Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫавра сăмах пирĕн базăра пур.

ҫавра (тĕпĕ: ҫавра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Кӗрлев хыҫҫӑнах — ҫавра ҫил.
Вслед грохоту — пронёсся вихрь.

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫавра тӳпемсен тӗттӗмлӗхӗнчен капӑрчӑксем хӑйпӑна-хӑйпӑна ӳкеҫҫӗ.
Из темноты сводов посыпались лепные украшения.

Лару-тӑру улшӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫавра тӳпеллӗ залра, ылтӑн лутра арккӑсен айӗнче, хӗҫ-пӑшал ҫакса тултарнӑ икӗ теҫетке марсиан мӑшлата-мӑшлата ҫывӑрать.
В сводчатом зальце, под низкими золотыми арками, спали на полу, посапывая, десятка два марсиан, увешанные оружием.

Ҫурт тӑрринче вутлӑ етресем — ҫавра ҫиҫӗм — перекен машинӑсем лараҫҫӗ.
На крыше его были поставлены машины, посылающие огненные ядра, — круглые молнии.

Гусевӑн ҫак кунхи ӗҫ-хӗлӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ун ҫийӗн ҫавра ҫилле вӗҫсе иртнӗ май граната пӑрахрӗ.
Пролетая вихрем над ним, бросил гранату.

Шыв шӑнкӑртатать, аякри курӑнми ҫавра тӳпемсенчен нӳрӗк тумламӗсем пӗр евӗрлӗн ӳкеҫҫӗ.
Журчала вода, однообразно падали капли с неразличимых в глубине сводов.

Авалхи юрӑ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӗсен шӑллӑ, лаптак сӑмсиллӗ ҫавра пуҫӗсем чӳрече еннелле ӑнтӑлнӑ.
Круглые головы их с плоским, зубастым клювом были повёрнуты к окошкам.

Лось Аэлита пӳлӗмӗсене пӗрремӗш хут курать; лутра, ылтӑн ҫавра тӳпемсем, мӗлкеллӗ ӳкерчӗксемпе, — китай сунчӑкӗ ҫинчи кӳлепесем тейӗн, — сӑрнӑ стенасем.
В первый раз Лось увидел комнаты Аэлиты, — низкие, золотые своды, стены, покрытые теневыми изображениями, будто фигурками на китайском зонтике.

Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Акӑ — ҫунаттисене кӑтартса ҫиҫрӗ те вӗҫсе ҫавра турӗ, — аяларах та аяларах, Лось пуҫӗ ҫийӗн шуҫса иртрӗ, анса ларчӗ.
Вот — сверкнула, показав крылья, описала круг, — всё ниже, ниже, скользнула над головой и села.

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось апатланмӑша васкавлӑн кайрӗ, — шурӑ, ҫавра ҫав пӳлӗмре апатланать вӑл Аэлитӑпа ҫак кунсенче.
Лось поспешно пошёл в столовую, — белую, круглую комнату, где эти дни обедал с Аэлитой.

…Залӑн ҫавра тӳпи урамра кӗпӗрленсе тулнӑ марсиансен кӗрлевӗпе янӑрать.
…Глухой, многоголосый гул толпы проник снаружи под своды зала.

Тускуб // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Залӑн ҫавра тӳпемӗ марсиансен ушкӑнӗсен усал кӗрлевӗпе тулсах пырать.
Своды зала наполнились зловещим ропотом толпы.

Йывӑр ҫавра тӳпеллӗ ункӑ-залра, амфитеатр тенкелӗсем ҫинче Канаш членӗсем лараҫҫӗ.
Под тяжёлыми сводами, в круглой зале, на скамьях амфитеатра сидели члены Совета.

Земзе несӗлӗсем хулана хӑмӑшпа витнӗ, ҫавра, чул ҫурт-йӗрпе капӑрлатаҫҫӗ.
Потомки Земзе украсили город круглыми, каменными зданиями, крытыми тростником.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гусев пысӑк ҫавра тӳпеме курать; вӑл шалта тӑваткал юпаран, стенан ылтӑн ҫырусемпе тата геометри фигурисемпе витӗннӗ пайӗнчен тӗревленнӗ.
Гусев увидел часть большого свода, в глубине упирающегося на квадратный столб, часть стены, покрытой золотыми надписями и геометрическими фигурами.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӗленче ҫавра тӳпемсем, ҫутӑн хӗресленсе мӗлтлетекен пайӑркисем, шутласа кӑларайми пуҫсен юхӑмӗ-авӑрӗ, — таҫта шалалла-курӑнмилӗхелле каяҫҫӗ, тӗтӗмлӗ, тусанлӑ сӗм тӗттӗмлӗхре ҫухалаҫҫӗ.
Стеклянные своды, перекрещивающиеся лучи света, водовороты бесчисленных голов — уходили в глубину, терялись в пыльной, дымной мгле.

Ҫавра тӳпеллӗ, кӗленче тӑрӑсен аякка-аякка сарӑлнӑ лапамӗ уҫӑлса пырать.
Раскрылась непомерная перспектива сводчатых, стеклянных крыш.

Гусев ҫавра тӳпеллӗ лутра пӳлӗме, кухньӑна, ҫитрӗ.
Гусев дошёл до кухни, низкой сводчатой комнаты.

Кӗтӳҫе итлесе пӗтерсен Азора ҫыннисенчен нумайӑшӗ ҫавра кӳлӗ хӗррине, Аслӑ Соам гейзерӗ патне каяҫҫӗ.
Жители Азоры слушали пастуха, многие пошли за ним на круглое озеро, к великому гейзеру Соам.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӗсем хӗресленнӗ тӗлте, ҫавра уҫланкӑсенче, хӑйӑр чулӗнчен тунӑ мӑкланнӑ, тахҫанхи-тахҫанхи, — хӑшӗ-пӗри катӑлнӑ, — пысӑк статуйӑсем лараҫҫӗ.
На скрещении их, на круглых полянах, стояли старые, иные поломанные, в лишаях, большие статуи из песчаника.

Сенкер ӗшнере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика