Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Серьга (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Серьга Волгушов та пӗрре мӑнукне хуланалла шӑвӑнмалла тесе систернӗччӗ, анчах вӑл ҫакна чӗре хушнипех каламарӗ: мӗншӗн тесен ватлӑхра вӗсене канлӗх параканӗ те, сӑмахсӑр ҫӑкӑр ҫитерекенӗ те Паня ҫеҫ пуласса вӑл лайӑх пӗлнӗ.

Серьга Волгушов тоже один раз намекнул было внуку, чтоб и он подавался в город, но сделал это неискренне: Паня, пожалуй, был единственный, кто мог, не тяготясь этим, покоить старость деда и бабушки, кормить их, не попрекая куском хлеба.

Паня-Ганя // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Ҫакӑн ҫинчен пӗтӗмпех стариксене — хӑйӗн Серьга аслашшӗпе Тумлама каласа панӑ вӑл.

Рассказал обо всем этом старикам — своему деду Серьге и Капле.

Паня-Ганя // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Серьга Волгушовӑн тӑватӑ ывӑл та икӗ хӗр пулнӑ.

У Серьги Волгушова было четыре сына и две дочери.

Паня-Ганя // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Арӑмӗн вӑйлӑ аллисенчен аран вӗҫерӗннӗ Тумлам, ҫавӑн хыҫҫӑн виҫӗ кун Серьга Волгушов патӗнче шӑп та шай дзотри пек пытанса пурӑннӑ.

Капле с великим трудом удалось вырваться из ее цепких рук и укрыться у Серьги Волгушева, где он провел трое суток кряду, забаррикадировавшись точно в дзоте.

Тумлам // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Мӗнле шухӑшлатӑн эсӗ, Серьга, кӑшт ӑсланма вӑхӑт мар-ши пире?..

А как ты, Серьга, думаешь, не пора нам с тобой поумнеть?..

Тумлам // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Ҫӗрле, йӗри-тавра пурте лӑпланса ҫитсен, нимӗҫсен ракетисемпе ҫунса вӗҫекен пулисем ҫеҫ хура хулӑн пӗлӗте вӑхӑтран вӑхӑта ҫурса тӑнӑ чух, Тумлам Серьга Волгушова хӑй патне сасартӑк чӗнсе илнӗ те: — Эсӗ, Серьга, миҫемӗш ҫултанпа ухмах? — тесе ыйтнӑ кӗтмен ҫӗртен.

Ночью, когда все вокруг угомонилось и только немецкие ракеты да трассирующие пули время от времени разрывали плотную и черную ткань неба, Капля покликал к себе Серьгу Волгушева и совершенно неожиданно спросил: — Ты, Серьга, с какого года дурак?

Тумлам // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

— Ку эсӗ-им, шабер? — ыйтать вӑл час-часах хӑйӗн кӳршинчен — Серьга Волгушовран.

— Никак, это ты, шабер? — спрашивает он частенько Серьгу Волгушева, своего соседа.

Тумлам // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Анчах Лопухов старикпе Серьга Хахай Лозневой мӗн ыйтнине хирӗҫ ним шарламасӑр хулпуҫҫийӗсене сиктеркелесе, пуҫӗсене хуйхӑллӑн сулкаласа ларчӗҫ: Логовӑсем тарнин историйӗ, вӗсен шучӗпе, вӗсем тарнӑ тӗттӗм каҫ пекех, тӗттӗм пулнӑ…

Но старик Лопухов и Серьга Хахай на все вопросы Лозневого только пожимали плечами да сокрушенно разводили руками: история бегства Логовых, по их мнению, была темная, как и ночь, когда она произошла…

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Лозневой пуринчен те ытларах Логова ҫемйи ялтан мӗнле тухса тарни ҫинчен интересленсе ыйтрӗ, вӑл ҫакна ӗнер телефон тӑрӑх Серьга Хахайран пӗлнӗ.

Гораздо больше Лозневой интересовался обстоятельствами бегства из деревни семьи Логовых, о котором он узнал вчера по телефону от Серьги Хахая.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Часах кунта Ерофей Кузьмичпа Серьга Хахай килсе кӗчӗҫ.

Вскоре сюда пришли Ерофей Кузьмич и Серьга Хахай.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ерофей Кузьмичпа Серьга Хахай, хӑйсен тивӗҫӗсем хушнӑ пек, отряда хисеплӗн ӑсатса ячӗҫ.

Ерофей Кузьмич и Серьга Хахай, как заставляло их служебное положение, почтительно проводили отряд.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ҫапла вӑт, — терӗ вӑл Серьга Хахайпа Ерофей Кузьмича, кӗрӗкне тӑхӑннӑ чух.

— Так вот, — сказал он Серьге Хахаю и Ерофею Кузьмичу, застегивая полушубок, — ваша задача…

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Пурте пулма пултарать, — Серьга ним пулман пек сывласа илчӗ.

— Все может быть, — Серьга мирно вздохнул.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Чарӑн, Серьга, мӗн хаклашса тӑратӑн? —

— Брось ты, Серьга, что ты торгуешься? —

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Серьга нимӗҫ карателӗсем ҫине пӑхса илчӗ, ассӑн сывларӗ те сасартӑк каласа хучӗ:

Серьга поглядел на немцев-карателей, вздохнул и сказал вдруг независимо:

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫак минутрах вара Серьга гитлеровецсем ҫула тухма васканине курчӗ: вӗсем хӑвӑрттӑн та ҫӑткӑннӑн ҫӑкӑрпа какай чӑмлаҫҫӗ, теприсем комендатурӑран хӗҫ-пӑшалсемпе ҫыхӑсем йӑта-йӑта тухаҫҫӗ, виҫҫӗмӗшсем ҫуна кӳлнӗ лашасене картишӗнчен ҫавӑтса кӑлараҫҫӗ…

За эту секунду промедления Серьга успел увидеть, с какой поспешностью собирались гитлеровцы в путь: одни быстро, жадно жевали куски хлеба и мяса, другие вытаскивали из комендатуры оружие и разные вещи, третьи выводили со двора лошадей, запряженных в сани…

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Серьга хирӗҫ тавӑрса калама ытларах чарӑнса тӑчӗ пулас, Ерофей Кузьмич ҫакӑншӑн тарӑхнипе ӳсӗрсе илчӗ.

Серьга помедлил с ответом, помедлил лишнего, и Ерофей Кузьмич даже покашлял от досады.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Савӑнмаллиех ҫук… — хуйхӑллӑн хирӗҫ тавӑрчӗ Серьга; Ерофей Кузьмич хӑйне пӗҫҫинчен тӗртнине туйса, вӑл сӗтел патнерех ҫывхарчӗ те ҫӗлӗкне хыврӗ.

— Радостей мало… — угрюмо ответил Серьга; чувствуя толчки Ерофея Кузьмича в бедро, он подошел к столу ближе, снял шапку.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл хӑйӗн тимӗр татӑкӗсем пек йӑлтӑртатса тӑракан куҫӗсене Серьга ҫине тӗллесе: — Мӗншӗн салху? — тесе ыйтрӗ.

Целясь в Серьгу из-за стола острыми, как осколки, глазами, он спросил: — Что мрачный?

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Серьга Хахай комендатурӑна шурчак та салхуллӑн пырса кӗчӗ: вӑл халь те Лозневой унран хӑй тума пултарайманнине тума ыйтасса шанса тӑчӗ.

Пришел Серьга Хахай в комендатуру бледный и мрачный: он все еще втайне ожидал, что Лозневой потребует от него невозможного.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех