Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

домна сăмах пирĕн базăра пур.
домна (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Домна Васильевна ача патнелле ыткӑнчӗ.

 — Домна Васильевна кинулась к ребенку.

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

Домна Васильевна ҫивӗч куҫӗсене ҫӳлелле ҫӗклерӗ те темле йӗрсем ҫине кӑтартрӗ.

 — Домна Васильевна подняла беспокойные глаза вверх и указала на пятна.

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

Унӑн арӑмӗ, Домна Васильевна, кӑмака патӗнче тӑрать, вӑл ӗнтӗ ӗҫе кайма хатӗрленнӗ; урайне шӑлса тасатнӑ, сӗтелне ҫуса лартнӑ.

Жена, Домна Васильевна, стоит у печки, уже готовая идти на работу; в хате подметено, стол вымыт.

Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.

— Ачасем, Домна Лапина кинеми патӗнче эсир ӗҫленӗ вӗт-ха?

— Ведь это вы, ребята, работали у бабушки Домны Лапиной?

Награда // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Власьевна пире Домна кинемие пулӑшмалла терӗ.

Власьевна нам сказала, что надо помочь бабке Домне.

Звено дневникӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Унтан домна кӑмаки ҫӑварӗнчи пекех вӗри сывлӑш ҫитсе ҫапӑннӑ.

Затем обдало горячим воздухом, точно из жерла домны.

IV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӗсем умне хора ертсе пыраканӗ — хура та вӑрӑм кӗпе тӑхӑннӑ Домна Васильевна учительница тухать.

Выходила вперед в длинном черном платье руководительница хора, учительница Домна Васильевна.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Сывӑ юл, Домна! — тенӗ вӑл шӑппӑн.

— Прощай, Домна! — шепнул он.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Домна крыльца ҫине упӑшкипе сывпуллашма тухнӑ.

Домна выбежала на крыльцо проститься с мужем.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Домна нимӗн те чӗнмесӗр пуҫне ҫеҫ сулса илнӗ.

Домна молча кивнула головой.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Акӑ тӑлана ҫеҫ чӗркетӗп, — тенӗ те вӑл каллех арӑмне: — Домна! Хӑлхасӑр пултӑн-и-мӗн эсӗ? Чаппан пар теҫҫӗ сана! — тесе кӑшкӑрса илнӗ.

Вот только онучки намотаю, — и опять крикнул жене: — Домна! Оглохла, что ли? Армяк где?

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Домна, хӑвӑртрах Алешкӑна вӑрат.

— Домна, буди скорей Алешку.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Унтан вӑл арӑмӗ еннелле ҫавӑрӑнса: — Домна! Пар-ха чаппан! — тесе кӑшкӑрса янӑ.

И, повернувшись к жене, крикнул: — Домна! Армяк давай!

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Домна ҫӑкӑрне хулӑн чӗлсемпе касса сӗтел ҫине хунӑ.

Домна положила на стол каравай, нарезала его толстыми ломтями.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

— Хӑнасене хӑнала, Домна, — тенӗ Сусанин.

— Угощай гостей, Домна, — сказал Сусанин.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Ир валли нимӗн те юлмасть вӗт, — тенӗ Домна.

На утро ничего не останется, — спросила Домна.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Сусанин арӑмне: — Инкек вӗт, Домна. Тӑшмансем килчӗҫ. Мӗн пур, пурне те йӑтса тух, — тенӗ, шӑппӑн пӑшӑлтатса.

Сусанин шепнул жене: — Беда, Домна. Вороги нагрянули. Вытаскивай все, что есть.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Сусанин арӑмне чӗнсе илнӗ те: — Мӗн ларатӑн тата? Тухар, Домна, мана пулӑшсам ӗнтӗ, — тенӗ.

Сусанин кивнул жене: — Чего забилась? Идем, Домна, помоги по хозяйству.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Акӑ пӗрре асанне, Домна Ивановна, хӑйӗн ывӑлӗн хӗрӗпе, Зинӑпа пирӗн Вертушинкӑна раксем тытма килчӗҫ.

И вот однажды бабушка Домна Ивановна со внучкой своей Зиночкой собрались к нам на Вертушину за раками.

Раксем мӗн ҫинчен пӑшӑлтатаҫҫӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 109-111 с.

Домна Ивановна ҫавӑнтах: — Манӑн чӗппӗм… — тесе кӑшкӑрса ячӗ.

И Домна Ивановна сейчас же ответила: — Милый ты мой…

Ӑсан // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 63–66 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех