Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

автанӗ (тĕпĕ: автан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Автанӗ ӳсӗр.

Петух пьяный.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Автанӗ ав, кӑшт ҫеҫ сас кӑларса хӑрӑлтатать тата урисене хускаткалать, Нӑрикӗ вара харлаттарсах ҫывӑрать, вӑхӑтран вӑхӑт куҫне уҫма хӑтланать, анчах уҫаймасть.

Петух чуть слышно кукарекал и слабо подёргивал лапами, а Свинушок просто спал и даже храпел, но время от времени пытался открыть глаза, правда без особого успеха.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Вӗсен автанӗ ухмаха тухни ҫитмен-ха, вӗсем хыҫҫӑн тата тӗлсӗр-палсӑр сиккелесе урса кайнӑ сысна ҫури чупать.

Мало того, что их петух сошёл с ума, за ними ещё гнался, нелепо подпрыгивая, взбесившийся поросёнок.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Автанӗ вара чи кайран кайрӗ, хӑй тӑшмантан йӗрӗннине кӑтартасшӑн пулнӑ пек, урамра нихҫан пулман тырӑ пӗрчине сӑха-сӑха илчӗ.

Петух отступал последним, проявляя свое пренебрежение к врагу тем, что для вида отыскивал и клевал несуществующие зерна.

V сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Автанӗ ӑна та хӑвӑлтан кӑларса вӑркӑнтарнӑ, кушак аҫи каллех апат тунӑ.

Петух выбросил скворца из дупла, а кот его съел.

Турра ӗненекен кушак аҫи ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

— Тӗрӗс! — килӗшнӗ автанӗ, — попугай хӑйне килӗшӳсӗр тыткалать.

— Верно! — ответил петух, — попугай ведет себя плохо.

Турра ӗненекен кушак аҫи ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Ӑна наказани памалла, — ответленӗ автанӗ.

Надо ее наказать, — ответил петух.

Турра ӗненекен кушак аҫи ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Автанӗ ҫак кӑмӑлсӑр сӑмахсене илтмӗш пулнӑ, чӑрсӑр вӗҫкӗне курайман пек, ҫуначӗсемпе хытӑ ҫапса илнӗ, мӑйне тӑсса, ҫӑварне ҫурӑлас пек карса, ку-ку-ре-ку! — тесе кӑшкӑрса янӑ.

Петух сделал вид, что не понял обидных слов, и, чтобы показать свое презрение дерзкому хвастунишке, громко захлопал крыльями, вытянув шею, и, страшно раскрыв клюв, пронзительно заорал свое единственное ку-ку-реку!

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 19–29 с.

Эпӗ курса тӑраканнисем виличченех ҫапӑҫмарӗҫ, мӗншӗн тесен пӗри тарчӗ, тепӗр автанӗ вара: «Ку-ка-ре-ку!» — тесе авӑтса ячӗ.

Только эти до смерти не дрались, потому что один убежал, а другой петух кричал: «Ку-ка-ре-ку!»

Чи пӗчӗк чӗпӗсем // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Автанӗ те пӗчӗкҫӗ кӑна, вӑл та йӗм тӑхӑннӑ.

И петушок тоже маленький и тоже со штанишками.

Чи пӗчӗк чӗпӗсем // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Автанӗ, нимӗн те ӑнланмасӑр, ҫуначӗсене сарса пӑрахрӗ те хӑйӗн тӑрнаккай урисемпе вӗҫтере пачӗ.

Петух, ничего не понимая, растопырил крылья и пустился бежать на голенастых ногах.

Буратино ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне пӗлет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Автанӗ вӑл вӑхӑтра пӗр вилӗ хурта пӗрре пӗр куҫӗпе, тепре тепӗр куҫӗпе пӑхкаласа тӑрать.

Петух гордо рассматривал то одним глазом, то другим дохлого червячка.

Буратино ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне пӗлет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Автанӗ: — Кӑт-кӑтик-кӑт-кӑтик! — тесе кӑшкӑрса, хӑраса ӳкнӗ чӑхсем патнелле тухса сирпӗнчӗ.

Петух — кудах-тах-тах! — с отчаянным криком вылетел на улицу к перепуганным курам.

Хуть те мӗн пулсан та, Буратино Карабас Барабасран ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне ыйтса пӗлме шут тытать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Автанӗ кӑна хирӗҫ калать: «Малтан кил-ҫурт хуралҫине тӑратас пулать, вӑл йывӑҫ тымарӗсем хушшинче ҫывӑрать. Вӑл тӑрса уҫтӑр, вара эпӗ анӑп», — тет.

Петух сказал: «Надо прежде разбудить дворника, он спит промеж кореньев. Пусть отопрет, тогда я сойду».

Йытӑ, автан тата тилӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫурҫӗр ҫитсен, автанӗ авӑтса ярать.

Как пришло время, петух запел.

Йытӑ, автан тата тилӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Каҫ пулсан, автанӗ йывӑҫ тӑррине ҫывӑрма хӑпарса ларнӑ, йытти ҫав йывӑҫӑн тымарӗсем хушшине кӗрсе выртнӑ.

Ввечеру петух уснул на дереве, а собака пристроилась у того же дерева, промеж кореньев.

Йытӑ, автан тата тилӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Автанӗ калать:

Петух и говорит:

Хурчӑкапа автан // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Автанӗ хуҫи пыра пуҫласан кӑтӑкла-кӑтӑкла тарнӑ.

Петух бегал от хозяина и кричал, когда к нему подходили.

Хурчӑкапа автан // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Такамӑн автанӗ авӑтса ячӗ.

Прокричал чей-то петух.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Утламӑшрах, тен, камӑн та пулин ҫич ҫулхи автанӗ пур-тӑр.

Авось в Утламыше у кого-нибудь и семилетний петух есть.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех