Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫавра сăмах пирĕн базăра пур.

ҫавра (тĕпĕ: ҫавра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вӗсем аялалла вӗҫсе аннине сӑнанӑ май Лось ҫавра кӳллӗн хура шывне курать, — вӑл та чакӑл тусен хушшинче тарӑннӑн тӑсӑлса выртать — ҫыранӗсен хӗррипе кӑтра тӗмсем лӑпчӑннӑ.
Следя за их снижающимся полётом, Лось увидел чёрную воду круглого озера, глубоко лежащего между скал, кудрявые кусты лепились по его берегам.

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кашни винт тӗнӗлӗ ҫинче динамо витти евӗр ҫавра курупка ҫаврӑнать, малти тата хыҫалти мачтӑсен тӑррисенче кӗмӗл пралукран ҫыхса тунӑ эллипс карҫинккасем шартлатаҫҫӗ.
Лишь на оси каждого винта крутилась круглая коробка, подобная кожуху динамы, да на верхушках передней и задней мачт потрескивали две эллиптические корзины из серебристой проволоки.

Пӳлӗмре тарӑн темиҫе кресло, ҫинҫе ураллӑ темиҫе ешчӗк, вӗсен айккисенче — ҫавра экрансем.
По комнате расставлено несколько глубоких кресел, несколько ящичков на тонких ножках с приставленным с боку круглым экраном.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫав хушӑра Гусев стенара курӑни-курӑнми алӑк шыраса тупрӗ, — вӑл шалти пусманалла уҫӑлать, пусма вара тусанлӑ ҫутӑпа тулса ларнӑ ҫавра тӳпеллӗ, сарлака коридора тухать.
Гусев, тем временем, отыскал в стене едва приметную дверь, — она открывалась на внутреннюю лестницу, ведущую в широкий, сводчатый коридор, залитый пыльным светом.

Ҫавра тӳпеллӗ куполӑн кӗленчепе хупланӑ хушӑкӗнчен ҫутӑ тӗксӗммӗн сӑрхӑнать.
Свет проникал в неё сквозь забранные стеклом отверстия сводчатого купола.

Экваторӑн ҫак ушкӑнӗнчен хӗвел анӑҫнелле тата хӗвел тухӑҫнелле темиҫе тӳрӗ йӗр, пӑнчӑ-ункӑ тата ҫурма ҫавра сапаланнӑ.
Несколько линий, точек и полукружий разбросано к западу и востоку от этой, экваториальной, группы.

Анса ларӑм // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пӗкӗ варринчен хӗвел анӑҫ енчи пӑнчӑ-унка ҫити иккӗмӗш ҫурма ҫавра тӑсӑлать.
От середины дуги до крайней, западной точки шло второе полукружие.

Экватор тӑрӑх, — ку уҫӑмлӑ курӑнать, — тӗксӗм пилӗк пӑнчӑ, ҫавра пӗчӗк ункӑ евӗрскерсем, вырнаҫса тухнӑ, тӳрӗ йӗрсемпе ҫыхӑннӑ; вӗсем тан енлӗ виҫ кӗтеслӗхпе пӗр енӗ вӑрӑм виҫ кӗтеслӗх чӗрсе ӗренкеленнӗ.
По экватору были расположены, ясно видны, — пять тёмных точек, круглых пятен; они соединялись прямыми линиями, которые начертывали два равносторонних треугольника и третий — удлинённый.

Шалта ҫап-ҫутӑ, люкӑн ҫавра шӑтӑкӗнчен ромбла пустарса ҫӗленӗ сарӑ тир-сӑран курӑнать.
Его ярко освещённая внутренность из стёганой ромбами, жёлтой кожи была видна сквозь круглое отверстие люка.

Вӗҫев // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ӑна капмар хурҫӑран тунӑ иккӗмӗш ҫавра спиральпе ункӑланӑ, вӑл икӗ еннелле — хирӗҫле — тӑсӑлать; ку — буфер.
Его окружала двойная, массивной стали, круглая спираль, свёрнутая в противоположные стороны, — буфер.

Лось мастерскойӗнче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Артемон сасартӑк, хӑйӗн суранӗсемпе выҫӑхнине манса кайса, Мальвинӑпа Пьерона тӳнтерсе ячӗ те, пусма картлашкисем тӑрӑх аялалла ҫавра ҫил пек вӗҫтерчӗ.
Мгновенно Артемон, забыв раны и голод, опрокинул Мальвину и Пьеро, чёрным вихрем кинулся вниз по ступенькам.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Буратино унӑн хыҫҫӑн, сӑрт айнелле, ҫул урлӑ та хир тӑрӑх вӑрман патнелле ҫавра ҫил пек вӗҫтерчӗ.
Буратино — в вихре — за ним — под гору, через дорогу, по полю, к лесу.

Буратино ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне пӗлет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ырӑ Артемон, яланах ӗҫ лайӑх иртессине юратаканскер, хӑйӗн хӳрине шӑлӗсемпе ярса илсе, чӳрече патӗнче темиҫе пин ураран, темиҫе пин хӑлхаран, темиҫе пин ялтӑртатса тӑракан куҫсенчен пулса кайнӑ ҫавра ҫил пек вӗлтӗртеттерсе ҫавӑрӑнса тӑчӗ.
Благородный Артемон, любивший всё благополучное, схватил зубами свой хвост, вертелся под окном, как вихрь из тысячи лап, тысячи ушей, тысячи блестящих глаз.

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона вилӗмрен ҫӑлса хӑварать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пархатарланнӑ юррине тепӗр ҫавра эрлӗклентерме пикенсе пӑхрӗ те каччӑ — кӗввине сулчӑланӑ пекех ҫеммине те ларт! чарса лартрӗ пуҫланӑ-пуҫламанах, йӑшрӗ унӑн юрлас йӳтӗмӗ, урӑххи, темӗскер ҫӗнни пӑтранма тытӑнчӗ йӗкӗт ӑсӗнче.
Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

«Уйӑхшӑн-хӗвелшӗн» тесе те каланӑччӗ те вӑл ун чухне — кӑчӑр-кӑчӑр каҫранпа уйӑхӗ те, хӗвелӗ те пайтах ҫавра турӑҫ пуль хӑй, еккипе — Елькка пурнӑҫӗ, ав, сирмен ҫивитти пекех нимӗн те улшӑнмарӗ, чӑлт-шурӑ.
Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Чарӑнсан, пӗр вырӑнта икӗ-виҫӗ ҫавра пӑр-пӑрпӗтӗрӗнчӗ.
Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ав, Ҫӗпӗр таран тарса килнӗ ху — пурпӗр ҫав нушаран хӑтӑлаймарӑн, ман ҫӑварах ҫаклантӑн, — пӗр ҫавра канӑҫлӑн кӑлтӑртатса кулчӗ Матви.
Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пӗтӗм ҫӗре те, хама та лайӑх тапкӑ парасси килсе каять, илемлӗ те чӗрӗ, тӳрӗ пурӑнӑҫ тӑвассишӗн пуҫласа янӑ сак пурӑнӑҫра пӗрне-пӗри юратса кайнӑ ҫынсем праҫникре ташланӑ пек пурте — эпӗ хам та — савӑнӑҫлӑ ҫавра ҫил пек ҫавӑрӑнма пуҫлаттӑмччӗ…
И так хочется дать хороший пинок всей земле и себе самому, чтобы всё и сам я — завертелось радостным вихрем, праздничной пляской людей, влюбленных друг в друга, в эту жизнь, начатую ради другой жизни — красивой, бодрой, честной…

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Шӑнӑрлӑ вӑрӑм Ситанов, пӗр ҫирӗм икке ҫитнӗ каччӑ, уссисӗр те куҫ харшисӗр-мӗнсӗр ҫавра питлӗскер, хурлӑхлӑн та тимлӗн кӗтесселле пӑхать.
Длинный, жилистый Ситанов, юноша двадцати двух лет, с круглым лицом без усов и бровей, печально и серьезно смотрит в угол.

XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫавра куркасем йӑсланаҫҫӗ пылпа; Ӳсет тӗмеске — ҫӳллӗ палӑк.
Ковши круговые, запенясь, шипят На тризне плачевной Олега;

Пӗлӳҫӗ Олег ҫинчен хунӑ юрӑ // Митта Ваҫлейӗ. Александр Пушкин. Пӗлӳҫӗ Олег ҫинчен хывнӑ юрӑ. — Тӑван Атӑл, 1955, 1(55)№, 115–116 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика