Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Урнашка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Урнашка хӗрлӗрех ӗнене ҫинҫе хулӑпа хӳтерсе иртсе кайрӗ.

Наконец Урнашка вывел со двора красную корову, погоняя ее жиденьким прутиком.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эс, Урнашка, хӑвӑртрах мӗшӗлтет унта! — илтӗнчӗ Кантюкӑн сасси.

— Ты, Урнашка, побыстрее там пошевеливайся! — послышался недовольный голос Кандюка.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюксем Шерккей патне хӑнана кайнӑ хыҫҫӑн Урнашка ҫуни те тухрӗ.

Едва Кандюк с женой вышли за ворота — Шерккей увел их к себе в гости, Урнашка выскочил на улицу.

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Малти лав ҫине Урнашка ларнӑ.

На передней подводе сидел Урнашка.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Юланутлӑ ҫын Нямаҫ та мар, Урнашка та мар, Кантюкӗ хӑех пулчӗ.

На лошади оказался не Нямась и не Урнашка, а сам Кандюк.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӑна чӗлпӗр вӗҫҫӗн тытса тӑракан чармак куҫлӑ Урнашка ҫакӑн пек чипер ут умӗнче этем ятне ярса тӑран катемпи пек.

На фоне этого красавца держащий его за повод Урнашка казался настоящей карикатурой, злой насмешкой природы.

VIII. Кӗрекеҫра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Урнашка ҫавӑтнӑ хура ут пӗртте тӗк тӑра пӗлмест.

Черный жеребец, которого держал на поводу Урнашка, ни секунды не стоит на месте.

VIII. Кӗрекеҫра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Урнашка тухнӑ темерӗ-и?

Урнашка там был первым-то…

VIII. Кӗрекеҫра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей тинех куҫне чарса пӑрахрӗ, хӑрах аллине вӗҫертсе, вӗлле хуртне лапчӑтса вӗлерчӗ, вара Урнашка мӑйӗнчен малтанхинчен те тӗреклӗрех ытакланчӗ.

Шерккей инстинктивно хлопнул себя по шее ладонью, прибил дуреху, зато сам чуть не слетел с плеч Урнашки, едва успев ухватиться за его шею.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Урнашка Шерккее мекеҫленсе ҫӗклерӗ, картиш тӑрӑх сыхланса ҫеҫ утрӗ.

Урнашка подхватил сухопарого Шерккея и понес двором к огороду.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Урнашка! — чӗнсе илчӗ Нямаҫ.

Урнашка! — крикнул Нямась.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Килнӗ-килнӗ, пӑртак сӑрланса кайтӑра, — аллине сулчӗ Урнашка.

— Ничего, все равно домой, коль и вымажется — не беда, — Урнашка махнул рукой.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑйлӑ Урнашка Ҫтаппан Иванчча тӑрантас ҫине, пӗчӗк ачана ҫӗкленӗ пек, ҫӗклесе лартрӗ.

Сильный Урнашка в это время сгреб Степана Иваныча своими лапищами и, как, малого ребенка, усадил в тарантас.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Урнашка ӑна: «Ав ҫав крыльцаран кӗме хушрӗҫ», — тесен, вӑл: «Юранӑ пулӗччӗ ӗнтӗ пире кӗҫӗн алӑкӗпе кӗме те», — текелесе мӑкӑртатнӑ хушӑра хӑрах енчи крыльца алӑкӗ уҫӑлах кайрӗ, Нямаҫ тухса тӑчӗ.

Пока Урнашка не указал ему: — Вон через то крыльцо тебе велено пройти! Шерккей, приговаривая вполголоса: «Нам бы и через калитку самую маленькую сошло бы», — посеменил к крыльцу, и тут широко распахнулась дверь другого крыльца, и на ступенях появился Нямась.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Вӑл тарҫӑсен алӑкӗ, — кулкаласа тавӑрчӗ Урнашка, хӑйне Кантюк тарҫи вырӑнне хуманскер.

— Эта калитка для батраков, — усмехнулся Урнашка, видимо, все же не причисляя себя к батракам Кандюка.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк ӑна хӑех чӗнтернинчен тӗлӗнсе, тӗрлӗ май шухӑшласа пуҫ ҫавӑрать Шерккей, ӗнсине кӑтӑр-кӑтӑр хыҫкаласа, Урнашка хыҫҫӑн васкамасӑр тӗнкӗлтетсе утать.

Шерккей по-прежнему ломает голову: зачем же позвал его Кандюк к себе в дом, идя след в след за Урнашкой, он натужно думает, скребя затылок и морща лоб…

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей тухасса Урнашка хапха умӗнче кӗтсе тӑчӗ.

Урнашка терпеливо ждал Шерккея у калитки.

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Пыр-ха, Урнашка, Шерккее чӗнсе кил терӗ.

— Сказал, иди, Урнашка, и позови Шерккея.

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Урнашка хапхаран кӗмесӗрех кил хуҫине кӑчӑк туртрӗ.

Не заходя во двор, Урнашка поманил хозяина пальцем.

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗнтӗ ҫыншӑн мӗнле-тӗр те, Урнашка халиччен Шерккее ун пек-кун пек хур кӑтартсах кайманччӗ-ха, ҫавӑнпа Шерккейӗн Урнашкана кураймасӑр тӑма сӑлтавӗ ҫук.

Как для кого, а Шерккею Урнашка пока не причинил никакого ущерба, и потому ненавидеть его у него особых причин не было.

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех