Шырав

Шырав ĕçĕ:

адам сăмах пирĕн базăра пур.

адам (тĕпĕ: Адам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Адам ҫиллессӗн ун ҫине тинкерсе пӑхрӗ.
Адам свирепо уставился на нее.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Адам ун ҫывӑхӗнчен калтах чакрӗ.
Адам отшатнулся от нее.

Вӑл Адам ҫине йӗрӗнчӗклӗн пӑхса илчӗ.
Она с презрением глянула на Адама.

Адам, питҫӑмарти мӑкӑлӗсене сиктерчӗ те, ун ҫинчен куҫӗсене сирсе: — Потоцки валли вырӑн хатӗрлеме атте чӗнтернӗ… — терӗ.
Адам шевельнул желваками и, отводя глаза в сторону, ответил: — Отец звал готовить Потоцкому постель…

Адам унӑн умӗнче, ҫисе яман ҫӑкӑр татӑкне чӑмӑртаса тытса, пуҫне усса тӑрать.
Адам понуро стоял перед ней, зажав в руке недоеденный кусок хлеба.

Адам, ним чӗнмесӗр, ӑна пӳлӗме ирттерчӗ, алӑка питӗрчӗ.
Адам молча пропустил ее в комнату, закрыл дверь.

Адам тӑрас мартан тӑчӗ те алӑк уҫма утрӗ.
Адам нехотя поднялся, пошел открыть двери.

Адам, тин ҫеҫ хуралран таврӑннӑскер, сивӗ чей ӗҫсе ларать.
Адам, только что пришедший с караула, пил холодный чай.

Адам вырӑнтан йывӑррӑн хускалчӗ.
Адам тяжело сдвинулся с места.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Сасартӑк чышкӑ питрен килсе ҫапнипе Адам сулӑнса кайрӗ, пӑшалӗ аллинчен чутах тухса ӳкмерӗ.
От удара кулаком по лицу он пошатнулся и едва не выронил ружье.

Адам хӑй тӑнӑ вырӑнта хытса кайрӗ.
Адам замер на месте.

Салтаксенчен пӗри — унӑн тӑванӗ Адам иккенне, офицерӗ — ӑна поляксен легионне кӗме сӗнекен пан иккенне часах палласа илчӗ вӑл.
В одном из солдат он узнал своего брата Адама, а в офицере — того пана, который предлагал ему вступить в польский легион.

Адам, чарӑнса, ашшӗ ҫине салхулӑн пӑхса илчӗ.
Адам остановился и невесело посмотрел на отца.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Эсӗ, Адам, асӑрхакала ӑна.
Ты за ним присматривай, Адам.

Адам тухса кайрӗ.
Адам вышел.

Пӗрремӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Адам, ман урасене вит те кайма пултаратӑн.
Адам, укрой мне ноги и можешь идти.

Нимӗн те калаймӑн, чӑн-чӑн Адам — йӑлт тӑм кӳмеркки.
Ни дать ни взять Адам — сплошная глина.

Улттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Вӑл темле ӑнланса илмелле мар, анчах аслӑ Венелин сывлӑхӗшӗн, Адам вӑхӑтнеллех пурӑнса болгарсен королӗ пулнӑ Крум, Хрум е Хром сывлӑхӗшӗн ӗҫрӗ.
Он пил здоровье непонятного, но великого Венелина, здоровье болгарского короля Крума, Хрума или Хрома, жившего чуть не в Адамовы времена.

XI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Марта ӑна тухтӑрсем Корчагинӑн малашнехи пурӑнӑҫӗнче питӗ пысӑк хӑрушлӑх пуласси ҫинчен калаҫнине пӗлтерсен, Адам пӑлханса ӳкрӗ.
Когда же Марта рассказала Эбнеру, что врачи предсказывают Корчагину трагическую будущность, Адам взволновался.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Эротише анекдот — ку питех те аван мар, эпӗ Павлушӑпа пӗр шухӑшлӑ, — тесе пӗлтерчӗ Адам.
— Эротише анекдот — это не очень карашо, я солидаризирован с Павлюша, — высказался Адам.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика