Шырав
Шырав ĕçĕ:
Темиҫе минутран вара Оленин чӳрече умӗнчен хорунжи иртсе кайнине курчӗ.А через несколько минут Оленин видел, как хорунжий прошел мимо его окна.
XVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Оленин хӗре хуҫа пӳрчӗн крыльци таранах куҫӗсемпе ӑсатса ячӗ, вӑл тутӑрне салтса сак ҫине ларнине те чӳрече витерех асӑрхарӗ.
XV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Ӑна валли чихирь илме кайнӑ чух куртӑм, Ерошка мучипе чӳрече умӗнче ларатчӗ, темӗнле хӗрлӗ ҫӳҫлӗскер.— За чихирем ему ходила, видела, с дядей Ерошкой в окне сидит, рыжий какой-то.
XIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Хӗр чӳрече умӗпе пуҫне пӑрмасӑр, аллисемпе пӗр тикӗс те вӑйлӑ сулласа, леш казак хӗрӗсем ҫӳрекен уйрӑммӑнах вӗҫкӗн те маттур утӑпа утса пырать.
XII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Кала-ха, тархасшӑн, кам пулать ку хӗрарӑм? — ыйтрӗ Оленин, ҫав вӑхӑтра чӳрече умӗпе иртсе пыракан Марьянка ҫине кӑтартса.
XII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
— Вӑрманта виҫ чӑххине ҫаклатрӑм, — терӗ старик, хӑйӗн сарлака ҫурӑмне чӳрече еннелле ҫавӑрса, унта пуҫӗсене пиҫиххи хушшине хӗстерсе хунӑ виҫӗ фазан черкеска ҫине юн тумлатса ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
XI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ерошка мучи чӳрече патне пырса тӑчӗ.
XI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Старик чӳрече еннелле пӑхрӗ те чарӑнчӗ.
XI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Ерошка мучи йыт амине чуптунӑ! — сасартӑк кӑшкӑрашма пуҫларӗҫ чӳрече патӗнче шарсем хӑвалакан казак ачисем, тӑкӑрлӑк еннелле ҫаврӑнса.
XI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Каҫ кӳлӗм вӑранса ҫӑвӑнчӗ, хӑйне хӑй тасатса тирпейлерӗ, апатланчӗ те, пирус чӗртсе, урамалла пӑхакан чӳрече умне ларчӗ.
XI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Фомушкинӗ вара чӳрече патӗнче «питех те аван» тесе каларӗ, тет.
VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Эпӗ кӑшт лартӑм та тухса кайрӑм, тет; чӳрече патӗнче итлетеп, тет, хайхи хӗрарӑм: «Кайрӗ шуйттан. Мӗншӗн, чунӑм, кукӑль ҫиместӗн?Он посидел, да и пошел под окно; слышит, она и говорит: «Ушел черт-то. Что, родной, пирожка не ешь?
VII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Лере, ав, хӗҫпӑшаллӑ казак, кордонран ыйтса тухнӑскер, пӳрт патне юланутпа ҫитсе тӑрать те чӳрече умне пӗшкӗнет, шаккать.
V // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.
Эпӗ нихӑҫан та анне пулса курман, ҫапах та шухӑшпа хама ҫав вырӑнах лартатӑп: акӑ манӑн ача ӳсет — юратнӑскер, куҫ пек курса тӑраканскер, унра мӗн-пур шанчӑк, уншӑн тертленнӗ-тӑрӑшнӑ, куҫҫуль юхтарнӑ, ҫӗрӗ-ҫӗрӗпе ҫывӑрман… сасартӑк вара — айванлӑх, ӑнсӑртлӑх, хӑйпе хӑй тӗллӗн сиксе тухнӑ тискерле ӑнсӑртлӑх: вӑл чӳрече ҫинче вылять, нянька ҫаврӑнса тӑнӑ, курмасть, ача аялалла, чулсем ҫинелле персе анать.
XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Хӑшпӗр ҫӗрте чӳрече кӗленчисем хӑйсем ҫине ӳкнӗ хуҫкаланчӑк ҫутӑна вут-хӗмӗн ялтӑраса вылянчӗҫ.
XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Вӗсен хушшине, ҫурӑмӗсемпе чӳрече еннелле, судьясем вырнаҫса тухнӑ; ҫакна пула вӗсен пичӗсем тӗксӗммӗн курӑнаҫҫӗ.За ними помещались судьи, спинами к окнам; от этого их лица были темными.
XX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Вӑл столовӑйра уҫӑ чӳрече умне ларчӗ, хаҫат тытрӗ те вулама пуҫларӗ, анчах сӑмахӗсене пач ӑнланмасӑр, нимӗнле кӑсӑклӑхсӑр, саспаллисем тӑрӑх куҫсемпе ҫех ахаллӗн чупа-чупа тухса.
XX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Унта нумайӑшӗ, пукансемпе чӳрече янахӗсем ҫине ларнӑччӗ те, тӗлӗретчӗ ӗнтӗ.
XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
— Ӗҫнӗ ӗнтӗ, — чӑн-чӑннипех хирӗҫлерӗ те Золотухин чӳрече витӗр уйӑхӑн ҫурлине, хула ҫийӗн пит аялта та кичеммӗн ҫакӑнса тӑраканскерне, пӑхса илчӗ.
XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ромашов виле пӳлӗмне пырса кӗнӗ чух краватьсен пуҫелӗкӗсем патӗнче, чӳрече таврашӗнче, икӗ ҫын ларатчӗ.Когда Ромашов вошел в мертвецкую, два человека сидели на кроватях у изголовий, около окна.
XIX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.