с первого дня, как ты расположил сердце твое, чтобы достигнуть разумения и смирить тебя пред Богом твоим, слова твои услышаны,

Дан 10 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех