Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Иванччӑ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫтаппан Иванччӑ ӑна сывлӑш ҫавӑрмасӑр ӗҫсе ячӗ.

Степан Иваныч выпил свой стакан одним махом до дна.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хаклӑ хӑна Ҫтаппан Иванччӑ ӗнтӗ, унтан та хакли кам пултӑр?

То бишь за Степана Иваныча, кто ж может быть его дороже?

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккее кунта хӑй ҫине пӑхасса та, ҫав Ҫтаппан Иванччӑ текенни евӗр, куҫ хӗррипе пӑхассӑн туйӑнать.

Шерккею все тут не по себе: ему кажется, что Степан Иваныч искоса взглядывает на него.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ничава, хӗрӗнче ларма лайӑхрах, — мӑйӗ пӑрӑнманран пӗтӗм талпӑвӗпе ҫаврӑнчӗ Ҫтаппан Иванччӑ текенни.

— Ничего-ничего, с краю мне лучше, сподручнее, — повернувшись всем телом к хозяину, пробасил именитый гость, Степан Иваныч.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Сана, Ҫтаппан Иванччӑ, кӗреке варринерех кӗртсе лартмалла марччӗ-ши? — ыйтрӗ кил хуҫи ҫав палламан ҫынран.

— Тебя, Степан Иваныч, может, в центр, к столу поближе посадить? — обратился хозяин к толстому гостю.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех