Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӳрече сăмах пирĕн базăра пур.
чӳрече (тĕпĕ: чӳрече) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Огнянов чӳрече тӗлӗнче тӑрать, тухтӑр алӑк патӗнче.

Огнянов стоял у окна, доктор — у входа.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов тӗлӗнсе ирӗксӗрех ахлатса илчӗ, чӳрече патнерех тӑрса, ик пӳрнине ҫӑварне чиксе, шик шӑхӑрса ячӗ.

Невольно вскрикнув от удивления, Огнянов стал у окна, засунул два пальца в рот и свистнул.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лавккасем пурте хупӑ, алӑкӗсене ҫӑрапа питӗрнӗ, чӳрече хупписене ҫапса лартнӑ.

Все лавчонки были закрыты, двери заперты на замок, ставни на окнах спущены.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Апостолӑн ҫурӑмӗ тӑрӑх сӳ-ӳ туса кайрӗ, хӑй ҫапах та чӳрече патӗнчен пӑрӑнмарӗ, вилнӗ ҫын пӑхса тӑни ӑна вырӑнтан та хускатмарӗ.

Мурашки пробежали по спине апостола, но он был не в силах оторваться от окна; взгляд мертвеца приковал его к месту.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫурта ҫутипе ҫуталнӑ хӑрах куҫӗ унӑн Огнянов тӑракан чӳрече ҫинелле тӳрех пӑхать.

Один его глаз, освещенный отблеском пламени, был устремлен прямо в окно, у которого стоял Огнянов.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫавӑнта ҫитсе пӑхасшӑнах пулчӗ, вил тӑприсен хушшипе вӑл сыхланса кӑна утса, чӳрече патне пычӗ те шалалла карӑнса пӑхрӗ.

Толкаемый неодолимым любопытством, Огнянов стал осторожно пробираться между могилами и, подойдя к освещенному окну, заглянул внутрь.

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавна илтнӗ Рада тем пек хӑраса ӳкрӗ пулин те чӳрече умӗнчех тӑчӗ; сасартӑк вӑл юнашарти тӑкӑрлӑкран чупса килекен башибузуксем икӗ пӑлхара урам варринчех ҫӗҫӗпе чиксе вӗлернине курах кайрӗ…

Ошеломленная, подавленная, стояла она у окна и вдруг увидела, как из соседнего переулка выбежали башибузуки с обнаженными ножами в руках, нагнали двух болгар и зарезали их…

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кӗрсессӗнех кӑшт малалла иртрӗ те чарӑнса тӑчӗ, Кандова сиввӗн пӑхса илчӗ, лешӗ чӳрече патӗнче лапкӑнах тӑратчӗ.

Войдя, он остановился на середине комнаты и бросил холодный, презрительный взгляд на Кандова, спокойно стоявшего у окна.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чӳрече умӗнче тӑнӑ май, вӑл ӑнсӑртран кӑна урамра Лиловицӑна курах кайрӗ, лешӗ темле карчӑкпа калаҫса тӑратчӗ.

Наклоняясь к окну, он машинально глянул на улицу и увидел бабку Лиловицу, которая разговаривала с какой-то старухой.

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Урамра та, чӳрече умне, халӑх пуҫтарӑнса тӑма тытӑнчӗ.

Снаружи у окон собиралась толпа любопытных.

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав вӑхӑтра халӑх чиркӳрен тухни курӑнса кайрӗ, кофейньӑра сасартӑк кулма чарӑнчӗҫ, ҫынсем пурте чӳрече патнелле кармашрӗҫ, тӗрлӗрен тумланнӑ ҫынсене курма тытӑнчӗҫ.

Внезапно смех умолк, так как в эту минуту толпа повалила из церкви, и завсегдатаи кофейни кинулись к окнам поглазеть на проходивших мимо расфранченных мужчин и женщин.

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халь аса илсе те ҫитейместӗп ӗнтӗ, темле майпа чӳрече рамине сирпӗтсе кӑлартӑм та аялалла ҫул ҫине сиксе тухрӑм…

Я теперь и сам не помню, как вышиб оконную раму и бросился вниз, на дорогу…

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чӳрече умӗнче ун арӑмӗ Лалка тӑрать, кӑвак кӗпепе вӑл, ҫыхнӑ тавар тӗркисем ҫумне ярлык ҫӗлет.

У окна, в скромном синем платье, стояла его жена Лалка и пришивала ярлыки к уже связанным тюкам.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӗсем йӑлт арпаштарса пӗтерчӗҫ, ҫитмен вырӑн хӑвармарӗҫ, амвон ҫине те улӑхрӗҫ, аналоя куҫарса пӑхрӗҫ, алтарьти престол айӗнче шырарӗҫ, чиркӳ ӑпӑр-тапӑрне хуракан шкапсене, кивӗ турӑшсем тултарнӑ арчасене, чӳрече хушлӑхӗсене пӑхса ҫаврӑнчӗҫ, Огнянова ниҫта та тупаймарӗҫ.

Перевернули все, осмотрели все уголки, где можно было бы укрыться, поднялись на амвон, передвинули аналой; заглянули и под престол в алтаре, и в шкафы, где хранилась церковная утварь, и в сундуки, набитые старыми иконами, и в оконные ниши, но нигде ничего не нашли.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑрушлӑх ҫинчен Огнянова пӗлтерме пултаракан шанчӑклӑ ҫын тупасшӑн пулса, вӑл ҫаплах чӳрече патӗнчен пӑрӑнмарӗ.

И, думая о том, как велика опасность, искал глазами верного человека, чтобы попросить его предупредить Огнянова.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Соколов ӑна чӳрече патнелле ҫавӑтса пычӗ те полицейскисене кӑтартрӗ.

Соколов подвел ее к окну и показал ей на полицейских.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Питӗрсе илнӗ савнӑ тусӗсене курасшӑн пулса, нумайӑшӗ чӳрече патнелле сӗкӗнет.

Многие пытались увидеть в окно запертых любовников.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Глор хаджирен тирек ӳкерчӗклӗ чӳрече карӑмӗсем илсе пычӗҫ.

У Хаджи Гюро взяли оконные занавеси с изображением тополей.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах вӑл сасартӑк чӳрече патнелле сикрӗ те хаяррӑн мӗкӗрсе ячӗ.

Но вдруг она бросилась к окну и яростно зарычала.

V. Каҫ тӑсӑлать-ха // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗлӗкне тӗлленетӗп пуль, тесе шухӑшне илчӗ те Кралич, куҫне сӑтӑркаларӗ, куҫне уҫса пӑхсан, ӑна каллех ҫав чӳрече умӗнчи мӗлке курӑнса кайрӗ, мӗлке ҫаплах пӳлӗмелле ӳпӗнсе пӑхать пек.

Решив, что все это сон, Кралич протер глаза, но когда он снова раскрыл их, тень по-по-прежнему маячила за окном, наклоняясь внутрь.

III. Мӑнастир // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех