Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туйӑнать (тĕпĕ: туйӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр енчен пӑхсан, вӑл пустуй ӗҫ пек туйӑнать, анчах, чӑннипе, пачах урӑхла.

С одной стороны, вроде ерунда, а с другой — совсем наоборот.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хӑй аллинчи ача шӗвӗркке ҫеҫ, «депори каҫӑр сӑмса» пек анчах туйӑнать.

Юноша, которого он держал перед собой, был совсем зеленый, по виду «замухрай деповский».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ак халӗ, сан ҫумра чухне, хӑрас шухӑш та ҫук, хӑм шикленни хамах аван мар пек туйӑнать.

Вот сейчас, когда я чувствую тебя рядом, исчезает тревога, и мне даже неловко за все эти опаски.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Халь уншӑн пысӑк хула ҫывӑхрах та тӑванрах туйӑнать.

Стал ближе и роднее большой город.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Кунта акӑ, шӑп ларакан хулара, урамсем тӑрӑх ҫӳресе, Павела темӗн пусса тӑнӑн туйӑнать.

Здесь же, в тихом городке, бродя по улицам, Павел ощущал какую-то подавленность.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл упа пек тайкаланса, урисене саркаласа пусса пырать, вӑл халӗ те миноносецӑн чӳхенекен палуби ҫинче пынӑ пекех туйӑнать.

Шаг у него медвежий, вперевалку — все еще не отвык, ставит ноги циркулем, словно под ним еще качающаяся палуба миноносца.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хула варринче те, хула хӗррисенче те пурӑнӑҫ хӑйӗн ҫулӗпех пынӑн туйӑнать, революциллӗ влаҫӑн пуҫ миминче — Губкомра та пурте хӑй йӗркипе пулса пырать.

В центре и на окраинах жизнь, казалось, не выходила из проложенного русла, и даже там, где был мозг революционной власти — в губкоме, — все шло обычным чередом.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ӗҫеҫҫӗ ӑна вӗсем, ҫӑтмассерен вӗсем патне пурӑнӑҫ килнӗ пек туйӑнать.

И почувствовали, что жизнь возвращается к ним с каждым глотком.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Мюльредине питӗ аван мар пек туйӑнать.

Мюльреди чувствовал себя крайне неловко.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кун пек самантсенче нихҫанхинчен те ытларах шӑплӑх тӑнӑ пек туйӑнать.

В такие мгновения тишина казалась особенно глубокой.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тӑмлӑ ҫӗр фургона тӗреклӗ тытса тӑрать, ҫавӑнпа вӑл пӗчӗк форт пекех туйӑнать.

Глина крепко держала его на месте, и он походил на маленький форт.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Темӗн ҫинчен шухӑшласа ларакан ученый йӗри-тавра мӗскер пулса иртнине нимӗн те сисмест пек туйӑнать.

Учёный, поглощённый какой-то идеей, казалось, не замечал ничего происходящего вокруг.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫумӑр таврашӗ пулмасан, каҫ аван иртессӗн туйӑнать.

Ночь обещала быть спокойной, если только не пойдёт дождь.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Аван пуҫланнӑ кун аванах вӗҫленессӗн туйӑнать.

Удачно начавшийся день обещал так же удачно кончиться.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тепӗр кун, январӗн 13-мӗшӗ, лайӑх кун пулас пек туйӑнать.

Следующий день, 13 января, обещал быть погожим.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫак ҫӗршыва сӑртсем икӗ пая пайлаҫҫӗ пек туйӑнать, вӗсенчен пӗри малтанхи ҫынсен вӑхӑтӗнчи пекех тискеррӗн курӑнать-ха.

Казалось, что цепь гор делила страну на две части, из которых одна сохраняла ещё всю свою первобытную дикость.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Хупах хуҫи хӑй те, полицин плакатне кӑларса ҫакнӑ пулсан та, шанчӑксӑр ҫын пек туйӑнать мана, — терӗ Гленарван.

— Сдаётся мне, что хозяин харчевни, хоть он и вывесил полицейский плакат, сам не заслуживает никакого доверия, — оказал Гленарван.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫак ҫурт Францинчи е Англинчи мӗнле те пулсан князӗн ҫурчӗ пекех туйӑнать, ҫавӑнпа та вӑл Австралин пушӑ хирӗсен чӗринче ларнине ӗненме те йывӑр.

Трудно было себе представить, что находишься не в каком-нибудь княжеском дворце во (Франции или Англии, а в сердце глухой австралийской пустыни…

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Чӑнах та хура ҫынсене тытса усрамалли вырӑнта пӗр ҫын та курӑнмасть пек туйӑнать.

И в самом деле, заповедник казался совершенно безлюдным.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑрман вӗҫне тухасси таҫта пек туйӑнать.

Казалось, лесу никогда не будет конца.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех