Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Брентган (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Джессин Брентган тӗлӗшпе йӗркеленнӗ илемлӗ те сайра туйӑмӗнче выртать.

А в прекрасном и редком чувстве Джесси к нему.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

— Анчах ҫакнашкал пурнӑҫ — ташӑсенче кӑна, — терӗ Брентган.

— Но такая жизнь — только в танцах, — сказал Брентган.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Сӑнарлӑ ҫак пӗтӗмлетӳ вӑхӑтӗнче Брентган шӑлсӑр, чӑн-чӑн пушӑлӑхпа тарӑн пӗчченлӗх туйӑмне пырса лекрӗ.

Чувство глубокого одиночества, совершенной, беззубой пустоты охватило его при этих образных заключениях.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

— Ку пӗтӗмпех аван, — терӗ Брентган, — анчах ҫакӑ мана пӗтӗмпех Джессипе ҫыхӑнтаракан ҫав тӗрӗслӗх патне ҫыпҫӑнаймасть.

— Все это хорошо, — сказал Брентган, — но все это не приложимо к той правде, какая соединяет меня и Джесси.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Брентган «тӗшмӗшсен тытӑмӗ» текен капӑр та мӑнаҫлӑ философие аса илчӗ.

Брентган обратился к философии, именуемой парадно и гордо: «сеть предрассудков».

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

«Енчен те Джессипе манӑн пурнӑҫра эпӗ шухӑшлама та хӑяйманни пулса иртнӗ тӗк, — тертленчӗ Брентган такси ӑна сивлек адреспа лартса кайнӑ чухне, — манӑн ӑна ҫакӑн ҫинчен каламаллах.

«Если произошло то, что я считал немыслимым в моей жизни с Джесси, — думал Брентган, когда такси вез его по мрачному адресу, — я должен буду ей об этом сказать.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Брентган хӗрсен хваттерне мӗнле тӗллевпе кайма хатӗрленнине тавҫӑрсан Лей кӑштах шикленчӗ, унта ан кайтӑр тесе кӑсӑкрах вырӑн пуррипе илӗртсе ӳкӗте кӗртесшӗнччӗ, анчах Брентган Лей мӗн каланине ӑнланмарӗпе пӗрех, Брентган икӗ хутчен: «Ҫапла… Паллах… Тӗрӗс калатӑн», — терӗ те Лей патӗнчен хӑрушла сӗлкӗшленсе тухрӗ; халӗ унӑн тӗп-тӗрӗс ҫирӗплетӳ тупмалла.

Догадавшись, с какой целью Брентган хочет ехать в квартиру девиц, Лей, несколько струсив, пытался его отговорить, ссылаясь на более интересное место, но Брентган почти не сознавал, что говорит Лей. Два раза Брентган сказал: «Да… Конечно… Ты прав», — и вышел от него в дикой тоске, стремясь иметь точные доказательства.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Брентган сасартӑк калаҫӑва малалла тӑсаймасса туйрӗ те — кӗпҫене васкамасӑр антарчӗ, чӑмӑртанӑ аллинчи хӑвӑрт, вӗттӗн тата ӑнланмаллах мар илтӗнекен сӑмахсене чунне ыраттарса тӑнларӗ.

Вдруг он почувствовал, что не в состоянии продолжать разговор, и, медленно опустив трубку, с болью внимал быстрым словам, мелко и неразборчиво отдающимся в сжатой руке.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

— Эпӗ кӗҫех ҫитетӗп, — хуравран пӑрӑнчӗ Брентган.

— Так я приеду, — сказал Брентган, избегая ответа.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

— Вӑл мӗн терӗ? — шаках хытса кӑшкӑрчӗ Брентган.

— Что он сказал? — оцепенев, крикнул Брентган.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

— Эпӗ… кӗҫех, — вӗчӗрхенсе хуравларӗ Брентган.

— Я скоро приеду, — нервно сказал Брентган.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Джесси упӑшкин шӑнкӑравне кӗтнӗ ахӑр, мӗншӗн тесен Брентган унӑн сассине тӳрех илтрӗ.

По-видимому, Джесси ждала звонка мужа, так как Брентган сразу услышал ее голос:

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Калаҫӑва вӗҫлесен Брентган чӗтре-чӗтре килне шӑнкӑравларӗ.

Кончив этот разговор, Брентган с содроганием позвонил домой.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

— Юрать, — урӑх калаҫас марришӗн суйрӗ Брентган.

— Хорошо, — солгал Брентган, чтобы отвязаться.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

— Ан ятлаҫ, ан кулян, хаклӑ Брентган.

Брось, милый Брентган.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

— Ылхан сана! — терӗ Брентган.

— Не ругайся.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Ҫапла, ку Брентган.

Да, это Брентган.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Брентган ҫаврӑнчӗ те телефон кӗпҫине ҫӗклерӗ.

Брентган отвернулся и подошел к телефону.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Брентган Лейӑн шухӑшсӑр пит-куҫне тӗмсӗлсе сӑнарӗ, хӑйне хыпар кӗтмен ҫӗртен пырса ҫапнипе сӑнран ӳкнӗскер — куҫ кӗски патне пычӗ.

Брентган пристально вгляделся в равнодушное лицо Лея и, осунувшись от неожиданного удара, подошел к зеркалу.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

— Шухӑшласа тупатӑн та вара! — виле пек шурса кайса тата сиксе тӑрса кӑшкӑрчӗ Брентган.

— Но это ты выдумал! — вскричал Брентган, помертвев и вскакивая.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех