Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑтранчӑк сăмах пирĕн базăра пур.
пӑтранчӑк (тĕпĕ: пӑтранчӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аякра тинӗс те сенкер-симӗссӗн курӑнать, хӗрринче ҫеҫ, иртсе кайнӑ тӑвӑл хыҫҫӑн, сарӑрах пӑтранчӑк тӑрать.

И море вдали было голубовато-зеленым, только у берега стояла еще желтоватая муть, поднятая прошедшим штормом.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Митридат тӑвӗ ҫинчен пӑтранчӑк шыв кӗрлесе анать те, урамри акаци йывӑҫҫисем ҫумӗнчи лупашка тӑрӑх шӑнкӑртатса юхать.

С горы Митридат, урча, неслись мутные потоки воды. Акации на улицах, вдоль которых журчали ручьи,

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Шыва анса кайнине туйнӑ та Володя, пӗтӗм вӑй-халӗпе аллисемпе те, урисемпе те шампӑлтаттарма пуҫланӑ, хӑранипе куҫне уҫнӑ — тӑварланӑ хӑяр шывӗ пек, йывӑр, пӑтранчӑк симӗс-сарӑ шыв кӑкӑрне хӗссе, шӑлӗсене вӑйпах уҫса, ҫӑварне кӗнӗ те пӗтӗм ӑшчикне хӑрушӑ, ыраттаракан сивӗ тулнӑн туйӑннӑ.

Почувствовав, что погружается, Володя отчаянно заработал руками и ногами, открыл со страху глаза, — зеленовато-желтая, как огуречный рассол, влага, тяжелая, мутная, сдавила ему грудь, раздвинула насильно зубы и, казалось, заполнила его всего целиком ужасным холодом и разрывающей болью.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Хурт-кӑпшанкӑсен ҫак мӗльюншар ушкӑнӗ чӑтма ҫук пуян та тискер ӳсентӑрансемпе, вӑрмана тултарса тӑракан тискер кайӑксемпе вӗҫен кайӑксен ҫак вӗҫӗ-хӗррисӗр йышӗпе, ҫак тӗттӗмӗн курӑнакан ешӗллӗхӗпе, ҫак тутлӑ шӑршлӑ та вӗри сывлӑшпа, Терекран пур ҫӗрте те сӑрхӑнса тухакан тата ӑҫта килчӗ унта лапсӑркка ҫулҫӑсем айӗнче шӑнкӑртатакан пӑтранчӑк шывлӑ ҫак канавсемпе ҫав тери килӗшсе тӑрать, лӑп та шӑп малтан тискер те чӑтма юрӑхсӑр пек курӑнакан япаласем халь вара Оленин кӑмӑлне кая пуҫларӗҫ.

Эти мириады насекомых так шли к этой дикой, до безобразия богатой растительности, к этой бездне зверей и птиц, наполняющих лес, к этой темной зелени, к этому пахучему, жаркому воздуху, к этим канавкам мутной воды, везде просачивающейся из Терека и булькающей где-нибудь под нависшими листьями, что ему стало приятно именно то, что прежде казалось ужасным и нестерпимым.

XX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Кӗтесре, шӑршлӑ та пӑтранчӑк шыв тултарнӑ каткара, тепӗр мӑшӑр поршнисем шӗвеҫҫӗ; ҫавӑнтах винтовка тата кобылка тӑрать.

В углу, в кадушке с грязною, вонючею водой, размокали другие поршни; тут же стояла винтовка и кобылка.

XVI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Казаксене ту ҫыннисенчен уйӑрса тӑракан Терек пӑтранчӑк та хытӑ юхать, анчах халӗ ӗнтӗ вӑл сарлакарах та лӑпкӑрах курӑнать.

Терек, отделяющий казаков от горцев, течет мутно и быстро, но уже широко и спокойно.

IV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Дювернуан — ыйхӑллӑ пит, куҫӗсем вара — пӑтранчӑк пысӑк шарсем пекех.

У Дювернуа — сонное лицо, а глаза — как большие мутные шары.

XX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ромашовӑн кӑкӑрӗпе вар-хырӑмӗнче кичем, пӑтранчӑк та тӑн ҫухатнӑ чухнехи пеклӗ ӑшхыппи хытса ларчӗ.

У Ромашова в груди и в животе сделалось тоскливое, противное обморочное замирание.

XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Кунашкаллисем унпа ӗлӗкрех те пула-пула ирткеленӗ, чи-чи пӗчӗк чухнерен пуҫласах, ҫавӑнпа вӑл мӗн тумаллине пӗлет: лӑпланас тесессӗн, пуринчен малтан ҫав пӑтранчӑк сехӗрленӗвӗн пуҫламӑш сӑлтавне шыраса тупмалла.

С ним происходили подобные явления и прежде, с самого раннего детства, и он знал, что, для того чтобы успокоиться, надо отыскать первоначальную причину этой смутной тревоги.

XIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Веткин ун ҫине, темле пленка витӗр пӑхнӑ евӗр, пӑтранчӑк куҫпа пӑхса илчӗ, хӑйклатрӗ те чӗтӗрекен ҫинҫе саспа сасартӑк юрласа ячӗ:

Веткин поглядел на него мутными глазами, точно сквозь какую-то пленку, икнул и вдруг запел тоненьким, дребезжащим тенорком:

IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Тинӗс юхӑмӗ темӗнле сӑлтава пула вӑйсӑрланма пуҫланине эпӗ ӑнлантӑм, мӗншӗн тесен юхӑм вӑйлӑ чухне шыв пӗрмаях пӑтранчӑк пулсаччӗ.

Я понял, что течение по какой-то причине начинает ослабевать, так как раньше, когда оно было быстрее, вода была все время мутная.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Часах ҫав ушкӑн хула урамне пӑтранчӑк хум майлӑ ҫитсе кӗчӗ, урам сарлакӑш пулса, тискеррӗн кӑшкӑрашса та кӗмсӗртетсе капланчӗ.

Вскоре орда мутной волной докатилась до улицы, наполнила ее и потекла по ней с диким шумом и грохотом.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах тӗттӗм пулса пынӑҫемӗн ҫав пӑтранчӑк хура хӗрлӗ ҫутӑ сарӑлса та сарӑлса пычӗ, ҫурҫӗр кӑвак хуппи тӗплерен кӑнтӑр сачӗ пулнӑ пек пулса тӑчӗ.

Но чем больше темнела ночь, тем ярче рдел мутно-багровый свет, тем шире разливался он по небу, напоминая северное сияние, чудом запылавшее на юге.

I. Вӑрансан // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов пӑтранчӑк шыв урлӑ каҫрӗ те ҫав ӗшеннӗ хӗрарӑм патне хашкаса ҫитрӗ.

Огнянов перебрался через мутный поток и пошел навстречу измученной матери.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сӑрт ҫамкисенчен ҫырманалла пӑтранчӑк шыв кӗрлесе анать, мӗскӗн таркӑнсене шӑмма витерессе ҫити шӑнтать, ӗнтӗркетет, ҫумӑр питрен ҫапать.

С обрывов в реку ринулись мутные потоки, заливая промокших до нитки, окоченевших от холода несчастных беженцев, а дождь хлестал им в лицо.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсен ҫумне тата ҫакна та хушӑр, Царьградра хӑйӗнче те халь-халь революци тапранмалла, пӑтранчӑк вӑхӑт ҫитессе унта чӑтаймасӑр кӗтсе тӑраҫҫӗ, Азис султана персех антарасшӑн.

Добавьте к этому, что в самом Царьграде революция не за горами, там ждут не дождутся смутного времени, чтобы свергнуть султана Азиса…

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл пӑтранчӑк ҫырма урлӑ чӗркуҫҫи таран шыва путса каҫрӗ, шывӗ тилӗрсе юхатчӗ ӗнтӗ, урам варрипе иртнӗ чух сивӗ ҫил касса вӗрчӗ, ҫумӑр пите ҫапса ҫӑвать.

Она перешла, в воде по колено, через мутный ручей, внезапно превратившийся в бурный поток, и пошла дальше по площади навстречу ветру и дождю, хлеставшим ее по лицу.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑйӗн философилле шухӑшӗсем тӗлӗшпе вӑл, Ленин каларӗшле, «вырӑссен чӑннипех те пӗртен-пӗр аслӑ писателӗ пулнӑ, вӑл 50-мӗш ҫулсенчен пуҫласа 88-мӗш ҫула ҫитичченех пӗр-пӗтӗм философилле материализмӑн шайӗнче тӑнӑ», неокантианецсен, позитивистсен, махистсен тата ытти пӑтранчӑк пуҫлӑ ассӑр-тӗссӗр этемсен анкӑ-минкӗ шухӑшӗсене хирӗҫ кӗрешнӗ.

Куҫарса пулӑш

«Мӗн тумалла?» роман ҫинчен // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 485–495 с.

Ырӑ кӑмӑллӑ вулакансем, авторӑн ӳстерсе калама вӑхӑт та ҫук, мӗншӗн тесен вӑл пӗрмаях сирӗн пуҫӑрсенчи пӑтранчӑк шухӑшсем ҫинчен, сирӗн ӑнлавсем ҫав тери пӑтрашӑнса кайни кашни ҫыннах ытлашши, ытлашши асаплантарни ҫинчен шухӑшлать.

Автору не до прикрас, добрая публика, потому что он все думает о том, какой сумбур у тебя в голове, сколько лишних, лишних страданий делает каждому человеку дикая путаница твоих понятий.

III. Умсӑмаx // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Куҫӗсем темле ыйхӑллӑ та пӑтранчӑк хӑйӗн.

его сонные, мутные глаза.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех