Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑвать (тĕпĕ: шу) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пик ҫаврӑнса пӑхрӗ — пӑр ҫийӗн пӗр хура мӗлке шӑвать.

Только тень, лёгкую тень на льду он и увидал, обернувшись.

Юр тӑрӑх та пӑр ҫийӗн // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Иртнӗ пурнӑҫран мӗн юлни инҫетелле шӑвать те, унтан сан ҫине тепӗр ӗмӗртен пӑхнӑ пек пӑхать, вара улшӑну пулса иртес кун умӗн эсӗ мар, урӑххи, сӑнран кӑна сан евӗрлӗскер пурӑннӑ пек туйӑнать.

Все, что осталось в прошлом, мертвеет, отодвигается в глубокую даль и смотрит на тебя оттуда, точно из другого века, и тебе кажется, что жил по ту сторону переломного дня не ты, а кто-то другой, только внешне похожий на тебя.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Политбюрона пырас кунхине Григорий хутортан тухса шӑвать, кирлӗ пулсан — нумай вӑхӑтах.

В тот день, когда надо будет отправляться в политбюро, Григорий уйдет из хутора, если понадобится — надолго.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫуха пуссинчен, ҫул урлӑ кармашса шурӑ кӑвак тӗтӗм йӑсӑрланса шӑвать.

От пашни полз через дорогу сизый поток дыма.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Флагман чи ансӑр фарватерпе тӑватӑ-пилӗк узелтан кая мар шӑвать.

Флагман несется по очень узкому фарватеру со скоростью четырех-пяти узлов.

Ҫул ҫинче ҫырса пынӑ журнал // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ҫакса янӑ пичке лагерь еннелле тӳлеккӗн шӑвать; линейка патне ҫитсен пичке тӗпӗ ҫӗре сӗртӗнсе илет те хӑяккӑн выртать — шалти хӑйӑрӗ тӑкӑнма та пуҫлать.

Бочонок плавно шел над рекой; дойдя до линейки, задевал дном землю и ложился набок, вываливая треть своего груза.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Вӑл чалӑш карса хунӑ трос тӑрӑх ҫӳллӗ ҫыранран кунталла хӑех шӑвать.

Трос шел наклонно; блок с ящиком должен был сам катиться от высокого берега к низкому.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

Малта Гриша пырать, хӑй тумтирӗ ҫийӗн ашшӗн кӗпе-йӗмне тӑхӑнса янӑ, пуҫне алшӑллипе чӗркенӗ; ун хыҫҫӑн тухтӑрсен халатне тӑхӑннӑ Степка шӑвать, пуҫне шурӑ тутӑр ҫыхнӑ.

Куҫарса пулӑш

Пысӑк хыпар // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 29–33 с.

Куҫӗ умне ҫавӑнтах паян кӑнтӑрла вакун чӳречинчен курнӑ шахта терриконӗ тухса тӑрать, ӑна тӗтре карать, вӑл ҫухалса-ҫухалсах пырать, ак ӗнтӗ кӗҫех ун вырӑнне табак туртса тултарнӑ шавлӑ та хаваслӑ наряднӑй, ӗҫ тумӗпе кӗрмеленнӗ шахтерсем, юлташла калаҫса, кӗрӗлти кӗпҫе патнелле утаҫҫӗ, ахӑлти саспа янӑрать ун таврашӗнчи килкарти, штрек тӑрӑх ҫил кӑларттарса шӑхӑрать пиҫӗ те чӗре сывлӑш, чӑштӑртатса шӑвать транспортер ҫинче кӑмрӑк, ялтӑраса та ҫуталса тӑкӑнать вӑл вагонеткӑна…

Перед его глазами проплывает шахтный террикон, виденный им днем из окна вагона, он застилается дымкой, тает на глазах, и вот уже вместо него шумит, смеется прокуренная нарядная, деловито переговариваясь, идут к гудящему стволу облаченные в шахтерскую робу ребята, звенит хохочущим звоном околоствольный двор, свистит по штреку упругая струя воздуха, шуршит по транспортеру уголь и, весело поблескивая, падает в вагонетки…

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ун тӑрӑх васкамасӑр кӑна вагонетка шӑвать.

По нему вверх медленно ползет вагонетка.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Пӗр тикӗс, ҫав тери лӑпкӑн шӑвать вӑл.

Плавно ползет вверх.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ой, сахал-и вӗсем пуҫа ҫӗмӗрнӗ: Кун шӑвать, ҫу иртет, ӗнтӗ хӗл те ҫитет.

Они думали все думушку единую: Уж как лето проходит, лето теплое, А зима застает, братцы, холодная.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пурнӑҫ ҫу ҫинчи пек шӑвать.

Жизнь потекла как по маслу.

V. Талант! Талант! // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Шурӑ пӳрт тӑррисенче юр шӑлса, вӗҫтерсе тӑрать, таткаланчӑк тӗтӗме ҫил пӗрре ҫӳлелле ҫӗклентерсе ярать, тепре ҫӗр ҫинелле ҫапса антарать те, вӑл кӑпӑк пек шурӑ кӗртсем ҫийӗн шӑвать.

Белые крыши курились поземкой, над ними метался косматый дым — ветер то вздыбливал его, то сбивал вниз, и он пластался по скатам сугробов, кипевших пенными гребнями.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑхӑт сисӗнмесӗр шӑвать, акӑ 2009 ҫул та историе кӗрсе юлчӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрле пулар! // Константин Яковлев. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836)

Вут-ҫулӑм пӗрре ҫӳлелле ҫӗкленет, Донӑн вӗтӗ хумлӑн чӳхенсе юхакан шарлакне йӑлкӑштарса чӗнтӗрлет, е чакать, ҫурт-йӗрсене ӗмӗтсӗррӗн ҫулласа, хӗвеланӑҫнелле хумлӑн-хумлӑн авӑнса шӑвать.

Огонь то вздымался так, что отблески его мережили текучую быстрину Дона, то ниспадал, клонился на запад, с жадностью пожирая строения.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон ҫинчи юра ҫил ҫулласа кайнӑ, пӑрӗ шӑвать.

Снег по Дону посогнало ветром, сколизь.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрлӗ ҫӳҫесен кӗл пек кӑвак утравӗ хыҫӗнче, хутор айккинчерех, мӑкӑрланса варкӑшакан тусан ярӑмӗ тӗмескеленсе шӑвать: унта иккӗмӗш сотня, тӑшмана флангран тапӑнма хатӗрленсе, юртӑпа сиктерсе пырать.

За пепельно-сизым островом верб, сбоку от хутора, бугрилась колышущаяся пыль: вторая сотня на рысях шла противнику во фланг.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫеҫен хир тӑрӑх кӑвак тӗтре упаленсе шӑвать, тип варсенче йӑсӑрланать, тарӑн ҫырмасене кукӑрӑлса кӗрет, чӑнкӑ ҫырансен хӗррисене ҫуласа куҫать.

Туман пенился в степи, клубился в балках, ник в падинах, лизал отроги яров.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чикаркка тӗтӗме, ирӗлсе тата йывӑҫ тӗмӗсенчен чӑлханкаласа, аяккалла ҫӑмхаланса шӑвать.

Дымок, тая и цепляясь за кусты, заклубился в сторону.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех