Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Одессӑра (тĕпĕ: Одесса) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Диарбекиртан вырӑс Арменине ҫити ҫуран утрӑм, унтан вара Кавказ урлӑ кӑнтӑр Раҫҫее ҫитрӗм, Одессӑра пултӑм, — мана пӗтӗмпех вырӑссем пулӑшрӗҫ.

— Из Диарбекира шел пешком до русской Армении, а там через Кавказ пробрался в южную Россию, затем в Одессу, — все с помощью русских.

XV. Кӗтмен тӗл пулу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Илья Ильич унран ҫыру илчӗ: Андрей ӑна яла кайса, йӗркене кӗртнӗ имение хӑй аллине илме ӳкӗтлет, хӑй вӑл Ольгӑпа Крымӑн кӑнтӑр енне икӗ тӗллевпе каять: унӑн Одессӑра ӗҫсем пур, арӑмӗн ҫуратнӑ хыҫҫӑн сывалмалла.

Илья Ильич получил от него письмо, в котором Андрей уговаривал его самого ехать в деревню и взять в свои руки приведенное в порядок имение, а сам с Ольгой Сергеевной уезжал на южный берег Крыма, для двух целей: по делам своим в Одессе и для здоровья жены, расстроенного после родов.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Одессӑра ҫынна пытарнӑ чухне ҫавӑн пек пӑтӑ валеҫес йӑла пулнӑ.

Раздавать на похоронах колево — такой был одесский обычай.

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Катакомбӑсем Римра, Неапольре, Константинопольре, Александрире, Парижра, Одессӑра пур.

Катакомбы есть в Риме, Неаполе, Константинополе, Александрии, Париже, Одессе.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ача ҫамрӑкранпах пулӑҫсем хушшинче пурӑнать, Одессӑра пулӑҫсем, тӗрӗссипе каласан, матроссенчен, кочегарсенчен, рабочисенчен, грузчиксенчен — ҫав хулари чи начар пурӑнакан, питӗ те ирӗке юратакан ҫынсенчен пӗрре те уйрӑм пулман.

Мальчик с самых ранних лет жил среди рыбаков, а одесские рыбаки, в сущности, мало чем отличались от матросов, кочегаров, рабочих из доков, портовых грузчиков, то есть самой нищей и самой вольнолюбивой части городского населения.

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Одессӑра мастерсем праҫниксенче ҫавӑн пек туяпа ҫӳреме юратаҫҫӗ.

С такой палочкой обыкновенно гуляли одесские мастеровые в праздник.

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ку пуҫ курӑнса кайни Гаврика пачах тӗлӗнтермен: Одессӑра тинӗсе шала ишсе кӗрекенсем нумай пулнӑ.

Появление этой головы нисколько не удивило мальчика: Одесса славилась своими пловцами.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петян пур шухӑшӗсем те кунта — ҫыран хӗрринче, Одессӑра.

Все мысли Пети были тут, на берегу, в Одессе.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Эх, мӗн пулмарӗ эсӗ ҫук чухне Одессӑра!

Ох, что тут без тебя в Одессе было!

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

(Кудлаткӑна дачӑна илсе килмен, вӑл халӗ хуҫине Одессӑра кӗтнӗ.)

(Кудлатку не взяли с собой на дачу, и она теперь дожидалась своего хозяина в Одессе.)

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех