Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Юнашар сăмах пирĕн базăра пур.
Юнашар (тĕпĕ: юнашар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юнашар йывӑҫ вуллинчен тытса хуллен ура ҫине тӑтӑм.

Я схватился руками за ствол соседнего дерева и поднялся на ноги.

Тундрӑра // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 165–178 с.

Вӗсемпе юнашар лартӑмӑр та пуҫӗнчен, ҫурӑмӗнчен шӑлса ачашлама тытӑнтӑмӑр.

Мы сели рядом с ними и стали гладить их по голове, по спине.

Ионы утравӗ ҫинче // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 148–155 с.

Чӗппине тытатӑн та чӗриклетме тытӑнать, амӑшӗ юнашар ларать пулин те, хӑй ачишӗн пит хыпмасть, хура куҫӗпе ҫеҫ лӑпкӑн сан ҫинелле пӑхать, пуҫне кулӑшла ҫавӑркалать.

Можно поймать птенца, он запищит в руках, а мать сидит рядом и спокойно смотрит на вас своим черным глазом, смешно вертя головой.

Ионы утравӗ ҫинче // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 148–155 с.

Хушӑран хушӑ ҫил шӑхӑрни тата тинӗс шавлани витӗр юнашар ларакан юлташӑн шӑлӗсем шаккани илтӗнет.

Порой сквозь завывания ветра и зловещий шум волн я слышал, как у моего соседа стучали зубы.

Сюркум сӑмсахӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 139–147 с.

Хӑш-пӗрисем ҫеҫ пӗр ури ҫинчен теприн ҫине ылмашӑнса тӑнӑ май юнашар лараканне хысак ҫинчен тӗртсе яраҫҫӗ.

Только некоторые из них, переминаясь с ноги на ногу, порой сталкивали друг друга со скалы.

Кайӑк-кӗшӗк пасарӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 135–138 с.

Пӗтӗмпе тӑватӑ палатка лартрӗҫ, вӗсем пурте юнашар.

Таких палаток было поставлено четыре, вплотную друг к другу.

Хӗлле пулӑ тытни // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 125–127 с.

Чӑнах та, эпир йӗрлекен йӗр тӑрӑх та, ун урлӑ каҫса кайнӑ тепӗр йӗрпе юнашар та иккӗмӗш йӗр пырать.

Действительно, наискось и поперек следа преследуемого нами тигра шел еще другой такой же след.

Тигр хыҫҫӑн // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 92–104 с.

Канма вырнаҫнӑ ҫӗрте пурте йӗркеллӗ: хӳшӗсем туса хатӗрленӗ, мӑрьерен тӗтӗмпе пӗрле хӗлхемсем сирпӗне-сирпӗне тухаҫҫӗ, хӳшӗсем юнашар, йывӑҫ лӑссисенчен тунӑ вырӑн ҫинче, кӳлсе ҫӳремелли йытӑсем канса выртаҫҫӗ.

На биваке все было в порядке: палатка поставлена, из трубы вместе с дымом вылетали искры, а рядом с палаткой на подстилках из хвои и сухой травы отдыхали ездовые собаки.

Тигр хыҫҫӑн // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 92–104 с.

Юнашар йывӑҫ вулли ҫинче чӗрсе тӑрмаласа пӗтернӗ вырӑн пур, вӑл тӗле ман пӑшал вӗҫӗ те аран ҫитет.

На соседнем дереве, на высоте, которую я едва достал концом ружья, виднелся ряд продольных царапин.

Тигр хыҫҫӑн // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 92–104 с.

Телее, кӗҫех вӑл юнашар ӳсекен икӗ йывӑҫран ҫакланса ларнӑ, вара йытӑсем кӑкарнӑ хӑю татӑлнӑ та Марунич тин ҫӗр тӑрӑх сӗтӗрӗнме чарӑннӑ.

На счастье, он скоро вклинился между двумя близко растущими деревьями — поводок лопнул, и собаки уже одни погнались за зверем.

Уссӑр пӑтӑрмах // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 84–87 с.

Унтах кабарга йӗрри те пур, чӗрни вырӑнӗсем аванах палӑраҫҫӗ, унпа юнашар тата тепӗр чӗрчун иртнӗ, йӗрри унӑн упанни пек, анчах пӗчӗкрех: ку — росомаха йӗрӗ.

Затем — след кабарги, оставленный ее маленькими, острыми копытцами; а рядом — другой, похожий на медвежий, но значительно меньший размерами: это шла росомаха.

Вӑрманти легенда // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 61–64 с.

Кимӗ ҫинчен куҫа илмесӗр эпӗ хампа юнашар выртакан ҫынна силлесе илтӗм.

Не спуская глаз с лодки, я протянул руку и тронул спящего рядом со мной человека.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Шыв ҫийӗн ҫӑхан вӗҫни курӑнса кайрӗ, ҫыран хӗрринче выртакан ҫынсене курсан, вӑл юнашар йывӑҫӑн турачӗ ҫине ларчӗ, икӗ хутчен кранклатса илчӗ.

Какая-то ворона летела над рекой и, увидев на берегу лежавших людей, села на соседнее дерево и каркнула два раза.

Вуту юханшывӗ хӗрринче выҫӑпа аптрани // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 45–57 с.

Ытах эсир тигра йывӑҫ вулли вырӑнне йышӑнса нимӗн сыхланмасӑр ун патне пынӑ пулсан, эпир иксӗмӗр халь юнашар утса та пырайман пулӑттӑмӑр.

— А вот если бы вы тигра приняли за колодину и без опаски подошли к нему вплотную, так мы не шли бы с вами сейчас рядом.

Йӑнӑш курӑннӑ-мӗн… // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 11–15 с.

Пурнӑҫра юнашар пурӑнакан ҫынсене савӑнтармалли майсем ҫав тери нумай.

В жизни есть много возможностей приносить радость окружающим.

Парнесем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫӗҫӗпе вилкӑна пушӑ турилкке ҫине юнашар хураҫҫӗ.

Нож и вилку кладут параллельно на пустую тарелку.

Вилӗм, пытару тата асӑну // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Арҫынсем, май пур пулсан, кил хуҫине, юнашар ларнӑ икӗ хӗрарӑма тата хӑйӗнпе хирӗҫ ларнӑ ҫынна пуҫ таяҫҫӗ.

Мужчины, если это возможно, кланяются хозяйке, обеим своим соседкам, а также своему визави.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Анчах та аяккарахри ҫынсемпе калаҫса юнашар ларакана сӑмах хушманни те аван мар.

Некрасиво говорить только с другими через соседа.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Айӑплӑ ҫын кил хуҫи хӗрарӑмӗнчен, юнашар ларакан ҫынсенчен каҫару ыйтать.

Виновник извиняется перед хозяйкой и своими соседями.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӑнасенчен кам та пулин ӑнсӑртран стакан тӳнтерсе сӗтел ҫиттине, хӑйне е юнашар ларакан ҫынна вараласси пулать.

Случается, что кто-либо из гостей опрокинет стакан, зальет скатерть красным вином, самого себя или соседа.

Сӗтел хушшинче хӑвна мӗнле тытмалла // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех