Шырав
Шырав ĕçĕ:
Эсӗ пӗтӗмпех Артамашов ҫине йӑвантаратӑн, хӑвӑн ним айӑп та ҫук пек.Ты все сваливаешь на Артамашова и клянешься, что ни в чем не виноват.
XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.
Пӗлетӗп, ӑшӑрта эсир мана айӑплатӑр ӗнтӗ — пур арҫын та хӑйне кӑна юратать, анчах манӑн нимӗн айӑп та ҫук.Знаю, знаю, в душе вы уже осуждаете меня — все мужчины эгоисты, но я-то ни в чем не виновата…
X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.
Чӑнах та пӗр-пӗр айӑп турӑм-ши вара?»
VII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.
Федосеевски станица ҫынни, шурӑ ҫӳҫлӗ те ҫӳллӗ кӗлеткеллӗ казак, ӑна ҫаннинчен тытнӑ та, тем айӑп тунӑ евӗр, пӑшӑрханчӑклӑн калаҫса пырать:Высокий белобрысый казак Федосеевской станицы держал его за рукав, виновато-растроганно говорил:
XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Тархасшӑн, айӑп ан тӑвӑр!..
X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Шухӑшӗсем те ун хӑйне евӗр айван та ансат: хырӑм выҫӑ — хӑть юлташӗн пултӑр, — вӑрлама юрать, вӑрламалла та (выҫӑ чух чӑн та вӑл кирек камӑнне те намӑс-симӗсе пӗлмесӗр ҫаратса илчӗ); атти татӑлса тухнӑ — тытать те хывса илет тыткӑна лекнӗ нимӗҫ салтакӑнне; мӗн те пулин айӑп турӑн, каҫарттармалла — Митька каҫарттарать вара — разведкӑна ҫӳрет, хытӑ пӑвнипе сывлайми пулнӑ — ни вилӗ, ни чӗрӗ нимӗҫ часовойӗсене постран сӗтӗре-сӗтӗре пырать, хӑй кӑмӑл тунипеле чи хӑрушӑ операцисене тухса каять.
VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Григорий Чубатыйпа юнашар утать, хӑйне тем айӑп тунӑ ҫын пек тыткалать, халичченхи пек мар именчӗклӗн ейӗлсе кулать:Григорий шел рядом с Чубатым и виновато, небывало застенчиво улыбаясь, говорил ему:
IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
— Ӗненетӗр-и, Сергей Тимофеевич, пӗтӗм айӑп районти ҫыхӑну кантурӗнче.
I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.
— Ҫук, айӑп ҫук манӑн, — калать ҫапнӑ май вӑйран кайса пыракан Кобылин мучи.— Нет, нет моей вины, — твердит, изнемогая под ударами, дед Кобылин.
Кобылин мучин юлашки сӑмахӗ // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.
Пирӗн айӑп, — пуриншӗн те сӑмах чӗнчӗ Дарья.
8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Митька пичӗ ҫинче темле айӑп пурри сисӗнет, кӑмӑл тулни темӗнле пӑлхавпала пӑтрашӑнса кайнӑ…На лице Митьки блудила виноватость, довольство скрещивалось с тревогой…
2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Кӗтетӗр пулӗ, сӑмахран, тен купец йӑхӗнчи качча, е мӗнле те пулин урӑхне шыратӑр пулӗ те, вара ӗнтӗ, паллах, калаҫмалли те ҫук сирӗнпе, айӑп ан тӑвӑр.
15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Айӑп ҫук ҫӗртенех каҫару ыйтнипе аван мар, козакла мар турӗ ман упӑшкам, тесе шухӑшларӗ Катерина.Передумывая, что худо и не по-козацки сделал, просивши прощения, не будучи ни в чем виноват.
III // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.
Ман айӑп мӗнре пулнине хамах пӗлетӗп.
XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Хамӑрӑн вара чунра хӗрарӑм енӗпе — ҫӗршер тӗрлӗрен айӑп.Сами же, имеющие на душе сотни самых разнообразных ужасных преступлений относительно женщин.
V // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
«Тьфу, шуйттан илесшӗ, чӑнах та мӗнле айӑп пур-ха манӑн?» — ыйту панӑ вӑл хӑйне хӑй, анчах ответне тупайман.
XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Хуҫлатса хумалли ҫӑмӑл сӗтеле чавсисемпе силлентерсе, вӑл час-часах телефон трубкине ярса тыткаланӑ, батальонсенче ӗҫсем мӗнле пыни ҫинчен ыйта-ыйта пӗлнӗ, комбатсен нимле айӑп та ҫуккине туйса тӑнӑ ҫӗртенех, вӑл вӗсене кӑшкӑра-кӑшкӑра тӑкнӑ, — вӗҫӗмсӗрех рубежа тӗреклетме васкатнӑ.
XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
Куншӑн никама та айӑп тума ҫук ҫав.
Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.
Каҫхине ашшӗ тинӗс ҫинчен таврӑнсан, мӗнле пулса иртнине, Володя мӗнле тухса, мӗнле сӑмах панине, вожатӑй мӗн каланине, мӗнле те пулин айӑп пулман-и тесе, тӗпӗ-йӗрӗпе ыйтса пӗлчӗ.
Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Турӑ ун ӑсне туртса илнӗ, апла пулсан, турӑ ирӗкӗ вӑл, ман айӑп мар.Бог отнял у него ум, значит, это божья воля, а я разве виноват?
III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.