Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ульти савӑк хӗрача.

Взять хотя бы Ульди.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Чӑкӑлтӑш теҫҫӗ Яшмула (Ульти ашшӗне).

Вдобавок Яшмула окрестили в селе придирой.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫав пӗр ят ҫӗрӗпе Ульти ашшӗн тӑватӑ ҫынна усрамалла.

Вот и содержит Яшмул на один надел четыре рта.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ульти ашшӗне ялта кӑнтӑш (хытӑ ҫын, куштан) теҫҫӗ.

Отца Ульди в селе зовут кындышем — скупердяем, жадиной.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Чарӑн, — терӗ ӑна Ульти.

— Тише ты! — одернула мальчика Ульди.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ваҫук — хутаҫҫине, Ульти — кӗреҫине ывӑтрӗҫ те витене-лаҫа вирхенсе кӗчӗҫ.

Побросав ношу, дети наперегонки пустились к сторожке.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗчӗк Ульти пысӑк кӗреҫе йӑтнӑ, Ваҫук аллинче хыт ҫӑкӑр таткисем чикнӗ хутаҫ.

Ульди несла большую лопату, Вазюк — мешок с сухарями и брусок.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Яшка пиҫсе аниччен Ульти пирӗн пата каҫтӑр-и?

Только вы ей скажите, чтоб сразу, как вернется, к нам шла.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Мана Ульти кирлӗччӗ.

Мне Ульди нужна.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Тен, вӗсем шӑп ҫак самантра пирӗн картара хурах тӑваҫҫӗ? — тет Ульти ашшӗ ҫӳҫенсе.

— Они уж, поди, как раз в твоем дворе шуруют, — подначил говорившего Яшмул.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ма, шӑвараймаҫҫӗ тетним, шӑваратпӑр, — хатарланса витрине тытрӗ Ульти.

— А что, думаешь, не напоим? Напоим. — Ульди схватила пустое ведро.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Анне ҫапла тӑвать, — ӑнлантарчӗ Ульти.

— Мама всегда так делает, — сказала та.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Тен, икке уйӑрар? — терӗ Ульти.

— Может, лучше давать помаленьку? — посоветовала Ульди.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ульти ҫӳҫе турачӗсем хушшинчен витрине йӑтса кӗчӗ.

Ульди притащила ведро с остатками воды.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тахӑш вӑхӑтра ун ҫумне Ульти пырса тӑнӑ, куҫӗнчен пӑхса йӑл кулчӗ.

Вазюк не заметил, когда Ульди оказалась рядом. Заглянув ему в глаза, она с улыбкой сказала:

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ҫук, пӑхаймастӑп, — тесе Ульти каялла чакрӗ, анчах каймарӗ, йывӑҫ кутне ҫӗре хутланса ларчӗ.

— Нет, я не могу на нее смотреть… — сказала Ульди, но не ушла, а присела под куст и зарыдала.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хуралтӑ ҫумне ҫитнӗ Ульти аллине карт туртса илчӗ.

Ульди послушно последовала за мальчиком, но у самой сторожки вдруг выдернула руку.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ав ҫав турат куҫӗ панчен лайӑх курӑнать, — куҫӗпе кӑтартрӗ Ульти.

— Ты со стороны кустов загляни, там шелка есть, оттуда видно, — кивком головы указала Ульди.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Эс таҫта ан кай-ха, хӑратӑп эп пӗччен, — терӗ Ульти ҫурма саспа.

— Не ходи далеко, я боюсь… — шепотом откликнулась девочка.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Паҫӑрхи вырӑнтах Ульти витре хӗррине тӑнкӑр-тӑнкӑр тутарчӗ.

Стоявшая поодаль Ульди позвенькала о краешек ведра.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.