Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫех сăмах пирĕн базăра пур.

ҫех (тĕпĕ: ҫех) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Каҫарӑр, эп ахаль ҫех интереслентӗм, — кӳренчӗ Баранкевич.
— Простите, я просто заинтересовался, — обиделся Баранкевич.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Акӑ пирӗнне тесен, пӗтӗмӗшпех шӑлса тухрӗҫ, хамӑр та аран ҫех хӑтӑлкаласа юлтӑмӑр, — йӳҫӗкӗн калаҫма пуҫларӗ Зайончковски старик.
Вот у нас забрали все, и мы сами едва спаслись, — желчно заговорил старик Зайончковский.

Пыра-киле вӗсем пӑртак ҫех йӗрке кӳчӗҫ, вокзала ҫавӑрса илсе вырнаҫрӗҫ, вокзалран хирӗҫ перкелешме пуҫларӗҫ.
Постепенно они навели кое-какой порядок, заняли вокзал и оттуда начали отстреливаться.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Кирек мӗн пулсан та, ун шухӑшӗ пӗрре ҫех — епле те пулин пурнӑҫа ҫӑлас!
Все же думал лишь об одном — жить!

Пуҫӗнче унӑн пӗр шухӑш ҫех:
В нем билась одна мысль:

Ун пек чух атӑпа шинель ҫинчен шутлама вӑхӑт ҫук, урусене ҫех турӑ сывлӑх патӑр…
Тут не до сапог и шинели — дай бог ноги унести…

Таҫта аякра хуллен ҫех ҫатлатни илтӗнчӗ.
Где-то далеко едва слышно треснуло.

Сана ӗненес-тӗк, пирӗн аннен ӗҫӗ те ҫапӑҫасси ҫех темелле.
Тебя послушаешь, так мать у нас только и делает, что дерется.

Ҫӑмӑр шавӗ витӗр Андрий унӑн малалли сӑмахне аран ҫех уйӑрса илчӗ:
Сквозь шум дождя Андрий едва уловил:

Пусма ҫинче Андрие шӑппӑн ҫех каларӗ:
— На ступеньках тихо сказал Андрию:

— Чӑн, кам тарать, вӑл — хӑравҫӑ ҫех мар, пирӗн ӗҫе сутакан та пулать.
— Да, кто побежит, тот не только трус, но и предатель.

Вӑл кӳрентерӳллӗ эпизод ҫех пулса тӑчӗ.
Он был досадным эпизодом.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ҫак сайра-хутра ҫех кулкалакан ҫын унпа яланах ачашшӑн калаҫать.
Этот редко улыбающийся человек всегда встречал ее ласково.

Вӗсен хушшинче — ҫап-ҫамрӑк яштака сарӑ йӗкӗт, ӑна Раймонд хӑй ашшӗпе тин ҫех паллаштарчӗ.
Среди них — высокий белокурый юноша, которого Раймонд познакомил с отцом.

Раевски ҫамрӑк тухтӑр ҫине тепӗр хут пӑхса илчӗ те малалла лӑпкӑн ҫех калама пуҫларӗ.
Раевский еще раз посмотрел на молодого врача и уже более спокойно ответил:

Халь ӗнтӗ Андрий чупмарӗ, хӑвӑрттӑн ҫех утса кайрӗ.
И Андрий уже не побежал, а пошел быстрым шагом.

Уншӑн — никам кӗтмен ҫӗртен ялт сиксе тухни, контрольорсен умӗнчен ҫӑп-ҫӑмӑл ҫех шӑвӑнса иртнӗ пек пулса, кочегарсене тӗлӗнтерни питӗ те кӑмӑла, килнӗ.
Ему было приятно появляться неожиданно и вызывать восхищение кочегаров ловкостью, с которой он проскальзывал мимо дверных контролеров.

Пӗррехинче Василёк пан Струмил куҫӗсем тӗлне те ленксе пӑхнӑ, анчах, кочегарсем унӑн хутне кӗнӗ пирки, механик аллине ҫех сулнӑ.
Один раз Василёк даже попался на глаза пану Струмилу, но кочегары заступились за мальчика, и механик махнул рукой.

Эпӗ хам та пӗрре ҫех мар шухӑшланӑ: тӗнчере тӗрӗслӗх туса хума пултаракан халӑх тупӑнас ҫук-ши вара?
Я сам не раз думал: да неужели же не найдется такой народ, чтобы правду на свете установил?

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Ҫук, — терӗ Раймонд, виҫҫӗшӗнчен вӑл ҫех полякла калаҫаканскер.
— Нет, — ответил Раймонд, единственный из троих говоривший по-польски.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика