Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Феньӑна (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах ҫапах та Феньӑна хулана ямалла мар турӗҫ.

Но все же кандидатуру Фени отвели.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Юлашкинчен Борин, Феньӑна хӑрах аллипе ыталаса, алӑк еннелле ҫаврӑнчӗ те: — Ку, начальник юлташ, манӑн арӑм», — тесе пӗлтерчӗ.

Наконец, Борин, обнимая ее одной рукою, повернулся вместе с нею к выходу и сказал: «Это, товарищ начальник, моя жена».

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Борин Феньӑна хӑйӗн кӑкӑрӗ ҫумне чӑмӑртарӗ.

Он крепко прижимал ее голову к своей груди.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Военком ал пусни Феньӑна палланӑ ҫын алли пек туйӑнчӗ.

Подпись военкома показалась Фене знакомой.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Хветӗр Феньӑна палларӗ.

Федор узнал Феню.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ыттисене тата Феньӑна систер.

Предупреди остальных и Феню.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Феньӑна вӑл хӑй халиччен вӗсемшӗн нумай усӑллӑ ӗҫ тума пултарнӑ пек туйӑннӑ, анчах халь, акӑ нимӗн те тума май ҫукки унӑн чунне тарӑхтарать.

Ей все казалось, что она многое могла бы сделать для них, но не сделала.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫутӑра фельдшерицӑн мӑнтӑр пичӗ Феньӑна питӗ усаллӑн курӑнчӗ.

При этом свете Феня заметила на жирном и тупом лице фельдшерицы злое выражение.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Эсӗ Феньӑна манман-и?

Ты не забыл ее?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ну, ылттӑн тейӗн ҫав Феньӑна та!

Но что за золото эта Феня!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Мана санаторие илсе килсенех Феньӑна ман камера ҫав тери интереслентерчӗ иккен.

Оказалось, что Феня сильно заинтересовалась моей камерой с первого же дня прибытия в лечебницу.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Кайса пит-куҫна тата аллусене ҫу, — хушрӗ вӑл Феньӑна.

— Пойди вымой лицо и руки, — приказала она Фене.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

— Хӑвӑр илӗр, — терӗ те амӑшӗ сӗтел ҫине уҫӑ пӑрахрӗ, Феньӑна васкавлӑн ыталанӑ хыҫҫӑн тухса кайрӗ.

— Возьмите сами, — ответила мать, бросила на стол связку ключей, торопливо обняла Феню и вышла.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

— Мана хуйхӑ кӳрекен хӗрӗм! — кӑшкӑрса ячӗ вӑл, Феньӑна алли ҫине ҫӗклесе.

— Горе ты мое горькое! — воскликнула она, подхватывая Феню на руки.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Водопроводчиксем чавса пӗтернӗ канав урлӑ хунӑ хӑма тӑрӑх утса каҫнӑ чух эпӗ Феньӑна ҫухинчен ҫирӗппӗн тытса пытӑм, мӗншӗн тесен вӑл ун чухне тӑваттӑра кӑначчӗ, тен, пиллӗкре пулӗ, эпӗ хам тахҫанах вуникке кайнӑ.

А когда мы переходили по доске канаву, ту, что разрыли водопроводчики, то я крепко держал Феню за воротник, потому что было ей тогда года четыре, ну может быть, пять, а мне уже давно пошел двенадцатый.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Эпӗ Феньӑна йӗме чарӑнма хушрӑм, ҫӗрти канфета илме юраманни ҫинчен хыттӑн асӑрхаттартӑм.

Я сказал Фене, чтобы она не орала, и строго-настрого запретил ей поднимать с земли конфету.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Феньӑна та ан калӑр!

И Феню не зовите!

34-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Евдокия Феньӑна пуҫӗнчен ҫупӑрларӗ, пуҫне силлекелерӗ те вӑл Санькӑна ҫенӗхе чӗнсе кӑларчӗ, унта пӑшӑлтатса ҫапла каларӗ:

Евдокия погладила Феню по волосам, покачала головой, потом отозвала Саньку в сени и шепнула:

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл Никиткӑпа Феньӑна ҫавӑнтах крават ҫине ӳкерчӗ.

И, ухватив Феню с Никиткой, повалил их на кровать.

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Катӑр-ха мӑйӑр, катӑр… — Вӑл Феньӑна темскер пӑшӑлтатса каларӗ те ӗҫе тухса кайрӗ.

— Щелкайте тут, отдыхайте… — И, что-то шепотом наказав Фене, ушла на работу.

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех