Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑвакал сăмах пирĕн базăра пур.
кӑвакал (тĕпĕ: кӑвакал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Таҫтан лерен, ҫӳҫе йывӑҫҫисемпе витӗннӗ лачакаллӑ ҫаранлӑх енчен, кӑвакал нартлатни илтӗнет.

Откуда-то из безбрежных заливов болотистой, покрытой ивняком луговины несся утиный кряк.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӑвакал — молдаванка, Тӑрнасем — тӑмпайсем, Шапасем — шампасем, Кураках — антилери, Ҫӑхансем — ҫӑткӑнсем, Пулӑҫсем — туйӑҫсем…

А казарки — молдаванки, Дудаки — дураки, Кваки — забияки, Вот грачи — антилерия, Вороны — волохи, Рыбники — скрыпники…

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хир кӑркки — есаул, Кӑвакарчӑн — уралец, Улатпа — атаманец, Шӑнкӑрчсем — калмӑксем, Кӑйкӑр кайӑк — линеец, Чанасем — чикансем, Ӑсан кайӑк — пехота, Чакаксем — улпутсем, Кӑвакал — молдаванка…

Вот и лунь — есаул, И витютени — уральцы, А голуби — атаманцы, Клиндухи — линейны, Скворцы — калмыки, Галки — цыганки, Сороки — дворянки, Сера уточка — пехота, А казарки — молдаванки…

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пасара, лӑпӑ ӑшне хупса, тӑрантарса самӑртнӑ тӑватӑ мӑшӑр кӑвакал илсе кайрӗ, вӗсене сутрӗ те, лавккана кӗрсе, арӑмне валли чечеклӗ ҫитсӑ илсе тухрӗ; киле кайнӑ тапраннӑччӗ ҫеҫ вӑл (урипеле урапа тукунне тӗренлесе тевӗрш хытарса тӑратчӗ), — ҫав самантра ун патне пӗр ют ҫын пырса тӑчӗ.

В кошелке отвез на базар четыре пары кормленых уток, продал; в лавке купил жене ситцу в цветочных загогулинах и совсем собрался уезжать (упираясь в обод ногой, затягивал супонь), — в этот момент подошел к нему человек, чужой, не станичный.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий, питне пӗркелентерсе, кӑвакал чӗппине алӑран ӳкерчӗ, аллипеле ҫилӗллӗн сулчӗ.

Морщась, Григорий уронил утенка, злобно махнул косой.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӑвакал йӑви пулнӑ пӗчӗк шӑтӑк хӗрринче тепӗр чӗпӗ, ҫавапа ҫурма варринчен касӑлса татӑлнӑскер, йӑваланса выртать, ыттисем чӗвӗлтетсе, курӑк ӑшне тарса, сапаланса пӗтрӗҫ.

Около ямки, где было гнездо, валялся другой, перерезанный косой надвое, остальные с чулюканьем рассыпались по траве.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Леш енчен, кӑвакал аҫи евӗрлӗ ҫыран ҫывӑхӗнчи йӑлмака ӑшӗнчен вак-тӗвек пулӑсене хураллакан ҫуйӑн вӑркӑнса тухрӗ те хӳрипеле шыва ҫапса хӑварчӗ.

На той стороне утиный кряк, возле берега в тине взвернул и бухнул по воде омахом охотящийся на мелочь сом.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пирӗн шурлӑхсенче ҫаплах-ха кайӑк кӑвакал ушкӑнӗсем кӗшӗлтетеҫҫӗ; анчах вӗлтӗрен кайӑкӗсем асра та ҫук ӗнтӗ.

Стаи уток еще толпились на болотах наших, но крапивянок уже и в помине не было.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Умрихин йывӑррӑн сывласа илчӗ, кӑвакал сӑмси майлӑ мӑн сӑмсине хыттӑн аяккалла шӑнкартрӗ те кӳренмесӗр, салхун ответлерӗ:

Умрихин вздохнул, шумно очистил в сторону вместительный утиный нос и ответил без обиды, сумрачно:

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах кунта тӑватӑ кӑвакал юлнӑ, кӑшкӑраҫҫӗ вӗсем, пушхирти пекех: «Нарт… нарт!»

Остались только его четыре утки, они крякают, как в пустыне: «Я!.. Я!»

Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.

Кӑвакал чӗпписем те ӳссе ҫитрӗҫ: иккӗ — шурри, иккӗ — чӑпарри.

Выросли и утята: два белых, два пестрых.

Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.

Кӑшт вӑхӑт иртсен, кӑвакал чӗпписем хӑйсен сарӑ мамӑкне хывса пӑрахнӑ.

Спустя некоторое время, с утят сошел желтый пух.

Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.

Чжун Ми арӑмӗ те картишне тухнӑ та кӑвакал чӗпписем йытпуллисене мӗнле ҫисе яни ҫинчен каласа панӑ.

Жена Чжун Ми вышла во двор и рассказала ему, как утята съели головастиков.

Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.

Кӑвакал чӗпписене хӑваласа янӑ, анчах та бассейнри пӑтраннӑ шыв часах тӑрӑлса ҫитеймен.

Утят выгнали на берег, но вода еще долго оставалась мутной.

Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.

Тӑватӑ кӑвакал чӗппи бассейнра ишсе ҫӳренӗ иккен.

Оказалось, что все четверо уже купаются в бассейне.

Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.

Кӑшт тӑхтасан Чжун Ми арӑмӗ, кӑвакал чӗпписене тӑрантарма тесе, сивӗннӗ рис илсе тухнӑ та шыв шӑмпӑлтатнине илтнӗ.

Немного погодя жена Чжун Ми понесла утятам холодного риса и издали услышала всплески воды.

Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.

Кӑвакал чӗпписем пит хитре пулнӑ.

Утята в самом деле были славные.

Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.

Чжун Ми арӑмӗ: мана кӑвакал чӗпписем кирлӗ мар, тенӗ.

Но жена Чжун Ми сказала, что утята ей не нужны.

Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.

Пӗррехинче, кӑнтӑрла, пӗр хресчен чӑх чӗпписем вырӑнне кӑвакал чӗпписене илсе пынӑ.

Однажды утром крестьянин вместо цыплят неожиданно принес пищавших утят.

Кӑвакал мыскари // Степан Апаш. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 71–75 стр.

Чжан Пэй-цзюнь автомобильсем кӑшкӑртнине те уйӑрса илекен пулса ҫитрӗ, пӗрисем шӑхличӗ пек шӑхӑраҫҫӗ, теприсем параппан сассине аса илтереҫҫӗ, виҫҫӗмӗшсем вара — йытӑ вӗрнӗ евӗрлӗрех, тӑваттӑмӗшсем — кӑвакал нартлатрӗ тейӗн, пиллӗкмӗшсем — ӗне мӗкӗрнӗ пек, улттӑмӗшсем — кӑлӑк чӑххи кӑтлатнине ҫывӑх, ҫиччӗмӗшсем — ӗсӗклесе йӗнӗ евӗр…

Пэй-цзюнь научился различать автомобильные гудки. Они свистели, рявкали, хрипло лаяли, крякали по-утиному, мычали, кудахтали, всхлипывали…

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех