Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑлӗсене (тĕпĕ: шӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лоскутпа Мальва ура ҫине тӑчӗҫ, шӑлӗсене йӗрсе пӑрахрӗҫ.

Лоскут и Мальва поднялись на ноги, оскалились.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тен вӑл ӗнтӗ ӑҫта та пулин тинӗс хӗррине сиксе тухнӑ пуль те, ҫемҫелмелле хуҫкаланса илсе, хӑйӗн сахӑр пек шап-шурӑ шӑлӗсене ҫутатса ахӑлтатса кулса, пирӗн Матюшкӑна хӑйӑр ҫине пӑрахрӗ пуль те, савӑнса вылять пуль унпа…

Может быть, где-нибудь он уже выпрыгнул на берег, размялся и, засмеявшись так, что сверкнули его сахарные зубы, бросил на песок нашего Матюшку, и ну с ним возиться…

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хома шӑлӗсене ялтӑртаттарса илчӗ, лашине шпорӑпа тӗкрӗ, хӑйӗн юлашки лавӗ хыҫҫӑн вирхӗнчӗ.

Хома сверкнул зубами, дал шпоры коню, метнулся за ней.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Шӑлӗсене ялтӑртаттарса, пуринпе те харкаша-харкаша, Хома юлашкинчен хӑйӗн лашипе казаксен пӗр темӗнле йӑпӑх-япӑх кухньине тӳнтерсе ячӗ, ун вырӑнне кӗрсе тӑчӗ те, саламатсемпе ӑшаласран хӑрамасӑр, хыҫалтан хӗстерсе килекенсене самантлӑха чарса, хӑйӗн йӑлтах тискерленсе кайнӑ Ионине казаксем хушшине хӗстерсе кӗртрӗ.

Сверкая зубами, огрызаясь налево и направо, Хома, в конце концов, сбил конем какую-то захудалую казачью кухню, втерся на ее место и, под нагайками сдерживая нажим, втиснул между казаками своего совсем озверевшего Иону.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хоман ӑйӑрӗ, ун ҫинчен кӑпӑк татӑла-татӑла ӳкет пулин те, хӑлхисене вырттарать те час-часах е Маковейчик лаши ҫине е Блаженко лаши ҫине, йытӑ пек, шӑлӗсене шаклаттарать.

Жеребчик Хомы, несмотря на то, что с него клочьями падало мыло, прижимал уши и упрямо, по-собачьи щелкал зубами на маковейчикова коня.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Черныш, шӑлӗсене ҫыртса, граната ывӑтрӗ.

Черныш, стиснув зубы, швырнул гранату.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Кирек мӗнле пулсан та, эпир мар, — кӑшт кулса илет Воронцов, ҫирӗп, ҫӑра шӑлӗсене кӑтартса.

— Только не мы, — усмехается Воронцов, показывая крепкие тесные зубы.

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хӗрпе йӗкӗт алла ал ҫавтӑнса ун ҫине шурӑ шӑлӗсене кӑтартса пӑхса юлчӗҫ…

А девушка и парень смотрели на него, взявшись за руки и скаля белые зубы…

Коростелев хӑвачӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Черныш умӗнче кӗлине тимӗрленӗ атӑ чулсем тӑрӑх чӑкӑртаттарса пырать, вӑл вара, шӑлӗсене ҫыртса, пӗтӗм вӑйӗпе туртӑнса, татах тепӗр хут малалла сикрӗ те фашиста икӗ аллипе те ӗнсинчен, ҫурӑмӗнчен ҫапрӗ, ҫӗре тӑсса ӳкерчӗ те пӳрнисемпе пырӗнчен ярса тытрӗ, лешӗ вара, хӗрелсе кайса, хӑрӑлтатма тытӑнчӗ.

Перед Чернышом скрежетали по камням кованые сапоги, и он, стиснув зубы, напрягаясь до последнего предела, прыгнул еще раз вперед и ударил немца обеими руками в шею, в спину, повалил и вцепился пальцами в горло, и тот, наливаясь кровью, захрипел.

XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Брянский те калаҫнӑ чух шӑлӗсене ҫыртса: — Есть… Есть… Есть… — тет.

И Брянский, разговаривая, также повторял, стиснув зубы: — Есть. Есть. Есть.

XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Лашасен чӗрнисене, шӑлӗсене пӑхрӗ.

У лошадей осматривал копыта, заглядывал в зубы.

XII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Усси айӗнчен шурӑ ҫирӗп шӑлӗсене йӑлтӑртаттарса, вӑл чарӑнмасӑр шӳт тӑвать.

Он без умолку балагурит, поблескивая из-под усов своими молодыми зубами.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Парадный подъезд умӗнче шкулти музейран илсе тухнӑ скелет Настя ҫинелле шӑлӗсене йӗрсе тӑнӑ.

У парадного подъезда стоял скелет из школьного музея и скалил на Настю зубы.

8 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Вӑл ҫирӗп алӑсенчен ним чӗнмесӗр, шӑлӗсене шатӑртаттарса вӗҫерӗнме тӑрӑшрӗ, хӑйӗн вӑйне усӑсӑр кӑшкӑрса пӗтересшӗн пулмарӗ, анчах унӑн пӗтӗм пысӑк кӗлетки ирӗклӗх ҫинчен кӑшкӑрса йынӑшрӗ, тыткӑнран хӑтӑлма тӑрӑшрӗ, ирӗклӗх ҫинчен ӗмӗтленсе хӗрӳллӗн тапкаланчӗ.

Он рвался из цепких рук молча и исступленно, скрипел зубами, не желая тратить силу в бесполезных криках, но все его большое тело кричало, выло о свободе и рвалось из плена.

6 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Вӑл куҫӗсене пӗчӗклетсе, вӑрам шӑлӗсене йӗрсе ун ҫине пӑхнӑ.

Он, щурясь и оскаливая длинные зубы, смотрел на него.

I // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Вӑл ҫав хут татӑкне, малтанхине таткаласа пӗтернӗ пекех, таткаласа пӗтерчӗ: унтан путпилкине ҫӗклерӗ те, шӑлӗсене хытӑ ҫыртса, каллех касма пуҫларӗ.

Он уничтожил эту записку, как и первую, поднял свою пилку и снова принялся за работу в суровом, немом отчаянии.

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Кам маларах парӑнӗ-ха, — терӗ вӑл кулкаласа хӑйне хӑй: — эпӗ-и, решетке-и? — унтан, шӑлӗсене хытӑ ҫыртса, каллех касма пуҫларӗ.

— Кто же будет перепилен первый? — сказал он себе, усмехнувшись, — я или решетка? — стиснув зубы, он продолжал пилить.

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Кӑшкӑрса йӗрсе ярас мар тесе, шӑлӗсене хытӑ ҫыртса, Джемма кухньӑна тухса кайрӗ.

Джемма ушла на кухню, крепко стиснув зубы и руки, чтобы не разрыдаться.

I // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Пӗр хускалмасӑр ларакан Пӑван, ҫав вӑхӑтра ӑна Монтанелли аллипе хуллен тытнине туйса, шӑлӗсене ҫыртса лартрӗ.

Вдруг сидевший неподвижно Овод почувствовал нежное прикосновение руки Монтанелли к своему плечу.

XI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Риварес ыратнипе шӑлӗсене хытӑ ҫыртнӑ.

Риварес стиснул зубы, чтобы подавить стон.

VII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех