Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Юнашар сăмах пирĕн базăра пур.
Юнашар (тĕпĕ: юнашар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тулӗк эс анчах пул юнашар, эсӗ ҫеҫ, урӑх никам та, никам та мар, пӗр эсӗ ҫеҫ, манӑн ҫутӑ ҫӑлтӑрӑм…

Только ты будь рядом, только ты и никто другой, только ты одна, моя светлая звездочка…

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Малта та машина, юнашар та — машина.

И впереди машина, и рядом — машина.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Унччен каччӑ тути ҫумне сӗртӗнме кӑна мар, каччи ҫумне юнашар та тӑрса курман-тӑр.

До этого она не только ни с одним парнем не целовалась, но даже провожать себя не разрешала.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫак юнашар ларса пыракан павра та ҫынна наччас кӳрентерме пултаракан Виталий вара мӗн-и, унӑн чун кӗтнӗ этемӗ-и?..

Неужели этот непутевый Виталий, который так просто наплевал сейчас человеку в душу, мог стать и ее судьбой?

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӑранса каять те ирхине Куля — пӑхать: тӗк тӳшек ҫинче хӑйпе юнашар ҫатта-ҫарамас Хвеччие вырта парать.

А утром, когда проснулся Мигулай на мягкой перине, увидел рядом с собой голую Хвечис.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Виталий, пӗртен-пӗр ывӑл, амӑш ачашӗ, ашшӗпе пит картсах ӳсменскер, ӳсӗрскер, тытрӗ те Турчӑка Кулине хулӗнчен сӗтел хушшине, хӑйпе юнашар, карт туртса лартрӗ.

Виталий — единственный сын и любимец матери — отца не уважал, и поэтому на его слова — ноль внимания, пошатываясь, он поднялся со стула, потянул отца за рукав и насильно усадил рядом с собой.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Лупас ҫунатти айнех, акӑ, пуленке шаршанӗпе юнашар кирпӗч шаршанне тӗкӗлесе хунӑ.

Прямо под крышой сарая, рядом с поленницей, были сложены штабеля кирпичей.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Юнашар пӳлӗмре Анна Ильиничнӑпа Мария Ильинична питӗ кирлӗ ӗҫ тӑваҫҫӗ.

А в соседней комнате Анна Ильинична и Мария Ильинична заняты важным делом.

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Мария Александровнӑпа юнашар ҫамрӑк ача пырса ларчӗ, хуҫлатнӑ хут листине шинель кӗсйине чикрӗ, унтан, чавсисемпе чӗркуҫҫи ҫине тӗревленсе, питне ал тупанӗсемпе хупларӗ.

Рядом с Марией Александровной сел юноша, сунул в карман шинели сложенный листок бумаги, поставил локти на колени и закрыл лицо руками.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Кунта Мария Александровнӑна лайӑх, ӑшшӑн кӗтсе илчӗҫ, ҫак пӳлӗмре темӗн чухлӗ кулӑ ҫуталчӗ; акӑ хӗр тӑрать юнашар, хӑйӗн амӑшне питӗ тунсӑхласа ҫитнӗ пулмалла вӑл, Мария Александровна ҫумне тачӑ юнашать, хӑйӗн ҫӳҫӗнчен табак шӑрши кӗрет, Маняша ҫӳҫӗнчен те, вӑл хула хӗррине, рабочисем пурӑнакан ҫӗре, кайса килсен, ҫавӑн пек шӑршӑ кӗрекен пулатчӗ.

Здесь встретили ее хорошо, тепло, и столько улыбок засветилось в этой комнате; и вот девушка рядом, наверно, стосковалась по своей матери, что так прильнула к ней, и от ее волос пахнет табаком, как от волос Маняши, когда она возвращается с рабочей окраины.

Реферат // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Юнашар хучӗ.

Сложила вместе.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Владимир Ильич Мария Александровнӑна диван ҫине ҫепӗҫҫӗн лартать, хӑй унпа юнашар ларать.

Владимир Ильич бережно усадил Марию Александровну на диван и сел рядом с ней.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Манпа юнашар тӑрӑр.

Встаньте рядом со мной.

«Питех те кирлӗ» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Митя юнашар утать, вӑл карттусне тӑхӑнма маннӑ.

Митя, забыв надеть фуражку, шагал рядом…

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Анечка, чунӑм, мӗн пулчӗ сана, каласа пар, — Мария Александровна хӗрне тенкел патне илсе пычӗ, юнашар ларса, хулпуҫҫинчен ыталарӗ.

— Анечка, голубушка, что с тобой, скажи мне! — Мария Александровна повела дочь к скамейке села рядом, обняла за плечи.

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Оля аппӑшӗпе юнашар утать, ун ҫине пӑха-пӑха илет.

Оля шагает рядом с сестрой, поглядывает на нее.

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Александрпа юнашар ларать.

Садится рядом с Александром.

Суд // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Путсӗрскер! — аллине чӑмӑртаса сутӑнчӑка питӗнчен пӑхса кӑшкӑрать Ульяновпала юнашар ларакан Шевырев.

— Негодяй! — сжимая кулаки, бросает в лицо предателя сидящий рядом с Ульяновым Шевырев.

Суд // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вӗсемпе юнашар — татӑлнӑ сӑнчӑрпа хуҫӑлнӑ йывӑҫ тӑлӑсем.

Рядом с ними лежала порванная цепь и сломанные колодки.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Анчах пӗр япала пач иккӗленӳсӗр: хӑй курайман ҫын юнашар пулнӑ пекех тытать хӑйне Динго.

 — Но одно совершенно бесспорно: Динго ведет себя так, словно этот человек, которого он ненавидит, находится где-то рядом.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех