Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Тӗрес, тӗрӗс, ачам, — Кирилпа Мефрди таса аттесем, — илтӗнчӗ малти ретрен.

— Так, так, милая, святые Кирилл и Мефодий, — послышались голоса из передних рядов.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чавса таран ҫара аллине ҫӗклесе, Кирилпа Мефоди сӑнӗсене кӑтартрӗ, лешсем ун еннелле лӑпкӑн пӑхса тӑраҫҫӗ.

Райна подняла голую до локтя ручонку и молча показала на Кирилла и Мефодия, которые благосклонно смотрели на нее с иконы.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кирилпа Мефоди таса аттесен сӑнарӗсем шкула пуҫтарӑннӑ ҫынсен енне куҫ сиктермесӗр лӑпкӑн пӑхаҫҫӗ, вӗсене шӑланран та хирти чечекрен, чӑрӑш лӑссинчен те самшитран кӑшӑл туса капӑрлатнӑ.

А икона святых Кирилла и Мефодия была обрамлена великолепным венком из роз и полевых цветов, еловых веток и самшита.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.