Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вӑл Аксиньйӑна илсе килесшӗн курӑнать.
V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Туйра кӗрӳ кӗрнӳкерӗ пулнӑ Прохор Зыков, тепӗр кунне кунӗпех сура-сура ятлаҫса ҫӳрерӗ, Аксиньйӑна тарӑхса каларӗ:Прохор Зыков, бывший на свадьбе за дружка, на другой день долго отплевывался и жаловался Аксинье:
III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Тепӗр ирхине Дуняшка Аксиньйӑна картишӗнче курсан, кӑшкӑрса чӗнсе илчӗ, ҫатан вӗрлӗк патне пычӗ те, Аксиньйӑна ырхан хулпуҫҫийӗсенчен ыталаса, ун ҫине тараватлӑн та ӑшшӑн кулкаласа пӑхрӗ.
I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Аксиньйӑна Ҫӗнӗ Михайловски поселокӗнче хӑварнӑ хыҫҫӑн Григорие таврара пулса иртекен ӗҫсем пачах йӳпсентерми пулчӗҫ.Оставив Аксинью в поселке Ново-Михайловском, Григорий сразу утратил интерес к окружающему.
XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Кайран Аксиньйӑна хунӑ та — вӗҫтерсе панӑ.
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Аксиньйӑна поселокрах хӑварма тивет, ӑна татах ҫул ҫине илсе тухсан вилсе те кайӗ.Аксинью надо было оставлять в поселке, дальнейшая поездка могла окончиться для нее гибелью.
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Йӑпӑртлӑха тух-ха, ӗҫ пур, — терӗ Григорий Аксиньйӑна кӗскен, ун патӗнче ют ҫын пуррине курса.Увидев постороннюю, Григорий коротко сказал Аксинье: — Выйди ко мне на минуту, дело есть.
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Калинккерен ыткӑнса тухсан, Дуняшка Аксиньйӑна курчӗ.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ильинична ҫав кунах, каҫ пулас умӗн, Аксиньйӑна Дон хӗрринчи пристаньре курчӗ, хӑй патне чӗнсе илчӗ:Вечером в тот же день Ильинична увидела Аксинью на пристани возле Дона, подозвала ее:
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Аксиньйӑна вара ҫеҫенхире тухакан тӑкӑрлӑк хӗррине ҫитсен, каҫ сӗмӗнче хирӗҫ пулчӗ.
XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Татарскинче икӗ эрне пурӑннӑ хушӑра Григорий Аксиньйӑна пурӗ те виҫӗ хутчен ҫеҫ аякран курса иртсе кайрӗ.За две недели, проведенные в Татарском, Григорий только три раза, и то мельком, видел Аксинью.
XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑл арӑмне те, Аксиньйӑна та хӑйне майлӑ юратса, вӗсемпе иккӗшӗнпе те пурӑнма хирӗҫ пулмарӗ-ха, анчах Натальйӑна ҫухатнӑ хыҫҫӑн хӑй Аксиньйӑран та тӳрех темле сивӗннине, унтан тата Аксинья, Григорипе иккӗшӗн хушшинчи ҫыхӑну ҫинчен каласа кӑтартса, Натальйӑна вилме хӗтӗртнӗшӗн те вӗчӗрхенме пуҫланине туйрӗ.
XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Аксиньйӑна пӑрахнӑ хыҫҫӑн Григорий нихҫан та арӑмӗпе уйрӑласси ҫинчен чӑнласах шухӑшламан: нихҫан та, Аксиньйӑпа ҫӗнӗрен ҫыхланса кайсан та, хӑйӗн ачисемшӗн Аксинья тӑван амӑшӗ вырӑнне пулма пултарасси ҫинчен шутламан.
XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Илсе пытӑр Аксиньйӑна, пурӑнтӑр.
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Мур пӗлет-и: тен, чӑнах та вӑл ун чухне Аксиньйӑна курман, Кудинов патнех кайнӑ?А там черт его знает, может, он и на самом деле не видался с ней, а ходил к Кудинову.
XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
«Мӗн-ха ӗнтӗ, халӗ пӗлет вӑл. Аксиньйӑна ҫеҫ ан хӗнетӗрччӗ», — сӳрӗккӗн шухӑшларӗ вӑл, Степанпа тӗл пулнине аса илсе.
VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ӑна мӑнкӑмӑллӑхӗ Аксиньйӑна пӑрахса кайма, Степана вырӑн хӑварма чарса тӑчӗ.Гордость не позволяла ему покинуть Аксинью, уступить место Степану.
VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Степанӑн сӗтел ҫинче выртакан шӑнӑрлӑ пысӑк аллисем сасартӑк вӗттӗн сиккелесе чӗтре пуҫларӗҫ, ҫакна курса ларнӑ Григорий вара, ним самах каламасӑр Аксиньйӑна шӑппӑн пуҫ тайрӗ.
VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Кунта… такамӑн аслӑрах-ха чирӗ!.. — хальхинче шӑл витӗр сӑрӑхтарса мӑкӑртатрӗ те казак Аксиньйӑна сасартӑк ҫӑмӑллӑн ҫӳлелле ҫӗклерӗ.— Это… чья болезня старше!.. — уже сквозь зубы бормотнул казак и вдруг легко приподнял Аксинью.
I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Шӑпах ҫак кӗске самант хушшинче, чечеке куҫҫуль витӗр тинкерсе пӑхса, унӑн тунсӑхлӑ шӑршине шӑршласа ларнӑ вӑхӑтра, Аксиньйӑна темшӗн ҫамрӑк чухнехи пурнӑҫӗпе хӑйӗн вӑрӑм та телей-савӑнӑҫран ытла та хӑрӑнчӑк пӗтӗм кунҫулӗ аса килчӗ.
I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.