Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӳрече сăмах пирĕн базăра пур.
чӳрече (тĕпĕ: чӳрече) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗлетӗр-и, — терӗ вӑл тин ҫеҫ чӳрече патне пырса тӑнӑ Озерова, — сирень ҫулҫисем хӗл ларичченех тытӑнса тӑраҫҫӗ.

И, знаете, — обратился он к Озерову, который тоже подошел к окну, — листья сирени держатся так до самой зимы.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Генерал чӳрече умне пырса тӑчӗ.

Генерал остановился у окна.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Чӳрече янаххинчен тыткаласа, вӑл сылтӑм чӗркуҫҫииӗ ҫине тӑчӗ.

Опираясь на подоконник, он поднялся на одной ноге.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тӑнлавӗпе чӳрече янаххи ҫумне ҫыпҫӑнса, куҫӗсене хупса, кунта вӑл чылайччен канчӗ.

Прижавшись виском к косяку окна, он долго отдыхал здесь с закрытыми глазами.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫав хушӑрах вӑл сапаланчӑк ҫӳҫлӗ пуҫне чӳрече сули ҫумне ҫапӑнтара-ҫапӑнтара турткаланма тытӑнчӗ.

Он задергался, стуча о подоконник взлохмаченной головой.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Чӳрече умӗнче, постра тӑнӑ пек, ҫамрӑк хурӑн ларать.

Молоденькая березка, стояла в палисаднике, точно на посту.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Йывӑррӑн сывласа, Митман урайӗнчен тӑчӗ, чӳрече витӗр пӑхрӗ.

Тяжело дыша, Митман поднялся с пола, глянул в окно.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Йӗри-тавра пульӑсем шӑхӑра-шӑхӑра иртеҫҫӗ пулин те, Андрей кӑвак чул куписем хыҫӗпе кӑшт ҫӗкленерех пӑхрӗ: пӳртре пулнӑ боецсем, ҫапӑҫма пултараканнисем, пурте урам еннелле тухакан чӳрече умӗнчи йывӑҫсем хушшинелле, пӗчӗкҫеҫ сарайнелле тата пахчаналла ыткӑнчӗҫ.

Приподнявшись над глыбами серых камней, хотя вокруг и не стихал посвист пуль, Андрей увидел, что все остальные бойцы, которые были в избе и могли биться, бросились в палисадник, к сарайчику и в огород.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах шӑпах Дятлов вилме тытӑннӑ вӑхӑтра, пӗр боецӗ — сухалланса кайнӑскер, шӑнса кӑвакарнӑскер (унӑн мӑйӗ ҫине ҫӑпансем туха-туха ларнӑ) — чикарккине туртса пӗтернӗ те чӳрече витӗр вӑрман ҫулӗ еннелле пӑхса илнӗ.

Но как раз в те минуты, когда умирал Дятлов, один из бойцов, обросший, синий от холода, с чирьями на шее, докурив цигарку, глянул в окошечко на дорогу, что выходила из лесу.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӑш-пӗр чух чӳрече кантӑкӗсене юр кӗрпи сапкаласа илет.

Иногда ветер хлестал снежной крупкой по стеклам.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Илтместӗн-им, пӗтӗм ялӗпе йытӑсем урса кайнӑ? — чӳрече еннелле пуҫне сулса кӑтартрӗ Ерофей Кузьмич.

Ерофей Кузьмич кивнул на окно: — Иль не слышишь, как по всей деревне собаки взбесились?

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Васятка сайра хутра ашшӗ ҫине пӑхкаласа, чӳрече умӗнче кӗнеке вуласа ларнӑ-мӗн.

Васятка сидел у окна с книжкой, изредка поглядывая из-за нее на отца.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Чӳрече патӗнчи телефон аппарачӗ патӗнче икӗ хӗр пӑшӑлтатса тӑраҫҫӗ.

Две девушки шептались у окна, осматривая телефонный аппарат.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унтан вара вӗсем пӗр пысӑк уҫланка пырса тухрӗҫ те, Костя лесник пӳрчӗ ларнине курчӗ, — пӳрчӗн тӑрри макланса ларнӑ, чӳрече хупписем, чалӑш-чӗлӗш ҫакӑнкаласа тӑраҫҫӗ.

Затем они вышли к широкой поляне, и Костя увидел избу лесника с заросшей мхом крышей, с висящими вкривь и вкось ставнями.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах эп сире пӗр ҫын патне ертсе кайӑп, вӑл вара — унта, вӗсем патне… — Марийка аллипе чӳрече еннелле сулса кӑтартрӗ.

Но я вас сведу к одному человеку, а он туда, к ним… — Марийка махнула рукой на окно.

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Марийка ҫавӑнтах чӳрече ҫумӗнчен хӑпрӗ.

Марийка тут же оторвалась от окна.

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Шӑнтать ав, — Ерофей Кузьмич пуҫӗпе сулса Марийка тӑнӑ ҫӗрелле, чӳрече еннелле кӑтартрӗ.

— Вон подмораживает, — Ерофей Кузьмич кивнул на окно, у которого стояла Марийка.

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Марийка чӳрече патне кайса тӑчӗ.

Марийка отошла к окну.

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫил пыра-пыра ҫапни, чӳрече хуппи кӑриклетсе илни илтӗнет.

Слышны были порывы ветра, скрип ставни.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ерофей Кузьмич килсе кӗнине илтсен, Марийка сӗтел ҫинчи картсене пуҫтарса илчӗ те чӳрече патне кайса тӑчӗ.

Услышав, что Ерофей Кузьмич появился в доме, Марийка встала от стола, отошла к окну.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех