Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ильсеяр (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан Ильсеяр сӗтел ҫинчен ашшӗ валли ҫырса хӑварнӑ ҫырӑва илчӗ, ӑна тепӗр хут вуласа тухрӗ, темиҫе саспаллине ҫӗнӗрен юсаса, каллех сӗтел ҫине хучӗ.

Потом Ильсеяр взяла со стола записку, которую она оставила для отца, еще раз прочитала ее и, подправив несколько букв, положила обратно.

XVII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр кутамккаран вут ҫинче ӑшаланӑ пысӑк пулӑ кӑларчӗ те ӑна кушак чашки ҫине хучӗ.

Ильсеяр вытащила из котомки большую копченую рыбу и положила ее на блюдце кошки.

XVII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Хӑнасем йыхравлать, — кулчӗ Ильсеяр, тӗшмӗше ӗненекен ҫынсем каланине аса илсе.

— Гостей намывает, — улыбнулась Ильсеяр, вспомнив поверье.

XVII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр, ашшӗн сунара ҫӳрекен кутамккине хулпуҫҫинчен ҫакса, пӳртрен тухнӑ ҫӗре командир паҫӑр палаткӑсем патӗнче кукалесе тӑракан шурӑ лаша ҫине утланса та ларсаччӗ ӗнтӗ.

Когда, повесив через плечо отцовскую охотничью сумку, Ильсеяр вышла из дома, командир уже сидел верхом на белом коне, том самом, которым она недавно любовалась.

XVII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр

Ильсеяр

XVII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр, хӑйӗн кӑкӑрне пусса тӑнӑ темле йывӑр япалана илсе пӑрахнӑ пек, ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ те будка патнелле чупрӗ.

Ильсеяр облегченно вздохнула, словно освободилась от тяжести, давившей ей грудь, и побежала к будке.

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр хӑрушшӑн кӑшкӑрнине илтнӗ хӗрлӗармеецсем командира хӑтарма васкарӗҫ.

Но к ним уже спешили услышавшие отчаянный вопль Ильсеяр красноармейцы.

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр, хӑраса, хаяррӑн ҫухӑрса ячӗ:

Ильсеяр закричала от страха:

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Анчах ку улшӑну самантрах иртсе кайрӗ, ӑна Ильсеяр асӑрхаса та юлаймарӗ.

Но это продолжалось лишь какое-то мгновение, и Ильсеяр даже не заметила в нем перемены.

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр палласа илнӗ Сагитов вӗсем патне ҫывхарса пычӗ.

А Сагитов уже приближался к ним.

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Тен, чӑнах та ҫавӑ пуль? — терӗ вӑл хӑй ӑшӗнче, Ильсеяр ҫине пӑхса, хушса хучӗ:

— Может, это он и есть? — сказал он про себя и добавил, обращаясь к Ильсеяр:

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Мӗн пулчӗ, хӗрӗм? — тесе ыйтрӗ вӑл, Ильсеяр патне пырса.

— Что случилось, девочка? — спросил он, подходя к Ильсеяр.

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ҫавӑ! — хӑй те сисмесӗрех пӗтӗм вӑйӗпе кӑшкӑрса ячӗ Ильсеяр.

Он! — вскрикнула Ильсеяр невольно.

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр, кӑштах лӑпланнӑскер, хӑйӗн будки патнелле утрӗ, анчах темиҫе утӑм тусанах сасартӑк тӑп чарӑнчӗ.

Ильсеяр, уже немного успокоенная, направилась к своей будке и вдруг остановилась.

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр ӑнланмарӗ: разведчиксене йытӑ мӗнле пулӑштӑр-ха ӗнтӗ?

Ильсеяр не поняла: как это собака будет разведчикам помогать?

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Тавтапуҫ, командир пичче, — терӗ Ильсеяр шӑппӑн.

— Спасибо, дядя командир, — тихо проговорила она.

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр, аманнӑ хӗрлӗармеецсене тӑрӑшса пӑхакан, вӗсен суранӗсене ҫыха-ҫыха яракан сестрасене тимлесех сӑнаса ҫӳренӗскер, Уметбаева вӑл хӑй те, хирӗҫлемеҫҫӗ пулсан, сестрасене хаваслансах пулӑшма килӗшни ҫинчен каласа пачӗ.

Ильсеяр, с огромным интересом следившая за сестрами, которые ухаживают за ранеными красноармейцами, перевязывают их, сказала Уметбаеву, что она охотно помогала бы сестрам, если бы ей позволили…

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Ну, Ильсеяр, халӗ эп сана акӑ мӗнпе савӑнтарма пултаратӑп: сан ӗмӗтӳ тулчӗ.

— Ну, Ильсеяр, пока я могу порадовать тебя вот чем: желание твое исполнилось.

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр йӗме чарӑнчӗ.

Ильсеяр перестала плакать.

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр пуҫне Актуш мӑйӗ ҫине хучӗ те чӗререн хурланса йӗрсе ячӗ:

Ильсеяр склонила голову на шею Актуша и горько заплакала:

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех