Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Стефани (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Людвига, Стефани тата Франциска вырнаҫнӑ пӳлӗмрен шӑппӑн калаҫни илтӗнет.

В комнате, где помещались Людвига, Стефания и Франциска, был слышен тихий разговор.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Куртӑн-и эсӗ мӗнле калаҫрӗ вӑл манпа? — пӑшӑлтатма пуҫларӗ Стефани, Людвига ҫумне ларса.

Ты видела, как он со мной говорил? — зашептала Стефания, подсев к Людвиге.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Сирӗн ҫемйӗр миҫе ҫул ӗнтӗ пирӗншӗн чунтан тӑрӑшса ӗҫлет, эсӗр акӑ, вӑрӑ-хураха тухса, ӑна намӑса яратӑр! — чӑтаймарӗ Стефани.

Ваша семья столько лет преданно служит нам, а вы позорите ее, став разбойником! — не удержалась Стефания.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Стефани хӑйӗн хӗретнӗ тутисене йӗрӗнчӗклӗн йӗрсе хучӗ:

Стефания презрительно сжала свои накрашенные губы.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Кӗтмен ҫӗртен Стефани диван ҫинчен тӑчӗ те хӑвӑрттӑн ун патне утса пычӗ.

Неожиданно с дивана поднялась Стефания, она быстро подошла к ним.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Людвига — сӗлкӗш те салху, Стефани — хӑраса, ҫухалса кайнӑ.

Людвига — грустная и безразличная ко всему, Стефания испуганная и растерянная.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Людвигӑпа Стефани ку сценӑна сӑнаса пӑхса ларчӗҫ.

Людвига и Стефания наблюдали за этой сценой.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Людвигӑпа Стефани столовӑйпа юнашар пӳлӗме вырнаҫрӗҫ.

Людвига и Стефания поместились в комнате рядом со столовой.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Малти ҫунинче: Людвига, Стефани тата графиньӑна ӑсатма Пшигодски ирӗксӗрлесех илнӗ Франциска.

В первых сидели Людвига, Стефания и Франциска, которую Пшигодский силой заставил сопровождать графиню.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Шмульткепе Зонненбург Стефани хыҫҫӑн пӑхаҫҫӗ.

Шмультке и Зонненбург ухаживали за Стефанией.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Иккӗмӗш этажра Юзеф Стефани будуарӗн алӑкне ярах уҫса ячӗ те, нимӗҫсене, аллипе сулса, кӗме сӗнчӗ.

На втором этаже Юзеф широко распахнул двери будуара Стефании и жестом пригласил немцев войти.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Стефани графиня пире питӗ васкавлӑ та пысӑк ӗҫ пирки хӑй патне чӗнет, — терӗ вӑл Шмульткене.

— Графиня Стефания просит нас зайти к ней по очень срочному и важному делу.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Стефани ватӑ граф ку ӗҫре мӗнле роль вылянине сисет, ҫавӑнпа калаҫӑва текех тӑсас темерӗ.

 — Стефания догадывалась, какую роль играл старый граф в этом деле, и не сочла возможным продолжать разговор.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Стефани, килӗшмесӗр, аллине сулчӗ.

Стефания сделала отрицательный жест.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Стефани Франциска ҫине шеллӗн пӑхса илчӗ.

Стефания с сожалением посмотрела на Франциску.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Пӑлханса ӳкнӗ Стефани часрах ҫӳле, Эдвард патне васкарӗ.

Встревоженная Стефания поспешила наверх к Эдварду.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Юнашар пӳлӗмре Стефани, Иероним атте кӑмӑлне пула хӑйне ҫак историре икӗ питлӗ роль выляма тивнишӗн вӑтанса, хӑйӗн шкатулкинчен вӗт-шакӑр ылттӑн япаласем суйласа тӑчӗ…

В соседней комнате Стефания, сгорая от стыда, что ей, по милости отца Иеронима, приходится играть во всей этой истории двусмысленную роль, выбирала из своей шкатулки мелкие золотые вещи…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ытах та эс, — шарламастӑп, тесе сӑмах парсан, эпӗ сан кӳренӗвӳ ҫинчен Стефани графиньӑна каласа парӑп.

Если ты дашь слово молчать, я скажу о твоей обиде графине Стефании.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Иероним атте ӑна хирӗҫ аллипе асӑрхаттарса сулчӗ, Хеляна пӳлӗме илсе кӗрсе диван ҫине лартрӗ, унтан Стефани патне, хӑй хыҫҫӑн алӑка хупса хӑварса, таврӑнчӗ.

Отец Иероним сделал ей предостерегающий жест рукой, ввел Хелю в комнату, усадил на диван и возвратился к Стефании, закрыв за собой дверь.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ҫӳлти хутӑн алӑкне, Иероним атте шаккасанах, Стефани уҫрӗ, вӑл ҫав вӑхӑтра шӑпах унта пулнӑ.

На его стук дверь верхнего этажа открыла Стефания, как раз бывшая здесь.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех