Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӳрече сăмах пирĕн базăра пур.
чӳрече (тĕпĕ: чӳрече) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пурин сассине те хупласа хурса, чӳрече кантӑкӗсене чӗтрентерсе, Христоня кӗмсӗртеттерме тытӑнчӗ.

И, обгоняя другие голоса, сотрясая стекла окон, грохотал Христоня:

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий ӑна хӑюсӑррӑн хӑй патне туртса илчӗ, чуптума пикенчӗ, анчах та Наталья пӗтӗм вӑйранах аллисемпе ун кӑкӑрӗнчен тӗртрӗ те, ҫӗмӗрт хулӑ пек хыҫалалла авӑнса ӳксе, куҫӗсемпе чӳрече еннелле хӑравҫӑллӑн кӑтартрӗ.

Григорий нерешительно притянул ее к себе, хотел поцеловать, но она с силой уперлась руками ему в грудь, гибко перегнулась назад и со страхом метнула глазами на окна.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аксинья витрине лартрӗ, чӳрече витӗр пӑхма кайрӗ.

Аксинья поставила цибарку, пошла глянуть в окно.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Горницӑра та ытларах тӗттӗмленет, чӳрече ҫумӗнче ҫакӑнса тӑракан казак мундирӗ ҫийӗнчи урядник хӑювӗсем шупкалаҫҫӗ; куҫпа пӑхса витерме ҫук тӗссӗр тӗттӗм витӗр Григорий Аксинйӑн хулпуҫҫийӗсем вӗттӗн-вӗттӗн чӗтренипе аллапписемпе хӗстернӗ пуҫӗ минтер ҫинче епле сиккеленине те кураймасть.

В горнице тоже густеет темень, блекнут Степановы урядницкие лычки на висящем у окна казачьем мундире, и в серой застойной непрогляди Григорий не видит, как у Аксиньи мелкой дрожью трясутся плечи и на подушке молча подпрыгивает стиснутая ладонями голова.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дон хӗрринче шыв вӑкӑрӗсем лӑрӑлтатни илтӗнет, салхурах хулӑн сасӑсем пӗр хут чӳрече витӗр горницӑна шӑвӑнса кӗреҫҫӗ.

У Дона гудят водяные быки, угрюмые басовитые звуки ползут через одинарное оконце в горницу.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Уйӑх чӳрече хушӑкӗпе хӗсӗнсе кӗрет, мундир пакунӗсем ҫинчи урядник иккенне пӗлтерекен паллӑсене — хӑюсене ӗненчӗксӗррӗн хыпашлать.

Месяц глазастеет в оконную прорезь, недоверчиво щупает две белые урядницкие лычки на погоне мундира.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кухня пӗр саманта, куҫа шартарса яракан симӗс ҫутӑпа ҫуталса, шӑпланса ларчӗ: чӳрече хупписене ҫумӑр качӑртаттарни илтӗнчӗ, унтан аслати янӑраса кайрӗ.

В кухне на секунду стало ослепительно-сине и тихо: слышно было, как ставни царапал дождь, — следом ахнул гром.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хуторта чӳрече хупписем шартлатса хупӑнчӗҫ, карчӑксем каҫхи кӗлӗрен тухнӑ та сӑхсӑхкаласа киле васкаҫҫӗ; плац ҫинче тӗссӗр кӑвак тусан мӑкӑрланса ҫӗкленет, унччен те пулмарӗ — ҫурхи шӑрӑхпа йывӑрланнӑ ҫӗр ҫине ҫумӑрӑн малтанхи тумламӗсем ӳкме те пуҫларӗҫ.

В хуторе хлопали закрываемые ставни, от вечерни, крестясь, спешили старухи, на плацу колыхался серый столбище пыли, и отягощенную внешней жарою землю уже засевали первые зерна дождя.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ак ҫак чӳрече.

Вот это окно.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Уҫса пӑрахнӑ чӳрече янаххи ҫинче палисадник умӗнчи чиесен ҫурӑлса тӑкӑннӑ чечек ҫулҫисем пӗркеленсе хӗрелсе выртаҫҫӗ.

На подоконнике распахнутого окна мертвенно розовели лепестки отцветавшей в палисаднике вишни.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫӳлте, ун умӗнче, тимӗр решеткеллӗ ансӑр чӳрече.

Вверху перед ним узкое окно, переплетенное железными палками.

VI // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫак самантра вӑл хӑйӗн тӗссӗр куҫӗсемпе чӳрече еннелле, пан Данило ларнӑ ҫӗрелле пӑхрӗ те хускалми пулчӗ.

Тут вперила она бледные очи свои в окошко, под которым сидел пан Данило, и недвижно остановилась…

IV // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Шӑп чӳрече тӗлӗнчи турат ҫине вырнаҫса ларчӗ те вӑл, хӑрах аллипе йывӑҫран ярса тытса пӑхма пуҫларӗ: пӳлӗмре ҫурта та ҫук, ҫапах та ҫутӑ.

Присевши на сук, возле самого окна уцепился он рукою за дерево и глядит: в комнате и свечи нет, а светит.

IV // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

«Мӗн пит нумай шухӑшласа тӑратӑп-ха эпӗ? — терӗ пан Данило, чӳрече умӗнче ҫӳлӗ юман ларнине курса.

— Что я думаю долго! — сказал пан Данило, увидя перед окном высокий дуб.

IV // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Данило путек тирӗнчен ҫӗлетнӗ ҫӗлӗкне тӑхӑнчӗ, чӳрече хупрӗ, алӑк сӑлӑпне хурса питӗрсе илчӗ те ҫывӑракан козаксем хушшипе утса хуллен килхушшинчен тухрӗ, тусем хушшинелле ҫул тытрӗ.

Данило надел смушевую шапку, закрыл окошко, задвинул засовами дверь, замкнул и вышел потихоньку из двора, промеж спавшими своими козаками, в горы.

IV // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Чӳрече витӗр инҫетре тусем ялкӑшни, Днепр ҫутӑлса выртни курӑнать; Днепр леш енче вӑрман кӑвакарать; ҫӳлте пӗлӗтрен тасалнӑ каҫхи тӳпе вӗлтлеткелесе илет.

А из окошка далеко блестят горы и Днепр, за Днепром синеют леса; мелькает сверху прояснившееся ночное небо.

IV // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Мӗн пек ырӑ-тӑр халь урасене хуҫлатса вырӑн ҫинче чӗлӗм турткаласа выртма; выртасчӗ те, тутлӑн кӑна тӗлӗрсе, раштав ячӗпе чӳрече умне пухӑнса юрлакан хаваслӑ йӗкӗтсемпе хӗрсен сассине итлесчӗ.

Как бы хорошо теперь лежать, поджавши под себя ноги, на лежанке, курить спокойно люльку и слушать сквозь упоительную дремоту колядки и песни веселых парубков и девушек, толпящихся кучами под окнами.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Чӳрече хуллен уҫӑлса кайрӗ, паҫӑр шывра курӑннӑ хӗр, Левко юррине тимлӗн итленӗ хушӑрах, тулалла пӑхрӗ.

Окно тихо отворилось, и та же самая головка, которой отражение видел он в пруде, выглянула, внимательно прислушиваясь к песне.

V. Шыв пики // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Вӑл хуллен ҫеҫ чӳрече патне ҫывхарчӗ, анчах пӳлӗмре шӑп.

— Он молча подошел он ближе, но все было в нем тихо.

V. Шыв пики // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Шыв вӗттӗн хумханчӗ те, чӳрече каллех хупӑнчӗ.

Вода задрожала, и окно закрылось снова.

V. Шыв пики // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех