Шырав

Шырав ĕçĕ:

йышлӑн сăмах пирĕн базăра пур.

йышлӑн (тĕпĕ: йышлӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Йышлӑн вӗсем…
Много… много…

XXI. Вилӗ кӗлли туни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӑна юлашки хут сума суса масар ҫине ӑсатма ҫынсем йышлӑн пуҫтарӑннӑ.
Желая почтить покойницу, люди пришли проститься с нею и проводить ее в последний путь — к могиле.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Теплерен пӗрре Ставри пуп та темле Бойчо хаджишӗн панихида туса ирттерчӗ; ҫамрӑксем ҫав панихидӑна йышлӑн пуҫтарӑннӑччӗ, пупӗ те вара кӗлӗ тунӑ чухне Бойчо «паломнике» мар, «асап чӑтнӑ» Бойчона тесе асӑнчӗ…
Поп Ставри отслужил по нем панихиду, совместив ее с панихидой по некоем Хаджи Бойчо, и вся местная молодежь явилась в церковь, к великому изумлению родни благочестивого покойника, немало удивленной и тем, что священник поминает на молитве не Бойчо-«паломника», а Бойчо-«мученика».

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов хӑй те хӗрӳ, анчах вӑл халь хӑйӗнчен те хӗрӳллӗрех ҫынна чарса тӑчӗ; Петрӑн хӗрӳлӗхӗ ҫавӑн пек пулмаллаччӗ те ӗнтӗ, ҫапах кайран йышлӑн та пӗтме пултараҫҫӗ-ҫке.
Огнянов и сам был горяч, однако он теперь старался удержать другого, еще более горячего человека от поступка вполне естественного, но гибельного.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Йышлӑн мар-ҫке вӗсем.
Сколько их там?

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсем картишӗнче те йышлӑн, чиркӳ чӳречисем патӗнче те, туратлӑ грушӑсен хӳттинче те темӗн чухлӗн.
Они толпились и во дворе, и у церковных окон, и под огромной ветвистой грушей.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл хирти будкӑра выртса ҫывӑрчӗ те будка ҫине витнӗ тимӗр ҫилпе хӑнтӑртатнӑран, те ҫумӑрпа исленнӗ пальто типсе ҫитеймен пирки ҫӗрлехи сивӗ ҫапнӑран, те айне сарнӑ сурӑх тир кӗрӗкӗнче ҫав тери йышлӑн кӗшӗлтетекен пӑрҫасем ҫыртса аптӑратнӑран, час-часах вӑрана-вӑрана кайса тертленчӗ…
Он спал в полевой будке, часто просыпался, то ли оттого, что гремела под ветром железная крыша будки, то ли от полуночного холода, забиравшегося под не просохшее от дождя пальто, то ли от блох, густо населявших разостланную под ним овчинную шубу…

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Сӗтел вӗҫнерехре ҫитӗнсе ҫитнӗ икӗ хӗрӗ лараҫҫӗ, сӗтел хӗррисене вара ачи-пӑчисем, шӑнасем пекех йышлӑн сырӑнса илнӗ.
На искрайке примостились две взрослые дочери, а обочины стола густо, как мухи, облепили детишки.

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тӗрлӗ ҫӗртен ҫитнӗ ярмӑркӑна, анатри чӑвашсем те йышлӑн ҫӳренӗ.
Куҫарса пулӑш